Ik hou nog steeds de hoop dat mijn ex en ik nog weer bij elkaar kunnen komen.
Hij houdt echter vol dat hij mij niet. terug wil, omdat er simpelweg teveel is kapot gemaakt (zie ook mijn eerste blog). Hij is tevens ook bang dat ik weer in mijn oude patroon zou terug vallen.
Ik heb hem vanmiddag gebeld. Ik wou hem graag vertellen dat ik mjin stage heb gehaald. Ook tevens omdat hij altijd aan mijn zijde heeft gestaan tijdens mijn opleiding.
Ik merkte duidelijk aan hem dat hij het er nog moeilijk mee heeft. Ik vroeg hem of hij zin had om binnenkort bij mij langs te komen om te komen eten. Hij vond het een lief gebaar, maar hij wou het niet, omdat hij bang is mij hiermee hoop te geven. Ik merk nog zo duidelijk aan hem dat hij nog van mij houdt! (kan ook bijna niet anders na 6 jaar relatie.
Moet ik hem nu loslaten en accepteren dat hij echt niet meer wil of doorzetten en hem laten zien dat ik wel nog de moeite waard ben en ervoor wil vechten?
Wat is wijsheid?
Hey
Volgens mij is het het beste als je hem loslaat. Tuurlijk heeft hij het er ook moeilijk mee en het houden van is bij hem ook niet zomaar weg, zeker na zo'n lange tijd. Hij zegt nu echter dat hij je nu niet terugwilt, waarschijnlijk verstandelijk gezien. Qua gevoelens zal hij nog niet zo ver zijn.
Laat hem nu maar. Als hij zich zou bedenken, laat hij het je wel weten. 'Vechten' doe je met z'n tweeën en het ziet er niet naar uit dat hij dat (nu) kan of wilt. Geef hem ook de tijd om alles eens op een rijtje te zetten, gaat het meeste effect hebben als er afstand is tussen jullie. Het is toch ook niet de bedoeling dat je iemand gaat overtuigen om bij je te blijven, hé. Hij weet gerust wel hoe jij erover denkt en hoe jij bent. En als hij echt niet meer wilt, kun je niet anders dan dat accepteren, hoe moeilijk ook.
Probeer het nu voor jezelf een plekje te geven, zoek afleiding in andere dingen, schrijf en praat het van je af.
Veel sterkte!
Groetjes
Tijd geven
Hallo Luduvudu,
Een klein berichtje omdat het altijd leuk is om iets te lezen als je uw hart uit stort. Ook al is het hier eerder gezegd.
Het enige wat je kan doen is hem tijd geven.
Laat hem los, zodat ie ooit misschien nog terug kan komen. Maar nu heeft ie tijd nodig. Hoe zou je zelf zijn na wat er gebeurd is.
Laat hem los, en jank 7 dagen. Daarna moet je u herpakken en de hoop opgeven. Elke dag een beetje meer.
Dat moet je doen om met u zelf verder te kunnen als individu.
Maar nu geef je hem tijd. En probeer zelf een beetje tot rust te komen.
Als ik u één troost kan meegeven: het komt ooit goed.
Sterkte!
Groeten,
Nico
Hey
Ik moet nu ook eerlijk bekennen dat ik het erg fijn vind om hier mijn verhaal kwijt te kunnen, mijn gedachten met jullie kan delen. Ik heb ook vrienden waar ik dat mee kan doen, maar hen wil ik er niet aldoor daarmee lastig vallen. Voel me soms egoistisch omdat ik het alleen maar daar over wil hebben.
Ik ben er nu achter dat loslaten het moeilijkste is wat er is. Diep van binnen weet ik dat dit het beste is wat ik moet doen, hem die tijd geven. Maar op dit moment voelt het dan ook dat ik hem dan nog meer aan het kwijtraken ben.
Contact zullen we af en toe nog wel moeten hebben. Hij wil ons huis waarschijnlijk gaa verkopen. Hij wil los van mijn naam komen (het lukt hem niet om de hypo alleen op zijn naam te krijgen) en hij vind het nog te moeilijk om in ons huis te blijven wonen. Deze gedachte vind ik ook moeilijk, als on huis straks ons huis niet meer is. Het was echt ons huis, onze plek waar we zo trots op waren. Waar we met bleod, zweet en tranen in aan het werk zijn geweest en elke ochtend samen wakker werden. Dan is het echt voorbij....Hij wil weer terug gaan naar zijn ouders te wonen. Wat ook niet makkelijk voor hem is.
