College Drama

afbeelding van Sunday Girl

Ok... Vandaag en gisteren zijn twee dagen die ik in heel mijn leven niet meer ga vergeten... En ook al heb ik mijn verhaal al aan zeker tien mensen verteld, ik liet altijd wel wat stukken weg of was onvolledig. Daarom zal ik het nu volledig vertellen en ook de namen veranderen in geval dit verhaal ooit gelezen of herkend zou worden door iemand uit mijn omgeving.

Ik zal beginnen met te vertellen dat ik een universiteit studente ben en zoals velen weten zijn die studentenjaren de wildste uit je leven, voor mij is dit evengoed geen uitzondering. Omdat ik er helemaal niet slecht uitzie, ben ik het wel gewoon dat jongens me aanstaren, een gesprek proberen beginnen of mn nummer vragen. Meestal geef ik er weinig aandacht aan, maar anderhalve maand geleden merkte ik toch een bepaalde jongen op in het auditorium. Laten we hem voor het gemak Tom noemen. Na een weekje regelmatig oogcontact te houden, vertelde ik aan een vriendin dat die jongen me wel interesseerde. Ze vertelde me dat hij samen met haar op de middelbare school had gezeten en ze hem kende. Toen ik dat hoorde was ik natuurlijk dolgelukkig omdat ik zo een gemakkelijkere kans had om met hem eens te praten. De week daarna had ik al uitgevonden welke bus Tom meestal nam en ook aan zijn bushalte gewacht. Daar heb ik voor het eerst met hem gesproken en het klikte meteen. Diezelfde avond hebben we samen nog op facebook gechat en de dag erna nog een aantal uur.

De volgende week nodigde hij me regelmatig uit om tussen de lessen iets te gaan drinken. We hadden het echt gezellig en hij vroeg me mee naar een fuif de aanstaande vrijdag. Op die fuif hadden we dan ook gekust, maar omdat we vonden dat we elkaar nog maar pas kenden, besloten we om nog te wachten met een eventuele relatie. In de volgende twee weken leerde ik ook zijn vrienden kennen, en ook met hen klikte het meteen. Ik verdeelde mijn tijd met hen en mn vriendinnen en alles leek fantastisch te gaan in mijn sociaal leventje. Met één van Tom's vrienden kon ik echt goed praten (ik zal hem Sven noemen). Hij was altijd heel vriendelijk en lief en ik voelde me er ook op mn gemak bij. Eén van Tom's andere vrienden (Alex) was een redelijk cynisch persoon en maakte graag grapjes over de rest van de groep, maar ook daarmee kwam ik perfect overeen, ik voelde zelfs een lichte aantrekkingskracht tot hem.

Na die twee weken gingen Tom en ik nr een andere fuif waar we opnieuw hadden gekust, en toen ik hem vroeg hoe lang hij nog wou wachten met een relatie, zei hij dat hij niet meer hoefde te wachten. De eerste week van onze relatie zagen we elkaar niet echt omdat we het beiden super druk hadden, maar we smsten en chatten elke dag. Ik voelde me echt zo ontzettend goed bij hem, en zo ontzettend gelukkig! Maar de week daarna, toen ik hem voor het eerst weer zag, deed hij redelijk afstandelijk. Tom was een verlegen jongen en het was voor hem al een tijdje geleden dat hij een relatie had gehad, dus ik maakte me er niet echt druk over. Hij kuste en knuffelde me altijd op precies de juiste momenten en stuurde van die superlieve berichtjes. Ook onze vrienden zeiden dat we een schattig koppeltje vormde. Tot gisteren...

Gisteren deed hij afstandelijker dan anders we werden op een bepaald moment ook even alleen gelaten door zijn vrienden. Ik had nog altijd niets in de gaten, tot hij zei dat hij vond dat hij me niet genoeg kende en me meer zag als 'een' vriendin dan als 'zijn' vriendin. Hij vertelde me ook dat hij de laatste tijd zichzelf niet was en hij het allemaal te snel gaan vond. Ik was er echt compleet kapot van... Maar ik ben altijd al sterk geweest op dat vlak en zei tegen hem dat ik het oké vond en hij moest doen waar hij zich er het beste bij voelde. Meteen erna ben ik naar een paar vriendinnen gegaan en bij hen vijf minuutjes uitgehuild. Snel erna kreeg ik zowel een sms van Sven als van Alex dat ik gerust met hen kon praten als ik dat wilde. Ik weet dat Alex veel uitgaat en dat hij ook eerder op een concurrerende voet stond met Tom op zowat alles wat ze deden, dus ik vroeg Alex mee om iets te gaan drinken, tot grote verbazing (vooral van die van Tom) van de rest van de groep. Half omdat ik nood had om me eens te bezuipen en omdat ik wist dat het Tom jaloers ging maken. We spraken af om na de les samen naar zijn kot te gaan. Daar hadden we een gezellige tijd, een paar wodka-orange's op (ik voelde me al wat licht aangeschoten) en daarna zijn we nog in een café iets gaan drinken waar we beiden helemaal dronken waren.

