Niks is zo onvoorspelbaar en helaas ook pijnlijk als de liefde...... Bovenstaand, contact vebreken, heb ik gedaan, niet mijn ex. Reden daarvoor is dat ik afgelopen week weer totaal onrustig was. Te ingewikkeld om zo uit te leggen, maar het komt er op neer dat hij waarschijnlijk een nieuw mobiel nr heeft en oude uit heeft staan. Daar kwam ik achter.... En dat deed heel veel met mij. Puur en alleen omdat ik niet snapte hoe en wat en omdat het me ook pijn deed niets te weten van dat nieuwe nummer. Hij is mij dat niet verplicht, dus waar maak ik me druk over? Het feit dat ik dat wel doe, daardoor werd ik teleurgesteld in mezelf en werd ik onrustig. Zo onrustig dat ik dit weekend naar zijn huis reed, gisteren was hij niet thuis. Zijn deurbel heeft hij of uitstaan of die doet het niet. Maar kort gezegd: vanavond was hij wel thuis ( er brandde licht en zijn auto stond voor de deur) maar geklepper en getik op het raam leverder geen reactie op. Al met al kreeg ik het idee dat hij mij aan het ontlopen is. Niet dat ik hem steeds gebeld heb of iedere week voor zijn deur sta. Maar iets in mij geeft me dat gevoel. Het lastige is dat ik moeite heb met waarheid van fictie te onderscheiden. Want het hoeft niet zo te zijn dat hij mij ontwijkt. Het kan dat hij niks gehoord heeft.
Dit alles deed mij alleen iets heel duidelijk beseffen: Hij zit nog veel te diep in mijn hart. Net zoals in de laatste maand van onze relatie voel ik me kwetsbaar en gaan mijn gedachten op hol. Dit werkt niet, hiermee maak ik mezelf kapot, eventueel contact tussen ons en ook de herinneringen.
Ik weet niet wat hij wel of niet bewust doet, maar mijn gedachten en mijn gevoel gaan dan op de loop. Ik ben bang dat dat steeds verder gaat.
Ik wist vandaag daarom ook heel duidelijk: ik moet het contact verbreken.
Terwijl ik bij zijn huis weg liep heb ik hem gebeld, hij nam niet op (is wel vaker een gewoonte van hem) en ik heb ingesproken dat de reden dat ik hem vanavond opzocht was om hem mijn beslissing te vertellen. In de auto heb ik hem nog een kort briefje geschreven en die bij hem in de bus gedaan.
Kort gezegd staat hierin dat ik nog heel gevoelig en kwetsbaar ben. Dat zolang dat nog bij mij is, ik geen contact met hem zoek. Dat ik hem niks verwijt. Dat ik op deze manier alles kapot maak en dat niet wil. Ik heb hem wel gevraagd of ie mss via mail oid wil laten weten dat hij het begrijpt en mij niet haat.
Het briefje heb ik afgesloten met: T, je zit gewoon te diep in mijn hart. Sorry. Liefs, T.
Het doet pijn, heel erg veel pijn. Maar deze week heeft mij laten zien dat hij echt nog viel te diep in mijn hart zit. Ik ben daardoor hypergevoelig voor alles wat hij doet en laat. Ik wil dan denk ik op een bepaalde manier controle over hem hebben. Ik kan hem in ieder geval niet geheel loslaten.
En dat moet... dat moet... dat moet.
Ik heb op de terugweg in de auto als een klein kind zitten janken. Ben blij dat ik de rit van 60 km veilig gehaald heb. Mijn ex zal altijd veel voor me blijven betekenen en ik hoop dan ook ooit met hem gewoon aan tafel te zitten. Maar zolang ik nog zo gevoelig ben gaat dat niet.
Ik moet nu weer op zoek naar mijn kracht. Het scheelt dat ik het de komende tijd druk heb op het werk en dat de verhuizing dichtbij komt. Misschien valt dit wel onder de opruiming. Niet alleen in mijn huis, maar ook in mijn hart.
Liefs, Panic
gevoelens uiten
Liefste Panic,
Man man, ik kan me helemaal voorstellen hoe gek je ervan wordt dat hij niets van zich laat horen, het kan helemaal onschuldig zijn en toeval dat zijn bel niet werkt, telefoonnummer veranderd is etc...maar indien dat niet zo is, vind ik het ronduit gemeen en een zwakte van hem!
