Hey Kiko
Ik weet zeker dat je herkenning en steun en een eventuele virtuele schouder hier wel gaat vinden
Ieder heeft zijn eigen verhaal natuurlijk en is ook weer anders maar in gevoel voelen we allemaal dezelfde pijn en verdriet.
Niet meer degene zijn die iedere keer weer met zijn verdriet aankomt zit ik zelf ook wel mee dus begrijp heel goed hoe jij je voelt en doormaakt
Ik denk niet dat je het als verloren jaren moet zien het is tevens ook een leerproces en de goede tijden blijven een mooie herinnering en ook ik knok nog iedere dag tegen de pijn en verdriet maar merk ook dat het langzaam aan toch ietsje minder wordt voor mij is het nu een half jaar geleden en wil niet teveel stilstaan bij de slechte tijden die maken je alleen maar boos.
Ik zou zeggen blijf gewoon je ding doen en probeer er iets van te maken hoe moeilijk dat soms ook is .
Vriendelijke groeten en sterkte

Het is bij mij al meer dan een jaar geleden en ik voel ook nog steeds die pijn en het gemis.
Moest ze hier terug voor de deur staan ik zou er zo weer in lopen...
Ondanks dat ik weet dat ze het niet waard is en dat er teveel is gebeurd om de schade te herstellen (voor mij althans).
Maar we moeten door met het leven, alleen is dat niet zo simpel...zeker niet als je er een gebroken persoon door bent geworden!
Tijd heelt alle wonden zegt men...