Confused:S

afbeelding van NaRegenKomtZonneschijn

hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier. Wel fijn dat er zo;n site bestaat voor als mensen steun nodig hebben. Ben blij dat ik het ontdekt heb.

Het ging hartstikke goed met mij tot afgelopen week donderdag.
Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik een meisje/vrouw leren kennen.
Toen ik haar leerde kennen was het net een dag uit met haar relatie.
Maar het maakte mij niet veel uit want ik was niet echt op zoek naar iemand.
Maar ik sprak haar elke dag via msn en uiteindelijk hadden we besloten om af te spreken
ze had het er wel over gehad dat ze nog niet klaar is voor een relatie etc.

Na die 1e date had ze een paar dagen later gezegd dat het beter is dat wij gewoon
vriendschappelijk met elkaar omgaan want ze kan echt niks beginnen. Ik heb dr beslissing
geaccepteed en had het tot daar gelaten.
Enkele weken later begon ze zelf weer contact met mij te zoeken terwijl ik al bezig was
om alles te verwerken en verder te gaan met mijn leven.
Uiteindelijk ging het weer goed tussen ons en het contact bleef.
Alle initiatief kwam van haar kant om af te spreken etc. Ze kwam zelfs enkele keren
onverwachts naar me toe midden in de nacht nomdat ze mij even een kusje wou komen geven. Wij wonen zo'n uurtje van elkaar af.

Ik dacht oke ze is bijgedraaid want ze doet nu wel moeite voor mij. En hoe ze ook
tegen me sprak en deed was gewoon een soort van bevestiging dat ze mij echt wel leuk vond
zei ze ook tegen mij.

Andere dagen deed ze ineens afstandelijk en zei dat ik niet veel van haar moet verwachten
want ze is bang om mij pijn te doen. En aangezien zij eerder niet eerlijk over haar gevoelens
was tegen over een ander meisej waar ze een soort van relatie mee had, was ze bang dat
ze weer die fout zou maken bij mij.

Ik heb met haar gepraat en advies gegeven dat ze idd haar gevoel moet volgen en niet bang
hoeft te zijn want het komt allemaal wel goed. Ze voelde zich ook vaak down dus k probeerde
haar te adviseren en op te peppen. Daarna voelde ze zich beter en ging het ook wel weer
goed tussen ons.

Dat afstandelijke gedoe gebeurde nog vaker maar daarna draaide ze weer bij en zei ze sorrie
datik zo deed etc. Ik heb der al die tijd vergeven en ''teruggenomen''.

Afegelopen donderdag kreeg ik een mailtje van haar ( voelde t al wel aankomen) dat zij toch
niet zoveel voelde als wat ze dacht. Ze twijfelde vaak of dit wel ''echte liefde'' is en dat
ze tot de conclusie gekomen is dat ze dus niet genoeg voelt voor mij en dat het dus beter is
om het te laten maar dat ze wel gewoon contact met mij wilt houden omdat ze me echt een mooi
lief grappig en betrouwbaar persoon vind. (Maar blijkbaar is dat tog niet genoeg voor haar want
van haar kant ''mist er iets''.

Ik heb echt zitten huilen als een klein kind. Ondanks dat ik het aanvoelde dat het niet lang meer
zal duren. Ik heb erop gereageerd dat ik dr beslissing respecteer maar wat er volgens haar mist
maar dat kon ze mij niet duidelijk maken. Het ligt aan haar zei ze en dat het niet persoonlijk is maar gewoon haar gevoel klopt ergens neit.ze voelt niet genoeg.

Al die tijd dat ik met haar omging hbben we constant gepraat over onze gevoelens enzo maar k heb toch nog het gevoel dat het ergens mis is gegaan ofzo. dat ik gefaald heb omdat ik dacht dat we genoeg communiceren over osn gevoel. Ik weet het ligt niet aan mij maar aan haar want k heb egt 110% gegeven in de hoop dat ze dat wel zou inzien en alsnog voor mij zou gaan.
Ze gaf wel aan dat ze nooit echt iets gevoeld heeft voor iemand in een relatie maar hoe ze zich gedroeg was ik er van overtuigd dat ze wel iets voor mij voelde. Ze bleef dat wel altijd zeggen dat ik nix moet verwachten maar tog deed ze zo intiem tegen mij dat je toch denkt van hey ze vind me toch wel leuk.

Ik ben zo in de war. ik snap gewoon niet dat zij 2 weken terug lief enzo tegen mij deed en nu gewoon zo hard en afstandelijk tegen mij kan doen. En het ene moment denk ik k kan alles aan en het andere momentbarst ik weer in tranen uit.

