De klokt tik door,

Over 2 dagen is mijn vader jarig, dan is het precies een jaar geleden dat ik haar aan mijn ouders voorstelde, voelde mij zo geweldig. Had er zolang over gedaan om dit te doen. Zij is 8,5 jaar ouder, het kon me niet meer schelen zij was het voor mij, met haar zou ik mijn toekomst delen. 3 weken later was het voorbij.

11 maanden ellende, geen enkele dag voorbij gegaan dat ik niet aan haar denk. Ze wil al zwanger worden van een ander (kent ze nu anderhalf jaar). En ik, ik heb al die maanden stil gestaan. Bijna een huis gekocht, maar verlamd door een angst gevoel, wil dit niet voelt niet goed. Hele goede leuke baan afgewezen, verlamd door angst. Kan geen beslissingen meer, het voelt niet goed. Zij voelde goed. Maar de klok tikt door. Het was een doelloos jaar, zit nog steeds doelloos te zijn. Weet niet meer welke kant op, het leven staat stil en de klok tikt door.

Zit ook al te lang hier, blogs schrijven, enz. is een goede afleiding. Maar ik wil en moet verder, weet niet hoe.

Op 11 oktober is het precies een jaar geleden, toen kreeg ik te horen dat ik beter naar huis kon gaan. Leuk detail, ze was weer bij dr ex.

Maar hoe het gegaan is maakt niet, het gaat niet meer om de situatie of om haar, maar hoe ik mijn leven weer ga inrichten, voel me waardeloos voor mezelf.

Blijf hier nog een paar weken hangen en hoop echt dat ik op 11 oktober hier afscheid van jullie ga nemen. Mijn leven opnieuw oppakken, weer losgaan en leven in het heden, uitkijken naar de toekomst en geen spijt meer hebben van het verleden. 1 jaar, 1 jaar van mijn leven verloren. En slechts 16 maanden met haar omgegaan en misschien maar 4 maanden verliefd.

Waarom Waarom Waarom blijf ik hierin hangen!!!!!!!!!!!!
Als ik haar nog zie denk te zien zakt mijn hart nog steeds weg.

Jantje, wat doe je jezelf aan!