Vooral omdat ik weet hoe respectvol jij met zijn gevoelens bent omgesprongen en omdat je echt geen overmatige druk op hem zet.
Ik vind het echt w?ɬ®l goed dat je iets gedaan hebt met die gevoelens van je de voorbije week. Als je inwendig zo onrustig wordt, dan moet je er gewoon iets aan doen ipv jezelf helemaal op te vreten. Dus GOED dat je hem hebt opgezocht, hij mag gerust weten dat hij nu wat verantwoordelijkheid mag opnemen en jou eens iets laten weten. Nu is het aan hem om nog iets van zichzelf te laten horen, ikzelf denk persoonlijk dat hijzelf met veel problemen zit omdat het zo stil is van zijn kant, maar anderszijds verbaast niets me nog de laatste tijd.
Ik kan je enkel heel veel sterkte wensen en vooral ook benadrukken dat je gerust je zwakke momenten mag hebben. Jij geeft ieder van ons altijd zo'n goei advies hier, dat ik me soms al afvroeg: 'Hoe houdt ze zich toch zo sterk?'
Ik hoop dat deze week wat rustiger voor je wordt, nu je je onrust hebt kunnen veruitwendigen in dat briefje aan hem.
Misschien nu best niet op zijn antwoord gaan wachten en jezelf effe focussen op totaal andere dingen en voor je't weet, als je het het minst beseft, zal hij wel eens iets van zich laten horen.
Liefs,
italygirl x
dank
Lieve Italygirl,
Dank voor je reactie. 1 ding wil ik rechtzetten: mijn ex is namelijk allesbehalve gemeen. Tot nu toe heeft hij me altijd te woord gestaan. Maar het zou kunnen dat het hem even genoeg is geweest. Ik weet de reden niet, ik wil daar ook niet meer over nadenken. Dat is dan ook de reden dat ik het contact momenteel heb stop gezet.
Maar mijn ex heeft me nooit bewust pijn gedaan en heeft alles zo respectvol gedaan. We hebben wel ruzies gehad, maar er is nooit een deur dichtgeslagen of telefoon opgehangen oid.
Dat het stil is van zijn kant is niet eens zo. Laatste keer dat ik hem opzocht was namelijk week of 3/4 geleden. Als ik niet zelf was gaan piekeren en denkgen had ik hem nu ook niet opgezocht. Ik kan me voorstellen dat hij na 3/4 weken niet weer op een bericht van mij zit te wachten. Dat ik hem nu dus alweer opzocht was voor mij h?ɬ©t teken dat het zo niet gaat.
Ik was gestopt met piekeren, maar door iets kleins gebeurt dat weer. Nu moet ik daar weer mee stoppen.
p.s.
Er is dus geen sprake van een grote stilte van zijn kant. Ik heb hem nu te snel weer opgezocht. Ik had daar mijn redenen voor, mijn onrust. Maar ik weet ook dat hij heel graag verder wil en wil dat ik dat ook doe. Na verloop van tijd ben ik zijn kant van het verhaal beter gaan inzien. Dat ik dan toch door onrust weer van slag raak, dat is verkeerd. Kortom: er zijn bij mij spoken die moeten stoppen.
Dus eigenlijk wil ik hiermee zeggen dat mensen op de site nu niet moeten denken dat mijn ex mij slecht behandeld en tijden niks laat horen oid.
Wat ik met mijn blog wil zeggen is dat ik mezelf moet beschermen. Ik hoor graag van hem of hij mijn bericht heeft begrepen. Maar daarna wil ik dat hij mij ook met rust gaat laten. Dit is puur verwerking.
een leegte
Vandaag is het emotioneel. Maar het is niet niet te vergelijken met toen het net uit was. Ik weet dat ik deze beslissing moest nemen. En dus niet omdat ik boos ben op mijn ex oid. Maar om mezelf te beschermen, om te stoppen met analyseren en alles wat hij doet of laat op mezelf te projecteren. Deze stap zal me helpen. Juist ook omdat ik het hem heb laten weten.
Ik ga het nog ontzettend moeilijk hebben de komende tijd. Diep in mijn hart weet ik dat het de juiste beslissing is. Mijn ex heeft me gewoon zo geraakt, voor het eerst in mijn leven. Ik geef nog teveel om hem, van verliefdheid kan ik niet spreken, daarvoor mist de input. Houden van? Ik denk het, dat is dan voor het eerst in mijn leven. En dat voor een 33-jarige vrouw.
