Ik merk van mezelf dat het een stuk beter met me gaat de laatste tijd.
Ik denk niet meer 24/7 aan haar. Heb haar overal van verbannen - Facebook / Msn / Telefoon etc etc. 6 weken geleden is het sinds de 'breakup' waarna ik haar 2 weken geleden nog een keer tegen kwam op stap. Toen stond ze daar met een afschuwelijke grijns op haar gezicht. Afgelopen week had ik haar (nog) enige, beste vriendin aan de telefoon die me vertelde dat het niet goed met haar ging, dat ze niet meer wist wat ze eraan kon doen om haar te helpen. Wat deed dat pijn, en dat terwijl ze inmiddels met een nieuwe kerel loopt. Iets waarmee ze hoopt alles te kunnen vergeten.
Af en toe, zoals nu heb ik een ongelofelijke dip, een dip waarin ik contact op wil nemen, haar wil gaan helpen wat ze is helemaal de weg kwijt. Toch ga ik het niet doen. Maar ik voel me ontzettend rot.
6 weken ben ik verder en nog steeds, steeds zit ze elke dag in me hoofd. Hoe kom ik hier van af ..
Ik herken dit verhaal heel
Ik herken dit verhaal heel goed. Ik was ook helemaal devastated toen mijn ex-vriendin het uitmaakte. Het klinkt gek en vrij ongelooflijk, maar met de tijd zal het beter gaan. Praat erover met iedereen die het wil horen, maakt niet uit, vrienden, familie, collega's... Je moet jezelf uiten! Schrijf eventueel dingen op over hoe je je voelt op dat moment. Maar gooi het eruit, als je bijv een keer moet huilen, huil dan gerust, al ben je straks 3 of 4 maanden verder, dat is niet erg!
Zij mag dan ook wel misschien de weg kwijt zijn, maar zij heeft klaarblijkelijk zelf voor die weg gekozen. Tsja, en die nieuwe kerel is natuurlijk zonder enige twijfel het "vergeetvriendje", die relatie houdt meestal absoluut geen stand. Maar concentreer je op jezelf en niet meer op haar, het is immers haar keuze geweest. de tijd is nu je beste vriend, en bedenk goed dat om dit te verwerlken je ALLE tijd kunt nemen die je denkt nodig te hebben. Succes en sterkte!