Gek is dat hè, wat jij schreef over eens was jij zijn wereld en op eens ben je 'niks'... Door die houding lijkt het net alsof hij je al vergeten is, alsof voor hem die gezamenlijke periode niet meer bestaat... Of dat werkelijk zo is weten we natuurlijk niet zeker, maar dat dit gevoel omhoog kruipt is denk ik niet zo gek.

Mijn ex vriend geeft regelmatige tegenstrijdige signalen, althans ik vat het tegenstrijdig op, hij was vandaag even bij mij om mij te helpen met een kast. Ik had mij al voorgenomen om het ontspannen te houden, dus het standaard gekeuvel tijdens de kast in elkaar zetten. Toen we klaar waren vroeg hij 'ligt mijn burberry polo nog hier?', ik zei dat zijn shirt op de slaapkamer lag. Hij zei 'oké dan neem ik die mee', waarop ik vervolgens vroeg 'en je ondergoed, sokken, andere kledingstukken en toiletspullen moet je dat niet mee?'. Zijn antwoord daarop was:'dat hoeft niet, ik heb daar geen haast mee, of jij wel?'

Waarom hoor ik daar een soort opening in naar een 'doorstart'? Waarom kan ik gewoon niet alleen maar horen wat hij daadwerkelijk zegt? Dat hij enkel en alleen geen haast heeft met zijn persoonlijke spullen, omdat het gewoon een luie donder is...Waarom, waarom? Gek maak ik mijzelf er mee... Is het mijn hoop wat dat wil horen?

En alsof dat niet verwarrend genoeg was, volgde er weer een dubieuse opmerking. Na de fatsoenspraatjes, vroeg hij hoe het met mij ging, met mijn therapie (zit in therapie vanwege mijn vorig huwelijk) en wanneer ik naar de bedrijfsarts mag. We hebben daar redelijk uitgebreid en open over gepraat, ik heb hem verteld dat ik door de therapie ook inzicht heb gekregen over bepaalde zaken hoe het tussen ons ging. Waarop hij zei:'zorg jij nu er maar eerst voor dat je weer lekker in je vel zit en dan zien wij wel weer.' Excuses me???? Dan zien wij wel weer????? Het is toch uit? Jij had er toch geen vertrouwen meer in ons????

Waarom zegt hij 'dan zien wij wel weer'? Dat hoeft hij niet te zeggen, want het is uit, ik hoef geen doekje tegen het bloeden, ik hoef niet ontzien te worden... Het is toch uit? Waarom die 'verzachtende' woorden, ik vraag daar niet om, het komt uit zichzelf...

En tja vervolgens hoor ik weer alleen wat van hem als ik contact zoek... Ik begrijp er niks meer van.... Pffff...