Ik moet weer even van me afschrijven...
Afgelopen dagen voel ik me maar down, de avonden zijn het moeilijkst.
Elke ochtend moet ik aan 'm denken, de hele dag door gaan mijn gedachten uit naar hem. Met het e-mail contact gisteren merkte ik hoe die hoop bij mij toch aanwezig was, terwijl ik dacht dat ik de situatie geaccepteerd had. Als ik denk aan het feit dat ik 'm kwijt ben dan voel ik mijn knieeen knakken, een wanhopig gevoel dat neee en nee zegt.
Bah, ik dacht dat ik verder was in mijn ldvd, maar ik zit nog in de beginstadium van ldvd. Ik kijk nu de hele tijd weer naar mijn e-mail, in de hoop dat hij me iets gestuurd heeft.
Zijn e-mail van gisteren begon met 'Dag Sarah'
Nou ja, zeg...dag Sarah, alsof we niet 4 jaar samen zijn geweest. Dit maakt me boos, al begrijp ik ook wel dat hij afstand aan het creeren is. Ik ben weer op een punt beland dat mijn gevoel hem terug wil, mijn verstand heeft daar niks meer over te zeggen.
Wat doet dat pijn zeg. Ik haat het dat ik zoveel aan hem moet denken, hoe moet je daar nou mee omgaan? Ik hoop dat de dag snel komt dat ik gewoon niet aan hem denk.
Och hij had het ook elke keer over de laatste maanden, alsof ik maanden lang uit zijn leven weg ben. Het is 7 weken geleden dat het uit is gegaan, we hebben elkaar 5 weken geleden nog voor het laatst gezien...dus hoezo spreekt hij over maanden?? Wat moet ik daaronder verstaan. Hij heeft me echt uit zijn leven geschrapt!
Nou dat is een heerlijk gevoel.
BAH, BAH, BAH, ik vind het vreselijk als ik me zo voel.
Jaja, ik weet, de tijd heelt alle wonden enz....alleen gaat de tijd me te langzaam op dit moment.
Hoe zet ik hem uit mijn gedachten, hoe kom ik los van hem. Waarom kan ik me niet zo gedragen als hij?
Lieve Sarah, Klote is het
Lieve Sarah,
Klote is het he? Het voelt echt alsof dat rotgevoel nooit over gaat, alsof het alleen maar goed met je kan gaan als je contact met hem zou hebben en hij laat merken dat ie nog aan je denkt, om je geeft.
Punt is gekomen om je op jezelf te concentreren. Waarmee heb jij moeite, hoe heb jij je gedragen gedurende je relatie? Was dat handig? Was dat hoe je je wilt gedragen?
Op welke punten is jullie relatie gestrand? Wat in jullie relatie zorgde ervoor dat je je goed voelde? Wat zorgde ervoor dat je je niet goed voelde? Ben maar enorm met jezelf bezig: wat maakt jou gelukkig, hoe ga je je leven zonder hem inrichten?
Mij heeft het erg geholpen om naast het toelaten van het verdriet en de pijn, de heleboel te analyseren, mezelf te analyseren. Waar ben ik mee bezig, wat van mezelf vind ik erg goed wat vind ik nog niet zo tof?
Ben er ook nog lang niet maar gaat helemaal goed komen! En met jou ook!! Herken veel in je verhalen!
Heel veel sterkte en succes en van je afschrijven helpt altijd he!
Margriet.
Herkenbaar
Hoi Sarah,
Ik herken dit heel goed en maak hetzelfde mee ik geef mezelf nu ook steeds hoop terwijl het over is ik denk ook steeds dat dit gevoel nooit over gaat maar het schijnt oooit een keer over te gaan nou maar wachten wat de tijd doet ik wens je heel veel sterkte
groetjes jasmal
Dank jullie wel, Jasmal en
Dank jullie wel, Jasmal en Magriet...
Het heeft toch wel wat, te weten dat jullie het ook herkennen en dat het niet alleen iets van mij.
Ik heb net een e-mail gekregen van hem, nou ik ga daar mee stoppen denk ik met mailen. Het doet alleen maar pijn om met hem te mailen.
Ik voel zo'n afstand tussen de woorden door. Zo'n contact wil ik nu niet. Ik hoop wel dat ik sterk kan zijn, hij stelt wel wat vragen in zijn e-mail, dus dan is het moeilijk om daar weer niet op te reageren...
Magriet, ik ben zelf nog niet echt bezig geweest met analyseren.
Maar misschien is het juist goed om dat te doen en kan ik daar alleen maar sterker uit komen. Word je daar rustiger van??
Hoe gaat het verder met jou? Ik heb al een paar dagen niets meer van je gelezen op het forum.
Sarah
Hoi Sarah, Fijn dat het je
Hoi Sarah,
Fijn dat het je een beetje steun geeft! De afstand die je beschrijft en leest in zijn mail is de betekenis die jij zelf aan zijn woorden geeft. Jij leest die afstand, jij voelt die afstand. Mij heeft het wel geholpen weer even met hem te mailen, voor mezelf de dingen nog helderder krijgen. En ook ik voelde en las die afstand. Die afstand die ik nu veel beter kan begrijpen, plaatsen en accepteren.
