Het is nu al zo lang geleden en toch zit ik weer met rode ogen achter de pc...
Ik ben over hem heen, want het is zo lang geleden, maar toch, af en toe, dan doet het weer pijn. Als ik hem zie dan doet het mij niet meer veel, en ook dat hij een nieuwe vriendin heeft maakt mij niets uit. Hij woont alweer een jaar gelukkig samen in ons oude huis. Vrienden zullen hij en ik nooit worden, en met elkaar praten zit er ook niet meer in. Ik mag hem gewoon niet. De angst om opnieuw verslaafd aan hem te raken speelt ook zeker mee.
Ik ben sinds 2 jaar weer vrijgezel. Af en toe een one night stand..maar zelfs daar heb ik geen zin meer in.
In januari was ik verliefd. Ik was een week in New York en wandelde 3 dagen verliefd met mijn vakantievriendje door de straten. Dat was de eerste keer dat ik weer echt gelukkig was met een man. Ver weg van thuis met het einddatum vastgelegd. Lang genoeg om leuk te zijn en kort genoeg om niet al te veel pijn te doen. Toen dacht ik dat ik echt nooit meer pijn om mijn ex zou hebben.
Vannacht, of beter gezegd vanochtend, heeft de pijn mij weer gepakt. Dronken zoende ik met een kennis. Die kennis zoende helemaal niet lekker en voordat ik het wist vergeleek ik hem met mijn ex. Mijn ex kon zo lekker zoenen, mijn ex rook zo lekker en hij voelde zo fijn aan. Die jongen van vanochtend had niets van dat... maar hij was wel sympathieker en wat hij zei was interessanter. Voor minder dan dat wat ik bij mijn ex heb gevoeld wil ik niet gaan. Ik wil niet iemand die slechter zoent, en die slechter aanvoelt en slechter ruikt.... Toen zag ik de zonsopgang en moest eraan denken dat mijn ex en ik vaak expres vroeg zijn opgestaan om de zonsopgang te zien: de zonsopgang is van Tom en mij!!! En niet van mij en iemand anders!!! En toen werd ik weer verdrietig.. intens verdrietig.. tot nu... houdt het dan nooit op???? Is dan nog steeds geen andere man goed genoeg?? Bestaat er wel iemand die goed genoeg is???
In mijn hart weet ik dat ik nog moet wachten op precies die man die lekkerder zoent dan Tom, die lekkerder ruikt dan Tom, die fijner voelt dan Tom en die er nog symathiek bij is ook! DIe man bestaat..maar daar is er maar een van. Op een gegeven moment staat hij voor mij. Anderen zien hem misschien als zomaar een jongen maar ik zal op dat moment herkennen dat het een prins is en dan worden wij samen oud en gelukkig.