Denk je van het is weg, even geen gedachtes meer over hem, loop terug naar huis, word in ene weer overspoeld met gedachtes, herinneringen en verlangens.. het verdriet slaat weer toe en ik mis hem.
Wanneer gaat dat nu eens weg. Hij verdiend niet eens dat ik van hem hou of aan hem denk. Ik heb hem al mijn liefde gegeven. Hij denkt toch ook niet aan mij en mist mij ook niet? anders had ik wel iets gehoord. Hij heeft een keus gemaakt door op niks meer te reageren, op mijn sms niet, mail niet.
En ik was de enige waarbij hij echt gevoel had en waarvan hij zoveel hield, alleen ik, en niemand anders, en steeds toen hij me zag kon hij niet van me afblijven, hij miste me iedere keer.. Dat blijkt dan ook! Een week na dat hij nog naast mij lag lieve woorden influisteren, zoenen, knuffelen, staat ie te koop met foto's van hem en een ander. Zoveel ben ik waard geweest!! Ik heb gvd al mijn liefde gegeven.

Hij gaat fijn door.. en ik zit met verdrietige gedachtes.
Hoe ik mij zo heb kunnen vergissen.