Het analyseren van wat er gebeurd is, heeft mij heel veel goed gedaan. Ik snap nu namelijk waarom het zo gelopen is. En ik weet nu dat ik een volgende keer in een volgende relatie niet meer lijdzaam hoef af te wachten tot wannneer ook deze relatie weer tot een einde komt.. Ik heb er zelf aandeel in, ik kan het zelf beinvloeden! Ik kan het heft in eigen hand nemen. Verder heeft het me doen inzien dat wanneer je vertrouwen hebt, in jezelf, in de mensen om je heen, in het nu en in de toekomst, je ook rust krijgt omdat dat betekent dat alles goed is zoals het is. Dat het uit is, is goed, dat alles zo loopt is goed. Zo moet het gaan.
Klinkt heel zweverig allemaal, maar het helpt mij enorm!
Dat ik alleen nog op anderen reageer, heeft een reden, die ik hier nu niet neer ga zetten. Misschien kunnen we eens via mail of msn verder praten?
Liefs,
Margriet.
Sarah, Wat je schrijft
Sarah,
Wat je schrijft klinkt heel herkenbaar. Als je stukjes van mij leest, dan zul je zien dat ik het ook regelmatig heb gehad over wachten op misschien een teken van leven. Misschien een teken van affectie uit een e-mailtje of SMS. Helaas.
Pas op wat je leest. Pas op dat je niet leest wat je wil lezen. "Dag Sarah": probeert hij (onbewust) de afstand tussen jullie te vergroten, weet hij gewoon niet wat hij anders moet zeggen of heeft hij gewoon niet nagedacht bij de mogelijke lading die deze simpele zin met zich mee kon brengen. 3 mogelijkheden. 3 interpretaties. En jij kiest wat je wil kiezen. Gesproken kun je aan de intonatie tenminste nog wel horen wat hij bedoelt, maar via de email heb je die luxe niet. Stap dus niet in de valkuil van je gevoel. Het zal je bedreiegen.
Goed. Je voelt je dus nu slecht, terwijl je dacht dat je je beter ging voelen. Je denkt dat je weer aan het begin van het pad staat, maar dat is niet waar. Het pad hieruit is een verraderlijk pad. Het heeft pieken en dalen. Dan ga je omhoog en denk je dat je er bijna bent, en even later ga je weer hard naar beneden en lijkt je einddoel verder weg dan ooit. Dit is normaal. Het laat je zelfs zien dat je al een stuk op weg bent. In het begin gaat het namelijk alleen maar omlaag. Op het moment dat je ook weer naar boven kunt kijken, heb je al een heel stuk afgelegd. Ja, inderdaad. Nu ging het weer even omlaag, maar goed. Hoe lang zou dat duren. Over een paar dagen voel je je weer beter, maar je zult inderdaad vast wel weer eens terugvallen. Dat is niet erg. Dat hoort erbij. En elke keer zal je een beetje sterker maken. Totdat de zon weer gaat schijnen.
Let overigens ook op bij het analyseren. Denk eraan dat je niet objectief analyseert, maar heel erg subjectief. Let er dus ook op dat je niet tot de conclusies komt, waar je onderbewust toe wil komen. En ja, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Ik wens je heel erg veel succes. Het pad naar boven zal heel snel weer aanbreken.
Groetjes,
Angelo
Ik ken het
Ik ken het je verlang zo erg naar een teken van leven en als die dan komt dan is het vaak zo teleurstellend waarom eigenlijk het zijn je eigen verdomde (sorry voor mijn woorden) verwachtingen... ik heb dat op dit moment met groetjes van... ik denk wat nou groetjes niks anders...niks lievers... en lees de rest niet meer... ik denk dat jij dat hebt met dag sarah.. vreselijk is dat... de realiteit haalt op dat moment je droom in... maar er komt een dag dat de realiteit ook je droom is en je verder gaat met leven dat je weer opstaat met een lach en denkt aan je toekomst...veel succs meid... ik denk aan je...
inderdaad die koelte ineens,
inderdaad die koelte ineens, daar kan ik me ook zo kwaad ommaken ipv de xxx onderaan een sms alleen gr..
Maar de herkenning op deze site en de lieve woorden op de posts helpt weer even mijn verdriet te vergeten..
Maar sterkte er mee joh!
Groetjes Incognito78
xxx
Voor iedereen op dit forum
Liefs... xxxjes Esmeralda
En XXXX terug
En XXXX terug
Zo'n koelte is inderdaad
Zo'n koelte is inderdaad vreselijk om te ervaren. Heb dat bij m'n vorige ex ondervonden. Maar nu heb ik sinds de dag dat het uit is geen contact meer gehad, dus hoef ik dat niet mee te maken gelukkig. Daarom is het ook goed om geen contact te hebben. Alles wat je hoort is toch niet goed in jouw ogen en doet je alleen maar pijn.
En het gevoel dat je ex zomaar weer lekker verder gaat... dat is echt 1 van de meest frustrerende gevoelens voor mij. Alsof het niks was :S