Die nacht had ik dan ook bij Alex blijven slapen, waar het helemaal fout is gegaan... Alex begon me te kussen en half door de drank, half door de affectie die ik had gemist bij Tom gaf ik toe en hadden we later die nacht nog seks gehad. De volgende ochtend, toen ik wakker werd, had ik totaal geen schuldgevoel en had ik opnieuw seks met Alex, nuchter deze keer. Ik weet niet waarom, maar het voelde gewoon zo goed om door iemand geliefd te worden. Het schuldgevoel kwam pas later die ochtend en toen werd ik er ook letterlijk door verteerd. Niet alleen zei Alex dat hij het aan Tom ging zeggen omdat hij dat niet voor zijn vriend kon verzwijgen, hij had er ook totaal geen schuldgevoel bij.

Om tien uur deze ochtend heb ik het kot van Alex verlaten en ben op een tram gestapt. Ik was totaal het noorden kwijt en begon opnieuw te wenen op die tram. Ik had geen idee waar die tram naartoe ging en zat de hele tijd aan Tom te denken. Ik heb hem gesmst om hem te vertellen dat ik bij Alex ben blijven slapen. Hij was natuurlijk boos en gekwetst, maar het leek me beter het hem meteen te vertellen dan zoiets te verzwijgen voor hem. Op een bepaald moment werd ik uit mn gedachten verstoord door de tramchauffeur die me zei dat we aan de eindhalte waren gekomen. Ik heb dus de tram teruggenomen en ben ook nog even langs een apotheker gestopt voor de noodpil te gaan halen. Daarna heb ik meteen Sven gesmst om hem te zeggen dat ik nood had om met hem te praten. Die is meteen gekomen en ik heb hem het grootste deel van mijn verhaal verteld. Hij snapt Tom niet en geeft Tom ongeveer de schuld van alles wat er gebeurd is. Ik voelde me ontzettend aan het lijntje gehouden door Tom en Sven gaf me in alles gelijk. Hij zei me dat ik hem altijd kon bellen of smsen als ik hem nodig had.

Een paar uur geleden smste Alex me weer om te zeggen dat Sven enorm tegen hem was uitgevlogen over alles wat er was gebeurd en hij zelfs denkt dat Sven verliefd op me is door zijn overdreven reactie tegen Alex zelf en hij 'jaloezie' toont volgens Axel. Om eerlijk te zijn had ik daar zelf ook nog aan gedacht omdat Sven de laatste tijd voor me klaar springt bij het minste wat er is en me ook altijd lieve smsen stuurt.

Ik heb geen idee wat ik nu moet doen... De helft van mijn vrienden zijn razend op Alex, de andere helft lacht ermee. Ik weet niet hoe ik er allemaal precies op moet reageren, want ik sta in het midden van dit alles... Tom is ontzettend jaloers op Alex, Jens is razend op Alex, maar geeft Tom de schuld en Alex trekt er zich niets van aan, lacht ermee en zegt me dat het de beste seks was die hij in jaren heeft gehad... Morgen zie ik heel de groep weer samen in de les en ik heb zo een gevoel dat het verkeerd gaat aflopen... Ik hou jullie sowieso op de hoogte.

afbeelding van Butterfly22

en jij?

Maar wat wil je zelf??
Ben je nog altijd kapot van de breuk met Tom en wil je hem nog altijd als jouw vriend, zoals in het begin?
Of voel je je ook effectief aangetrokken tot Alex?

afbeelding van guest

wat is je punt

Wat is nou precies je punt? Met geen van allen heb je immers een relatie. Wat je beschrijft is doorgaans heel normaal in het studentenleven.

afbeelding van sunny1

pfff meis, ik zou eerst eens

pfff meis, ik zou eerst eens uitvogelen wat je wil.. en voor in de toekomst.. ik zou niet alles zomaar aan iedereen vertellen joh, zo geef je mannen snel de kans om misbruik van je te maken. goed op jezelf passen!