4 maanden verder ben ik nu, en ik hoop dat ik door deze beslissing over 4 maanden een heel stuk losser van mijn ex ben.
reactie ex
Mijn ex heeft me gemaild. Zijn reactie houdt het midden tussen verbazing, irritatie en duidelijkheid. Zijn mobiel blijkt in reparatie te zijn, vandaar dat mijn sms niet was aangekomen. Hij wist niet dat ik er gisteravond was omdat ie meteen op bed was gegaan (lichten kennelijk aangelaten). Maar hij zegt eigenlijk hetzelfde als ik: dat ik moet stoppen om hem op te zoeken. Niks over verbreken van contact, maar wel niet op de stoep staan. Daarnaast wil hij niet meer van "dat soort gesprekken". Begrijp me goed, ik snap hem wel. Zijn toon is nogal zakelijk, maar ook dat is te begrijpen.
Dit is voor mij dus het bewijs dat het mijn eigen spoken zijn die me "gek"maken. En dus ook dat ik afstand moet houden totdat ik hier vanaf ben. Mijn ex eindigt zijn mail met "Ik wil hier verder ook niet meer over praten want ik ben eerlijk gezegd nu wel uitgepraat. Ben niet kwaad op je maar dit moet nu wel ophouden, afgesproken?"
Heel duidelijk. Alleen zijn vraagteken aan het einde is lastig. Ik had hem namelijk in mijn mail gezegd dat ik niet meer zou reageren.
Eigenlijk is ie zich hoofdzakelijk in zijn mail aan het verdedigen. Terwijl dit absoluut niet mijn bedoeling was! Ik had namelijk aangegeven dat het mijn onzekerheden zijn en dat ik nog te veel voel om nu contact te hebben. Hij zegt dus eigenlijk precies hetzelfde als wat ik zeg.
Maar goed, ben wel blij dat hij gereageerd heeft en niet nu enkel slecht over me denkt.
Groetjes, Panic
Ik ben trots op je dat je
Ik ben trots op je dat je dat kan. Ik ben trots op je dat je inziet hoe je denkt. Ik ben trots op je dat je je zelf beschermd en gaat knokken. Hij krijgt zijn rust en dat wilde hij. Je zegt dat hij een goed mens is en dan denk ik hij heeft die rust nodig en wil die gesprekken niet meer.
Ooit in de toekomst als je verder bent, kan dat wel. Vriendschap ook ooit misschien. Geen partner, hij kan niet omgaan met iemand die zo veel denkt en jij veranerd wel maar wordt nooit zo als hij van iemand verlangt. En ja dat kun je ontdekken in ongeveer 3 of 4 manden. Als het niet werkt gaat je relatie snel uit. Hij was je steun en toeverlaat denk ik en nu moet je die in jezelf zoeken. Jij verandert wel maar wordt nooit een geheel ander mens, je bent iemadn met veel vragen, hoort bij jou. Dat blijft je leert er alleen anders mee omgaan. ).
Jij komt er wel een beetje bij geschaafd en anders maar van binnen nog jij. Ik denk nu ik al je blogs gelezen heb dat je ex een goede vriend had kunne zijn. Maar een relatie werkt niet en contact nu ook niet omdat jij nog aan hem hangt. Daarom ben ik trots en ik weet dat jehet over een tijdje zelf ziet en waarschijnlijk ook op een heel ander soort man valt. Niets kwaads over je ex, maar hij is volgens mij nuchterder.
Hee sterkte met deze nieuwe stap go for it
Eeffie
Sterkte
zelfcontrole
Eeffie, heel erg bedankt voor je reactie. Inderdaad, ik hang nog teveel aan hem. En ja, hij is een nuchter en rationeel persoon. Al moet ik zeggen dat ik dat hier op de site veel zie. Dat degene met wie het is uitgemaakt nog met veel vragen en emoties zit, waar de ander niet zoveel behoefte aan heeft. Ik denk niet dat al onze exen emotieloos zijn, het is een houding, het is een keuze en ook een logisch gevolg van het feit dat zij de beslissing hebben genomen. Wat dat betreft kan ik Boa ook danken. Zij heeft de relatie uitgemaakt, en hij blijft aan haar trekken. Hoewel ze nog veel om hem geeft, en zelf haar eigen pijn heeft, wil ze niet dat hij aan haar trekt. Niks hards of emotieloos, maar het moet.
