Hoi iedereen

Ik ben hier nieuw op de site dus zal ik even kort mijn situatie schetsen..
Ik heb een relatie achter de rug van 6 jaar, waaronder 2 jaar getrouwd, maar sinds juli ben ik aan het scheiden...

Mijn verhaal:
Een echt hoofdreden voor te scheiden is er nooit echt geweest.. verschillende kleine dingen.. maar blijkbaar genoeg om er indertijd een punt achter te zetten.. ik heb toen gezegd tegen mijn 'ex', voor mij hoeft het niet meer, ik wil scheiden..
Maar, spijt kwam nadien.. Ik wou hem terug.. we hadden in die periode geen of nauwelijks contact.. maar, toen kwam er een dag in augustus dat we afgesproken hadden dat hij al zijn spullen ging komen halen bij mij thuis maar die dag is anders uitgedraaid.. de aantrekkingskracht was zo groot dat we in bed zijn beland..Ik was zo blij want ik dacht, wij komen terug samen.. diezelfde avond gingen we gaan eten en hadden we alles beproken over hoe we de toekomst verder zagen.. hij ging terugkomen, terug bij mij intrekken..
Maar... mijn ex heeft de grote reden van het uit elkaar gaan gestoken op het feit dat wij boven mijn ouders wonen en dus dat ik dagelijks bij mijn moeder ging praten en hem ergens 'verwaarloosde'.
Dus wilde hij wel terug bij mij komen maar niet meer daar gaan wonen.. Na die bepaalde dag in augustus hebben we elkaar dagelijks gehoord en minimum wekelijks afgesproken en telkens met het probleem: wij hebben ergens wel nog gevoelens voor elkaar maar we kunnen niet meer samenwonen.. en ergens anders gaan wonen is onmogelijk want we hebben heel de woning verbouwd en al ons geld zit daarin.

Nu, ikzelf heb sinds juli en hij ook sinds juli allebei een andere partner leren kennen. We weten dat van elkaar maar we zijn er beide van overtuigd dat die nieuwe partner het verleden niet kan laten varen..
Mijn ex en ik hebben al dikwijls discussies gehad maar geen van beide wil er een punt achter zetten... we zijn van juli tot nu al tweemaal kortelings terug samen geweest maar ergens lukt het ons niet owv de omgeving om ervoor te gaan.

Eigenlijk is het niet eerlijk tov ons beide 'nieuwe' partners maar ergens kunnen we elkaar niet laten gaan. Ik wil dit niet omdat ik niet tweemaal diezelfde fout wil maken en hij wil het ook niet omdat hij dan denkt van: 'had ik het maar nog een tweede kans gegeven'.

Mijn ex heeft bijna alles georganiseerd voor mij, etentjes en afspraakjes om het te proberen goed te maken maar nu heeft hij gezegd, ik stel niets meer voor, ik heb genoeg gedaan...
En ik wil hem niet opdringen omdat hij weet dat ik spijt heb van wat ik gezegd heb maar hij twijfelt nu..
Ik heb al dikwijls geprobeerd om niet te smsen en hem even gerus te laten maar als ik dat doe krijg ik altijd 'vieze' smsjes van: ik zal maar weer iets laten weten want ja jij vindt het weer niet belangrijk! Dan doet hij altijd zo gefrustreerd...

Hoe moet ik het nu verder aanpakken? Hem nu wel veel smsjes sturen? Of juist hem gerust laten? Ik wil hem terug kunnen winnen maar op de manier dat ik nu bezig ben lukt het aan geen kanten..

Grjes!
Lien