Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Liefdesverdriet is zo verdomd pijnlijk!! Voor mij de ergste pijn die ik ooit heb gehad.
Het is als rouwen. De onzekerheid, de leegte, dat holle gevoel.....
Je hoort vaak dat tijd alles heelt, maar voor mij kruipt de tijd voorbij.
Wat hebben jullie gedaan om de pijn te verzachten of te verbijten?
Ik zou zeggen lees alles op
Ik zou zeggen lees alles op de site want ook wij wisten het niet en hebben elkaar proberen te steunen en doen we nog. Veel sterkte en uiteindelijk kom je er uit maar heeft heeeel veel tijd nodig. Schrijf van je af als je het wilt. Niks moet alles mag maar weet wel dat we er voor elkaar zijn met die klote ziekte waar nog geen pil voor uitgevonden is.
Sterkte
Vlinder
Je dagen opvullen. Nieuwe
Je dagen opvullen.
Nieuwe uitdagingen zoeken, meer werken, andere hobby's zoeken, veel meer met je vrienden weggaan ipv je vriendin,
chris@gejem1981
ja het doet pijn het heeft tijd nodig om jou hart te laten helen voor wat je is overkomen en aangedaan
de tijd kruipt voor bij bij mij ook vooral de weekenden zijn erg
wat je moet doen aub geen contact maken per sms of mail etc want daar kun je spijt van krijgen
alles herken ik bij jou onzekerheid leegte ja ik weet het
ik steun je zeker en zal als ik de kans krijg op je reageren liefs chris
Re:
Moet je helaas zeggen dat de pijn niet te verzachten is..
Zorg dat je je gewone dingen blijft doen, de verwerking moet je op je eigen manier doen... schrijf, lees het terug, lees de verhalen van anderen. Twijfel nooit aan jezelf!
Groet
P.
Ik ben als een gek beginnen
Ik ben als een gek beginnen te lopen/fitnessen om de teleurstelling en frustratie kwijt te raken. En dat hielp wel en tegelijkertijd ging ik fysiek vooruit.
Veel afspreken met vrienden/familie. Zo weinig mogelijk alleen zijn.
Focussen op een hobby waarin je je volledig kwijt kunt.. evt een nieuwe hobby wat je altijd wou doen, maar ondanks je relatie niet kon.
grts
Ik zie er als een berg tegen
Ik zie er als een berg tegen op om zulke dingen weer te gaan doen...in mn eentje. Maar kan me wel voorstellen dat je er enigzins je frustratie van kwijt raakt.... Heb iig gezorgd dat ik niet alleen ben, dat zou ik ook echt niet trekken nu!
Tsja, wat kun je doen... Er
Tsja, wat kun je doen... Er zijn zoveel dingen die je kan doen maar uiteindelijk zit je op een gegeven moment toch met dit gevoel. Op het moment zit ik er ook mee. Best een oke avond gehad met een eter hier, maar nu die weg is.... . Kga maar huilen op de bank, denk ik. Hoop dat dat verwerkend werkt ofzo..
Wat het wel minder maakt, is je dingen blijven doen. En bij elke afspraak waar je geen zin in hebt denken: ik ga 1 uurtje. Das dan iig afleiding. En de lat niet te hoog leggen. Ipv een hele avond 'fun' hebben, denken: 1 uurtje niet heel erg verdrietig zijn. Als het dan 2 uurtjes worden...mooi meegenomen.
Morgen zit mn vakantie erop
Morgen zit mn vakantie erop en begin ik weer met werken. En daar kijk ik nu eens echt naar uit. Afleiding.
Ben inmiddels ook weer even bij mijn ouders ingetrokken, puur omdat ik het alleen zijn niet trek! Ik heb hier ook al veel verhalen gelezen, en ieders verdriet is zo herkenbaar. Dat gun je echt niemand. Nu nog ff tv kijken en vechten tegen die tranen.
Beter vecht je niet tegen de
Beter vecht je niet tegen de tranen. Als ik iets heb gemerkt is dat vechten tegen verdriet paniek veroorzaakt. Je kan er natuurlijk niet altijd aan toegeven, maar als het wel kan - gewoon doen !!
sporten, heel veel sporten!
sporten, heel veel sporten! Dat is nu nog steeds mijn momentje van de dag dat ik even alleen ben met mijn muziek en bezig ben met mezelf zonder na te denken. Heerlijk!! Daarna voel je je ook wat beter, het geeft rust.
Afleiding
Ik heb veel afleiding gezocht door leuke dingen te doen.. De eerste week trok ik dat echt niet, maar daarna gelukkig wel.. Alleen als je dan weer even alleen bent voel je je weer kut!! Ik kijk ook nieuwe series op internet, kasten leegruimen, kamers veranderen, hardlopen!! Maar die leegte begrijp ik heel goed, alsof er een mes tussen je keel en hart zit....