De vrijdag voorbij. Vervolg op mijn blog "vrijdag..?" Afgelopen vrijdag eerst maar naar het ziekenhuis geweest, nog wat onderzoekjes en toen de uitslag. Ik trouwens op advies van enkelen hier op de site een vriend meegenomen. Alles is goed, ik ben geheel gezond en geen verwachting voor toekomstige problemen. Goed nieuws dus. Toch kon ik me niet blij voelen. Dit afsluitende onderzoek was onderdeel van een totaal onderzoek om te kijken of ik en mijn ex aan een kind konden beginnen. Bij ons allebei bestond een genetisch risico. Die was met dit ziekenhuisbezoek nu op zeer laag risico gesteld en we hadden aan onze gezamenlijke kinderwens kunnen beginnen. Het doet zoveel pijn dat ze zo kort voor de uitslag mij heeft verlaten. Hierna stond een ontmoeting met m'n ex op het programma, want ik zou mijn hondje dit weekend krijgen. Zoveel spanning en angst om weer terugval in mijn emoties en verwerking te krijgen hebben mijn leven de afgelopen week beheerst. Op het laatste moment was de afspraak verschoven naar een bij haar huis gelegen eet-cafe. Ze wilde me niet bij haar thuis ontvangen. De brief die ik eerder hier in dit blog heb voorgelegd heb ik toch in een kaart geschreven. Daarbij heb ik ook mijn huidige gevoelens in een andere kaart geschreven. Ik zou pas aan het einde van het gesprek besluiten welke ze zou krijgen. Voor de duidelijkheid, echte hoop dat we weer samen zullen komen was al weg voor dit gesprek. Maar voel wel nog veel voor haar. Dus 2 kaarten met de volgende teksten. Geschreven voordat ik het onderstaande verhaal wist.

Kaart 1
Een keuze,
voor de nummer één, jezelf, je eigen geluk
Hoe pijnlijk het ook is, ik kan hem alleen maar steunen
als deze keuze je gelukkig maakt,
als deze keuze je zal brengen waar je heen wilt
We gaan door, maar los van elkaar met de herinneringen in onze harten.
Veel geluk gewenst in je toekomst

Kaart 2
Mijn enige angst in onze relatie
was jou verliezen aan de dood
Jou verliezen, omdat je hartje niet meer goed genoeg zou werken
Nooit, maar ook echt nooit dat ik dit verwacht.
Dus het volgende is mijn gedachten
Die vrijdag dat jij vertrok ging stierf jij
De (naam) mijn liefste overleed toen
Die maandag erna werd je begraven en keek ik naar je grafsteen
Nu als ik je zie, tegen je praat of mijn hondje kom halen is het de grafsteen die ik zie of bezoek
Mijn (naam) is dood. Voor een overledene kan je geen hoop op een toekomst hebben
Ik ga door, wij gescheiden door de dood
Rust zacht

Het gesprek begon rustig met een begroeting en ze ging ook aan tafel zitten. Ze gaf aan moeite met zichzelf te hebben, met wat me heeft aangedaan. Ze heeft spijt en wilde dat het nooit gebeurd zou zijn. Ze heeft moeite om zichzelf in de spiegel aan te kijken. Ze wilde geen kopje thee van me aannemen en wilde zelf betalen. Ze zei dat ik haar zoveel gegeven had, dat ze nooit genoeg zou terug kunnen geven. Ze gaf me ook aan dat ze weer was gaan drinken, ze heeft jarenlang een Alcohol verslaving gehad, en tijdens onze relatie van 3,5 jaar slecht 1 keer alcohol gedronken. Ik drink zelf niet en hielp haar ook hierbij. Maar toen kwam de rest van haar verhaal. Ze vertelde me dat ze haar leven voortzet met de man, waarmee ze me bedrogen had. Ze kent hem nu 3 weekendjes. Ze gaf aan dat zij me niet waard was. Ik legde haar uit dat een rebound relatie vaak niet slaagt en haar niet veel goeds zal brengen. Ze heeft vanwege haar medische aandoening nog maximaal een jaar de tijd om een kind te krijgen, ze heeft geen zin om weer een relatie te hebben die een lange tijd uit weekenden bestaat, zoals het begin van onze relatie. we woonde in een andere stad, maar woonde nu al een geruime tijd samen. Als reactie over rebound relaties gaf ze aan niet te kunnen wachten, omdat ze geen tijd heeft. Ze spreekt dat ze met die ander gaat samenwonen, ze wil met die ander een kind, alles omwille van haar haast. Waarschijnlijk moet ze ook binnen een jaar of 6 een zeer zware operatie ondergaan waarbij de kans bestaat dat ze er niet meer uitkomt. Haastige beslissingen, zo ken ik haar niet, zo was ze nooit. Het enige wat ik van die andere man weet is dat hij de zelfde mediche aandoening heeft en ook haast heeft. Dit alles voeld zo pijnlijk voor mij! Ik voel me aan de kant geschoven als een stuk vuilnis. Alsof alles wat we de afgelopen 3,5 jaar hadden niets waard was. en ze koos binnen 2,5 dag voor een ander. Ik ben met mijn emoties weer helemaal terug bij af, ik was net af van slapeloze nachten, maar deze nacht niet kunnen slapen. Zoveel energie als ik in deze relatie heb gestopt vanuit liefde, ik dacht haar zo goed te kennen, ze zou me nooit kwetsen geloofde ik echt. Ze heeft me niet allen gekwetst, maar mijn hart verbrijzeld. Ik ben kapot, mijn hele lichaam doet pijn, ik kan mijn draai niet vinden, voel me redeloos en als enige weg ben ik het maar weer van me af gaan schrijven.
Daarbij komt nog het mooie, hij, haar nieuwe vriend, vindt en wil dat ik niet in haar leven mag zijn en vindt dat ik dat maar moet slikken en mijn hond ook niet meer mag zien. Gelukkig is mijn ex het daar niet mee eens en had ze de lieverd meegenomen. Maar ook dit beangstigd me, ik laat dit niet toe, hij heeft mijn ex van me afgenomen, maar zal nooit mijn hond kunnen afnemen. Ik wil haar niet terug, maar de pijn die ik voel is niet te beschrijven. Ook de pijn die ik voor haar voel, in mijn opinie stort ze zich in veel ellende nu, maar niemand in haar omgeving grijpt in. En ik kon alleen maar gisteren wat woorden kwijt, misschien alleen tegen dovemansoren.
Verder bekruipt me steeds meer de vrees dat ik nooit meer iemand zal vinden, nooit meer iemand zal kunnen vertrouwen, zoals ik dat bij haar deed. Mijn kinderwens die zo realistisch dichtbij was om in vervulling te gaan, is nu zo ver weg.

Ik heb tijdens het gesprek met mijn ex, mijn eigen gevoelens niet gevoeld, de klap kwam een uur daarna. Ik heb haar beide kaarten mee gegeven. Ze gaf aan dat ze die zal lezen, maar er niet op zou reageren.

Ik weet niet meer wat te doen, ben nu echt voor het eerst radeloos, ook eerdere tips en boeken leiden me niet tot een rustig punt. Zelfs meditatie helpt niet.

Gr Snowman
(I'm melting away, help me!)