Het leven in onzekerheid is daarbij ook moeilijk...honderden vragen en gedachtes spoken me door mijn hoofd.. zal hij ooit weer naar mij terug komen? Straks krijgt hij een leukere meid tegen waarbij hij ook denk dat zij leuker is dan ik. Pijnlijke gedachtes. En misschien nog wel de stomste gedachte: straks ontmoet ik nooit weer zo iemand als mijn ex-vriend. Op dit moment is hij de leukste van alle andere mannen en is er niemand beter dan hij.....
Maar ik weet ook dat ik hem moet loslaten.....
Hallo Luduvudu, Goed dat je
Hallo Luduvudu,
Goed dat je begrijpt dat je hem tijd moet geven.
De gedachte dat hij iemand anders zal ontmoeten die leuker is dan u, en dat jij niemand anders zal vinden die leuk zal zijn: dat is een logische gedachte, maar vermoedelijk een foute.
1)Hij ziet er blijkbaar zwaar van af, de hele situatie zal ie niet op 1,2,3 kunnen verwerken. En zeker niet door naar iemand nieuw te gaan. Een nieuwe relatie zit er voor hem de komende maanden niet echt in, neem dat maar van mij aan.
Je kan hem dus rustig de tijd geven, en de gedachte, dat ie naar iemand anders zou lopen, kan je gerust loslaten.
2) Dat jij niemand nieuw zal vinden bestaat natuurlijk altijd. En nu is dat een "doemgedachte". Maar de kans is zéér groot dat je iemand nieuw zal vinden, ooit, die waarschijnlijk nog beter zal zijn dan uw huidige (ex)partner. Nu kan je, en wil je dat niet geloven, maar zag je uw vorige ex ook niet ongelooflijk graag en was ie dan ook niet de perfecte...
Raad die ik u hier wil geven: Probeer niet wanhopig op zoek te gaan naar een nieuwe partner, want dan kom je de verkeerde tegen. Probeer dat rustig te doen. Zorg eerst dat je zelf gelukkig bent. Een nieuwe partner komt er dan wel bij.
Hopelijk heb je er iets aan.
Sterkte,
Groeten,
Nico
Bedankt
Bedankt voor je snelle reactie. Ik heb zeker wat aan jou woorden.
Ik heb net even jou blogs doorgelezen en kwam erachter dat jij in een soort gelijke situatie zit als ik. Alleen is jou (ex) vriendin verliefd geworden op een ander en ik dus ook. Door jou verhalen hierover te lezen begrijp ik nu ook beter wat er door hem heen gaat.Ik probeer me ook regelmatig in hem te veplaatsen. Wat als hij verliefd was geworden op een ander? Een ander moeilijk punt is, is dat we nog veel gezamelijke vrienden hebben. Dus we horen nog regelmatig via via van elkaar, en dat zal ook wel zo blijven. Hoe ga jij hier mee om? Hebben jullie nog veel gezamelijke vrienden?
Wij waren ook allbei elkaar eersten, ik was 15 en hij 19 toen we met elkaar kregen.
Op dit moment voel ik me ook goed, maar ik weet dat er morgen weer een dag komt dat het slechter zal gaan. Je weet van te voren nooit hoe ik mij gaan voelen, maar het gemis blijft constant aanwezig.
Ik weet dat ik door moet zetten, maar soms wil je dit gewoon niet horen.
Mijn ex heeft trouwens al meerdere malen gezegd dat hij ook voorlopig geen nieuwe vriendin hoeft, hij heeft het hier veel te druk voor en ook totaal geen behoefte aan. Hij geeft ook te kennen dat hij veel kieskeuriger zal gaan worden, iets wat ik mij ook wel weer kan voorstellen.
Ik merk aan mezelf dat ik ook nog geen behoefte heb aan een nieuwe relatie. Bij het uitgaan krijg ik aandacht genoeg, maar ik sla het allemaal in de wind. Heb ook geen behoefte aan losse fladders. Als ik al toe ben aan nieuwe relatie dan wil ik mij ook volledig kunnen geven..
Heeft jou ex nu met al wel een nieuwe vriend, die gene waar ze verliefd op is geworden?
Groetjes!
nieuwe partner
Hallo Luduvudu,
Ik wil niet zagen of klagen, maar ik denk dat je onze situatie niet echt mag vergelijken. Je mag mij zeker verbeteren als je denkt dat ik ongelijk heb.
Mijn vriendin heeft me nooit bedrogen tijdens de relatie en zeker niet met een vriend van mij. Ze heeft de relatie stop gezet omdat ze verliefd [is/wordt/geworden], wat dan ook. De manier waarop het gebeurd is niet al te fair te noemen ten opzichte van mij: zij wil niet meer vechten voor de relatie, en heeft de verliefdheid laten groeien tijdens onze relatie. (zie blogs voor details) Het is ook niet eerlijk, maar véél minder erg dan uw situatie.