Normaal is ze altijd op msn oid. Maar vanavond geen teken van leven. Ze was ff onlinbe op facebook zag ik maar dat was het. Ik ben zo bang dat ze een ander heeft
al zegt ze dat ze voorlopig nix wilt met wie dan ook. Ik weet ik moet het loslaten maar het is zo moeilijk.
ik zit ook steeds te twijfelen van moet ik gewoon niks meer van me laten horen of moet ik wel gewoon bereikbaar blijven (telefonisch en op msn) want stel dat ik dat niet doe dat ze dan denkt van oh ze is over mij heen dus ik zoek wel een ander. Echt ik snap er helemaal niks meer van hoe iemand zo kan omslaan:s

Het lucht wel een beetje op om dit hier te typen maar dat is ook voor even.

gr. NRKZ

afbeelding van moemi72

Schrijven helpt echt...

het helpt idd om je gevoelens van je af te schrijven. Ik begrijp heel goed dat je in de war bent. Het is verschrikkelijk frustrerend als je zelf helemaal zeker van iemand bent en die iemand kan maar niet besluiten of ze je nu wel of niet wil. Het voelt dan als of ze een spelletje met je speelt. En dat is ook zo. Ze speelt met je gevoelens. Ze geeft mixed signals af. Waarschijnlijk weet ze dat van zichzelf en heeft ze daarom al eerder gezegd, dat je geen verwachtingen van haar moet hebben. Voor haar is hiermee de kous af. Met zo'n opmerking zegt ze eigenlijk: voel wat je wil, maar verwacht niet dat ik hetzelfde voor jou ga voelen. Dat doet je enorm pijn, omdat jouw gevoel wel groeit! En iedere x dat zij toenadering zoekt krijg je toch weer hoop. Zij heeft aangegeven dat het niets gaat worden. Dat geeft jouw de gelegenheid, om de teleurstelling en je verdriet te verwerken. Ik denk dat door jezelf beschikbaar te houden, je eigenlijk alleen je eigen hoop in stand houd. Ikzelf heb nogal de neiging om mijn leven on hold te zetten voor de persoon waarvan ik hou, dat staat inmiddels al zo'n 11 jaar onhold. Dat wens ik echt niemand toe. Want de drempel om voor iets of iemand anders te gaan wordt steeds hoger. Bovendien worden we onzeker door mensen die niet weten wat ze willen, onzekerheid is niet goed voor ons! Als ze jou wil,zal ze zich niet laten weerhouden, door de gedachte dat je 'misschien' een ander hebt. Dan zal ze voor je vechten.
Dus ik zou zeggen, wees verdrietig, voel je pijn, je wordt hier begrepen en je staat niet alleen! Focus op JOUW! Sterkte!

afbeelding van NaRegenKomtZonneschijn

Thnx voor je reactie

Hey Moemie,

thnx voor je reactie:)
Ik heb idd al die tijd gedacht zou ze nou spelletjes met me aan het spelen zijn?
maar ik overtuigde mijzelf dat het waarschijnlijk nie tzo zou zijn.
Je denkt iemand te kennen maar eigenlijk weetj nooit wat er in iemands hoofd omgaat.
ze geeft ook zelf aan det ze misschien helemaal niet weet wat ze wilt dus mss beter nix beginnnen met een ander.
volgens mij is ze zelf gewoon in de knoop met zichzelf dat ze nix meer helder ziet soms ofz (denk ik).
maar ik snap gewoon niet dat ze zegt van dit is niet wat ik wil maar als k dr vraag wat wil je dan. ja dat weet ik niet.
zulke mensen moet je eigenlijk gewoon echt laten mja dat is makkelijker gezegd dan gedaan!
Ik zit er nu al veels te diep in om het zo 1 2 3 los te kunnen laten. maar t komt met de tijd.

Ze heeft me een uur geleden ongeveer gesmst hoe het met me gaat. maar heb nog niks teruggestuurd al is t best lastig. mja...

Wat jy vertelt dat je de neiging hebt om je leven on hold te zetten, komt mij ook bekend voor. Maar soms duurt het gewoon te lang en dan MOET je wel verder. Tis iets wat je uiteindelijk zelf in moet zien. Je laat niemand anders toe in je hart omdat je jezelf met hoop blijft voeden dat hij/zij het toch ooit een keer zal inzien dat ie bij jou moet zijn.

Je kent het gezegde vast wel: if u let go and it comes back 2 you ... Ik denk dat het waar is op de een of ander manier. En misschien als je het idd loslaat dat die persoon terugkomt maar mss ben je tegen die tijd al in gaan zien dat het toch nix is en dan kan je alsnog tegen diegene zeggen dat je geen interesse meer hebt.

Bottom line: je moet ook proberen om verder te gaan. ik weet het is moeilijk maar niemand is het t waard om 11 jaar of 20 jaar op te wachten.

jy ook veel sterkte:)

gr. NRKZ