Ik moest deze beslissing nemen. IK was al zoveel sterker, en raakte door een kleine gebeurtenis weer volledig van slag. Herhaling moest ik voorkomen, en al helemaal dat het erger zou worden. Ik heb hem nooit suf gebeld of ge'smst, maar idd wel eens aan zijn deur gestaan. Wil voorkomen dat ik hem wel steeds ga bellen of wat dan ook. Ik zal wel weer contact met hem hebben, maar niet zolang ik nog zo emotioneel afhankelijk ben. Want hij doet of laat geen dingen om mij te kwetsen, alleen ik vat het gewoon nog te persoonlijk op.
Vriendschap zal er tussen ons niet ontstaan. Daarvoor ken ik hem te goed, ik weet dat hij daar nooit behoefte aan zal hebben. Maar ik zal hem nog wel zien en spreken in de toekomst. Al weet ik niet wanneer...
Ik voel me deze week eigenlijk goed. Ik heb het gevoel dat ik weer de controle over mezelf terugkrijg. Het is mijn beslissing, en die heb ik uit zelfbescherming genomen. Owe ja, heb niet meer op zijn mail gereageerd. Die behoefte heb ik ook niet. Ik wil momenteel niks meer uitpraten of dingen van en over hem weten....
Groetjes, Panic
hetzelfde verhaal
Hey panic,
Ik begrijp je echt zo goed.. Jouw verhaal kan de mijne zijn, zoals je het vertelt. Ook ik heb net besloten om voorlopig geen contact te hebben omdat dat te veel moois kapot maakt en ik het niet aan kan. Het is zo'n moeilijke beslissing, maar ik denk wel de juiste beslissing.. Een gevoelsafstand kan je denk ik alleen bereiken als je een letterlijke afstand creeert. En ik wil ook niet dat het nu allemaal heel erg moeilijk en rot tussen ons wordt, dus moet het even zo.
Ik snap ook dat je hem verdedigd.. soms zijn dingen gewoon zoals ze zijn en heeft er niet echt iemand schuld. Dat wil niet zeggen dat het niet heel veel pijn doet, maar wel dat hij er zeer waarschijnlijk ook veel verdriet om heeft.
Ik denk dat jij (en ik ook wel een beetje) op de goede weg bent om zelf te controle te nemen.
veel sterkte en succes, liefs
Hoi Alleenverder
Ik had idd al begrepen dat we in een soortgelijke situatie zitten. Idd, mijn ex heeft niks verkeerds gedaan....alleen door mijn angsten ben ik te gevoelig voor wat hij doet en laat. Dat kan niet langer zo doorgaan, want ik veroorzaak daarmee dat hij idd mij gaat negeren oid. Net zoals in de relatie, door mijn angst te laten overheersen, veroorzaak ik juist datgene waar ik zo bang voor ben.
Om te voorkomen dat ik meer kapot maak, heb ik nu besloten om geen contact met mijn ex te hebben. En ja, dat doet pijn. Maar aan de andere kant: wel contact kan dat ook doen....
Ik wens jou ook heel veel sterkte! Wat is het toch af en toe moeilijk he....
Liefs, Panic
aan panic
Hey,
Ja, ik snap wat je bedoelt.. Ik heb soms ook het gevoel dat ik mijn angst te veel heb laten overheersen in de relatie, en dat ik daarmee misschien wel de relatie kapot heb gemaakt. Alhoewel, als het echt 100% goed was, dan was dat vast niet zo gegaan. Iig wil ik nu niet weer die fout maken en moet ik dus afstand nemen. Contact hebben is te moeilijk. Ik vind het nu wel echt vreselijk frustrerend dat ik niet weet wat hij doet en denkt enzo. Maar er is gewoon geen betere oplossing.
Je leest op deze website zoveel over ramp-exen. Ik ben toch wel blij dat mijn ex niet zo is en dat hij ook nu nog het beste voor mij wil. We hebben nou eenmaal heel veel voor elkaar betekent en dat gaat niet zomaar over.
Maar ik denk dat het heel belangrijk is om op een gegeven moment jezelf in bescherming te nemen en voor jezelf te kiezen. Niet voor hem neem je afstand, maar voor jezelf. Met jezelf moet je nog je hele leven verder en op jezelf kan je in ieder geval altijd vertrouwen.
Helaas voelt het niet altijd even makkelijk als ik het nu op papier zet. Maar goed, uit je sterke momenten moet je kracht halen, de slechte vergeten.
Liefs