Ik wil zo graag jullie adviezen opvolgen en niet constant proberen om vriendschap te 'forceren', maar ik denk te veel na.
Vanavond heb ik dus weer met die ene collega gewerkt en ik was haar 'leidinggevende'.
Leidinggevende moet je niet te zwaar opvatten, ik doe meestal alles in overleg met de rest van het personeel.
Ik verving iemand die ziek geworden was, dus ze had niet verwacht dat ik moest werken.

Toen ze binnenkwam keek ze ook nogal vreemd.
Heb mijn ding gedaan en ben niet direct met haar samen gaan werken.
Iets later hebben we even samengewerkt en gezellig met elkaar gepraat.

Heb haar ook iets nieuws geleerd, dat wilde ze zelf nadat ik haar gevraagd had of ze wilde dat ik haar dat zou leren.
Uiteindelijk heb ik het haar uitgelegd.
Daarna kwam ze naar me toe of ik het verder wilde doen, omdat het nog te moeilijk was.
Geen probleem, zij mocht mijn werk overnemen (wat eerst toch al de bedoeling was dat zij zou doen).

Tijdens dat ze daar mee bezig was, riep ze me nog een keer om iets te vragen (ze kon iets niet vinden).
Aan het einde van de avond hebben we nog eventjes samen door de winkel gelopen om alles te controleren.
Het is dus niet zo dat ze van me wegloopt.

Vanavond heeft ze een paar keer een smsje gehad en toen zei ze me ook wat erin stond.
Het was een smsje naar haar moeder over of ze nog naar iemand toe mocht.
Eerst mocht het niet en later mocht ze toch nog een half uur naar diegene toe.

Nu gaat ze twee weken op vakantie, ik denk dat dat voor mezelf wel goed is.
Zo kan ik niet constant nadenken over welke signalen ze geeft en over of ze wel vrienden wil zijn.

Toch blijf ik op de een of andere manier een dubbel gevoel houden.
Tijdens het praten kijkt ze me overigens wel aan en ze kijkt dus niet naar de grond of langs me heen.
En als ze echt niet zou willen praten, zou ze me toch ook niet zelf roepen?
Maar aan de andere kant: waarom kan ze vanavond wel met iemand anders afspreken (voor een half uur), terwijl een andere collega en ik voor vanmiddag afgezegd waren...

Sorry nogmaals voor mijn enorme onzekerheid, maar ik wil graag vrienden worden met haar....
Vrienden en geen relatie, daar ben ik sowieso niet op uit.