Ik heb een goede baan, prachtig huis,lieve man die alles voor
mij over heeft, een mooie knaap van 12, eerste klas VWO, 2 auto's
voor de deur! We gaan 3 keer per jaar op vakantie, tussendoor
lang weekendje Parijs, Londen etc. Social life is super! Ik
heb niets te klagen, mag ook niet klagen eigenlijk!
Maar ik voel mij zo leeg, ongelukkig, aub haat mij niet lieve mensen.
De sleur, leven met 2 agenda's maakt mij helemaal gek. Alles is zo
gewoon geworden, routine, ik kan niet meer genieten en lachen.
Bij iedere stap denk ik..ooh I've been there, done that.
Misschien klink ik verwend, verwaand... maar als het leven
zelf geen uitdaging meer is... wat dan ? Moet ik maar
leren Bunjee jumpen... de Himalaya beklimmen? Help
Zes maanden terug werd ik verliefd op een collega en hij op mij.
Onze liefde komt niet verder dan een veelbetekende blik naar elkaar,
met af en toe een emailtje : Hoe gaat het met jou ? Ik mis je!
Verder komen we niet, we weten beiden goed dat ons " relatie"
verboden is. Geen dates, geen foontjes,
geen zoen, geen lichamelijk contact .. helemaal niets.
Maar ik houd van hem. En ik mis hem zo erg! Mijn gevoel zegt
dat ik hem moet vasthouden...misschien wordt het nog iets, maar
mijn verstand zegt dat ik hem moet loslaten!
Twee weken terug vertelde hij mij dat hij niet meer tegen kan.
En hij maakte het " uit", en toen was hij weg. Hij heeft een andere
baan gevonden, een nieuw leven begonnen. Ik bleef achter..en nu wacht
ik en maar blijven wachten tot hij iets van hem laat horen......
Ok probeer het te begrijpen
De basis van geluk is innerlijke rust, blijft mijn motto.
Waarom praat je er n? iet over met je huidige relatie ? Dat 'klaart' in ieder geval op, je bent het kwijt, je bent niet tevreden met je leven zoals het nu is, maar je bent er zelf 'lijdend'voorwerp van momenteel. Ms is overdenken wat je eigenlijk wil ? Er is namelijk maar 1 iemand die je vraag kan beantwoorden en dat ben je zelf, jouw leven is jouw pakkie an, hoe makkelijk het ook klinkt, het is wel zo, mag niet afhankelijk zijn van denkbeelden , die de 'maatschappij'heeft of je partner of familie. Jij moet je 'happy' voelen in wat je doen en hoe je leeft.
Wat maakt het leven ? dat soort vragen , ze gaan diep ik weet het, maar probeer je relatie er bij te betrekken, gaat immers jullie beiden aan.
Het 'resultaat'vooral ,maar ook de weg er naar toe..
Dit alles zeg ik met mij idee en mijn levensvisie, maar ms kun je er iets mee.
Groetjes & Succes Menneke
dank je wel
Beste M,
Bedankt voor je reactie, oprecht, wijs en verhelderend.
Diep in mijn hart weet ik het ook.
Ik ben echter geen massa- media- material girl die de maatschappij najaag!
Alles wat ik wil momenteel is innerlijk rust,tevreden..en vooral dankbaar zijn
met wat ik heb,wat ik had bereikt... maar helaas...
Hoe raar het ook klinkt.
Ik doe ontzettend mijn best!
Tnx
T
Ik denk omdat je alles hebt
Ik denk omdat je alles hebt dat je het geluk niet meer ziet. Ik denk dat je daarom zo gek bent op die ander. Ik denk als je met hem iets begint heb je het leuk voor even een jaar of twee en dan ...................
Waardeer je degene waar je nu bij bent en ik denk misschien dan te laat..............
Lachen kun je met je huidige partner als je er samen voor gaat...
Sterkte en zoek invullingen die je boeien ook met je huidige partner, ik denk dat je dat wel lukt
Eeffie
Spanning
Hee...
Je klinkt meer als iemand die spanning mist, dan als iemand die een andere relatie nodig heeft. Zijn er ook andere manieren om jezelf wat meer te verwezenlijken, buiten je gevestigde kaders te treden?
Verveling is vervelend. Maar er zijn wel meer oplossingen dan vreemdgaan, of scheiden, denk ik..?
Komt bij tina
Iedereen heeft momenten in het leven van 'ben ik goed bezig ?' 'Is dit wat ik wil ?'
Veel hebben we zelf in de hand, maar het is een illusie om te denken dat we het echt hebben, heb het ervaren, mijn leven is 100% gedraaid en in het begin had ik er heel veel moeite mee, immers iedereen heeft zo zijn ideeen over waar hij/zij naar toe wil.....
Maar soms word je , al dan niet gedwongen door omstandigheden, om het van een 'andere' kant te benaderen, je levensvisie, je toekomst en wat je uiteindelijk wil...
Ms is dat moment voor jou er nu, door externe factoren getriggerd, maar laat je er niet door leiden/ (lijden) is mijn mening. Jij beslist en daar heb alleen jij wat over te zeggen , het is wat jij wil en denkt dat goed voor je is.
Groetjes Menneke en suc7
life goes on !
Het is een echt tijdje geleden!
Mijn leven is weer normaal, ach ja, wat is normaal?
Mijn man en ik zaten een tijdje in een ' crisis', maar met veel praten,
tijd nemen voor elkaar > weer veel praten > praatjes omzetten in
daden. Echte liefde overwint toch alles..en uiteindelijk zijn we nog
steeds bij elkaar.
Zoals iedereen het al weet. Verliefd worden is heel simpel.
Alles is mooi, prachtig door die roze bril, je loopt in de wolken.
Maar je relatie daarna in stand houden,dat het niet doodbloedt...
dat is anders !
Gelukkig is bij ons alles goedgekomen. Ik ben tevreden met wat ik heb,
waardeer ook dingen om mij heen. En er gaat ook veel positieve dingen veranderen dit jaar.
Mijn liefde op de werkvloer heb ik ook 4 maanden terug afscheid genomen,
definitief. Het was maar een moment opname, ik voelde mij eenzaam, en hij
was er voor mij.
Afgelopen vrijdag kwam hij weer in beeld. Hij zei tegen mij dat hij
afscheid heeft genomen van zijn verleden en dat hij 100% voor mij wilde gaan.
Ik moeste lachen om zijn liefdesverklaring ( klinkt cruel, sorry )!
Ik had hem duidelijk uitgelegd dat het niet gaat. Wat we hadden was een soort fatamorgana, een fantasie wereld omdat we beiden wisten dat het nooit uit zal komen. Ik wenste hem veel succes met een vriendelijk verzoek : zoek mij niet meer op, als je van mij houdt.
No pain, no regrets
Wat ik wilde zeggen is, er zullen altijd obstakels zijn in alle relaties.
Soms denk ik, het is maar goed ook, anders zal het saai worden.
Maar als het echt 'echt' is, kom je pas achter tijdens de crisis.
Soms voelde het net alsof ' the end of the world', de pijn is onbeschrijfelijk, maar altijd hoofd koel houden, denk aan jezelf. Wees altijd positief. Klinkt allemaal cliche, sorry, maar het is gewoon een vastgestelde feit, iedereen weet het!
Love, and take care
Tina