Vanaf vanavond ga ik uit mijn huis. ik ga tijdelijk weer bij mijn ouders intrekken. Dit is echt een stap terug voor mij. En ook heel moeilijk. Mijn ex stond gister opeens voor de deur. Hij wist dat ik eruit ging...
IK dacht dat ik mijn EX nooit meer zou zien. Echt nooit meer. en opeens stond hij daar. ik moest huilen. Maar wist ook niet hoe ik moest regearen. Moest ik hem nou knuffelen of iets. hij kwam wat spullen halen zei hij. DVD's die nog van hem waren en die ik had. Ik heb echt alleen maar lopen te janken daar. Ik wou dat ik wat minder afstandelijk gedaan had tegen hem. Hij deed daarop ook afstandelijk tegen mij. Ik hem confronteren is dit de echt jou of doe je dit alleen maar omdat ik het ben.echt heel pijnlijk. ik wou dat ik meer gevraagd had aan hem. ik vroeg hoe hij mij zag.. toen zei hij mijn vrienden boeien mij, maar de rest niet. Het is nu al een half jaar uit en mijn gevoelens gaan echt op en neer. te moeilijk gewoon.. voel me nog steeds heel misselijk af en toe. Het huilen van gisteren luchtte wel op. hele erg op.
Het liefst wil ik hem gewoon terug hebben. Weer bij hem zijn. Net als gister.. toen hij weg ging, gaven we elkaar nog een knuffel.. had ik meer tegen hem moeten zeggen?? misschien kwam hij dan bij mij terug.. had ik meer moeten doen... zoveel gedachtes.
Ik mis hem nu heel erg.. mijn hoofd zit zo vol op dit moment...