Verbeter mij als ik het verkeerd zie.
Verder weet ik niet of mijn ex al iets heeft met die nieuwe, ook al lijkt het me logisch dat dit ondertussen het geval is. Ik zou geen reden kunnen verzinnen waarom het anders tussen ons gedaan is. Waarom ik het niet weet is dat ik reeds 19 dagen geen contact meer heb met haar.
Het loslaten, geen hoop meer koesteren. Ik denk dat het enkel kan als ik geen contact meer met haar heb. Ik heb gelukkig geen gemeenschappelijk vrienden. Zij had geen echte vriendinnen, enkel schoolvriendinnen. Alleen de laatste maanden is er daar één bijgekomen... (zie blogs)
Ik zit in een fase dat ik aan me zelf moet werken. De relatie is opgegeven door mijn ex: goed ik moet die leegte opvullen en mijn leven op de sporen krijgen. Simpel is dat toch?
Maar goed. We zien wel.
Groeten,
Nico
He Nico, In beide gevallen
He Nico,
In beide gevallen is jou ex verliefd geworden op een ander en ik dus ook. Ik heb mijn vriend tijdens onze relatie nooit bedrogen. Nadat onze relatie verbroken was is er wat tussen mij en deze persoon gebeurd.
Mijn ex vriend heeft ervoor gekozen om de relatie stop te zetten nadat hij al langere tijd vermoedens had van mijn gevoelens en nadat hij dit bevestigd heeft gekregen via mijn mailbox. Ik had eerlijk tegen hem moeten zijn en eerder over deze gevoelens moeten spreken. Maar dit is allemaal achteraf, op het moment zelf overvalt het je en weet je niet waar je met deze gevoelens heen moet.
Iedere situatie is weer een nieuwe situatie, met ieder zijn eigen gevoel erbij en daarmee geef ik ook aan dat je niet alle situaties met elkaar KUNT vergelijken. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt en die geef ik ook eerlijk toe.
Ik vind het knap en sterk van je dat je al zo lang geen contact hebt weten op te nemen met je ex vriendin. Ik merk dat ik nog niet zo ver ben. Stiekum kan ik het nooit laten om bij vrienden naar mijn ex te informeren, met alle pijn van dien soms. Ik moet dus nog veel leren!
Groeten,
Luduvudu
oh, Luduvudu
Oeps, blijkbaar heb ik dat toch verkeerd geïnterpreteerd. Ik dacht dat je uw ex bedrogen had met zijn vriend tijdens jullie relatie.
Mijn fout, en mijn excuses hiervoor.
Als de relatie gedaan was om de reden dat hij denkt dat je op een ander verliefd bent, heeft hij je uiteindelijk dus in die andere zijn armen geduwd? Of lag die beslissing voor u al vast?
Dhamn, dan kan ik uw situatie zeer goed vergelijken met mijn situatie. We zitten gewoon een beetje aan de andere kant. Jij bent de persoon met een nieuwe "liefde" en ik ben de persoon die alleen achter blijft. (Ik vermoed dat het nu gedaan is tussen u en die nieuwe "vriend"?)
Misschien kunnen we op die manier veel van elkaar leren trouwens...
Blijkbaar was de communicatie niet optimaal in jullie relatie, dat was bij mij ook niet het geval.
Maar waarom ben je naar die vriend gegaan toen jullie relatie gedaan was? Was je écht verliefd of zocht je daar troost? En waarom is het dan gedaan tussen u en die nieuwe "vriend"?
Vele vragen en een excuus. Hopelijk geraak je er een beetje uit.
Groeten,
Nico
Brief
Hoi luduvudu,
Bedankt voor je reactie op mijn verhaal (Moet ik het laten rusten?) Ik heb je blog gelezen en haal hier toch een bepaalde steun uit dat het bij mij goed komt. Ik weet dat ik nu naief ben maar ik zit nog in een ontkenningsfase omdat het allemaal nog zo vers is. Je geeft aan dat ik die brief toch maar moet geven aan haar en ik denk dat ik dat ook maar doe. Als jouw ex jou die brief na 2 weken had gegeven was jij daar toen ook ontvankelijk voor? (ik neem maar aan dat dit niet is gebeurt) Ik bedoel, is 2 weken niet te vroeg omdat de verliefdheid dan nog zo vers is? Nu denk je er totaal anders over en hoopt dat hij toenadering zoekt. Wanneer is bij jouw het besef gekomen dat je je ex terug wou? Ik weet dat ik vele vragen stel maar ik ben hevig op zoek naar antwoorden op al mijn vragen.
Ik hoop dat het allemaal goed komt voor je want er is niets ergers in de wereld als de liefde van je leven te verliezen.
Bedankt alvast.