Blonddie en de heks! (alias schoonmoeder)

afbeelding van blonddie

Er was eens een heel lief klein blond meisje...........
Na een relatie van 4 jaar met mijn vriend kan ik nu zeggen dat ik het offcieel spuugzat ben met mijn schoonmoeder. Het is een heks er is zoveel gebeurd ( teveel om op te noemen) dat mijn relatie met haar erg afstandelijk is. Maar nu komt het ze vindt dat mijn vriend en ik bij haar en haar man in moeten komen wonen. No way! Gevolg: knallende ruzie en een relatie die op springen staat mijn vriend is het namelijk zat om tussen mij en zijn moeder in te staan. En nu?

Blonddie

afbeelding van beerke

logisch

Ik kan me indeken dat je vriend het zat is om tussen jou en zijn moeder te staan.
Logisch ook eigenlijk, maar ik zou de vraag geoppert hebben; woon je met mij (straks) samen of met je moeder.
Die vraag zal hard aankomen bij hem, maar is wel de realiteit.
Ik ben geen voorstander ervan om iemand voor een keuze te stellen, maar je moet hem wel erop wijzen dat jij ook een persoon bent.
En bij mijn schoonouders wonen, je hebt gelijk, no way!

groetjes en sterkte
Beerke

afbeelding van Freespirit

Hoi Blondie

Hoi Blondie,

Tja..moeilijke situatie meis...En nog moeilijker als je vriend 'geen keuze' kan maken.
Duidelijk is dat hij nog veel onder invloed staat van zijn moeder. Ik denk dat ze altijd tegenover hem h?ɬ©?ɬ©l beschermend is geweest. Misschien enig kind? Maar hoe dan ook het is h?ɬ?j die zijn grenzen moet stellen...tegenover zijn moeder.
Duidelijk is voor mij dat zijn moeder hem nog totaal niet heeft 'losgelaten' om op eigen benen te staan en hem niet stimuleert om zijn eigen beslissingen te nemen. In haar ogen geldt nog steeds de regel: Ma weet het het best...
En hij laat het gebeuren. Deels omdat hij er aan gewend is, al vanaf zijn jeugd, en deels omdat hij niet sterk genoeg is om tegen haar in te gaan. Jij daarintegen kan w?ɬ©l zelf beslissingen nemen en heeft daar geen hulp bij nodig.
Ik denk dat jij je vriend op een rustige en kalme manier moet uitleggen wat jou bedoeling is..namelijk een leven opbouwen met hem samen, met jullie ouders aan de zijlijn en niet als middelpunt. Dat jullie zelf heel goed in staat zijn om bepaalde beslissingen te nemen over de dingen die op jullie pad komen. Dat die beslissingen p?ɬ??ɬ?r bij jullie liggen en niet bij zijn moeder.
Hij moet inzien dat het ok?ɬ© is om rekening te houden met je ouders, maar niet op zo`n manier dat zijn relatie met jou daar zwaar onder lijdt. Zijn gevoel van 'verplichting' hoort het meest bij jou te leggen, zeker als hij van je houdt.
Maar h?ɬ?j moet dat zien..h?ɬ?j zal zijn moeder moeten zeggen dat haar bemoeienissen niet gepast zijn en dat hij z?ɬ©lf beslist wat hij doet. Kan hij dat niet dan heb jij een groot probleem....waarbij j?ɬ?j aan het kortste eind trekt.
Als hij zo 'onder de plak zit' bij zijn moeder is het vechten tegen de bierkaai Blondie...Dat proces van 'loskomen' bij hem kan j?ɬ°ren duren en hem verschillende gebroken relaties opleveren...Hij verkeerd in een constante staat van zich 'schuldig voelen'
tegenover zijn moeder als hij tegen haar in gaat..zij zorgd daar wel voor (bv door te zeggen: ik ben toch je moeder, ik ben het belangrijkste, ik heb je op de wereld gezet, je moet je moeder in ere houden, je moeder houdt het meeste van je, weet wat het beste voor je is enz enz) En alles wat zij doet moet hij zien als 'heilig', want voor haar gevoel doet ze dat uit liefde.
Voor een deel doet ze dat ook uit liefde, maar aan de andere kant doet zij dat omdat ze anders haar 'indentiteit als moeder' verliest. Z?ɬ?nder al haar bemoeienissen v?ɬ?elt zij zich g?ɬ©?ɬ©n moeder...En een moeder-zijn is ?ɬ°lles wat ze denkt dat ze is...
Haar leven best?ɬ°?ɬ°t uit haar bemoeienissen met haar zoon..snap je dat een beetje? Zij heeft de moederrol niet op zich genomen voor een bepaalde tijd, zij IS de moederrol geworden...Ze kan dat patroon niet loslaten want anders lost haar wereld op. En dat zij er ?ɬ°lles aan doet om haar zoon 'dichtbij' te houden is dan een logisch gevolg.
Haar zoon is h?ɬ°?ɬ°r invulling van haar leven...En als er dan iemand langs komt als jij, in h?ɬ°?ɬ°r ogen iemand die h?ɬ°?ɬ°r rol gaat overnemen..ja..das onacceptabel voor haar, want z?ɬ?j weet wat goed is voor haar zoon in haar optiek.
Ik denk dat zij al h?ɬ©?ɬ©l wat kritiek geuit heeft over jou tegenover je vriend...en ik denk dat zijn 'verdediging' daartegen maar slapjes was. Maar het gaat erom hoe h?ɬ?j het ziet en voelt..en als dat niet op ?ɬ©?ɬ©n lijn staat met jou, verlies jij...
Als hij het ziet dat hij moet 'kiezen' tussen zijn moeder en jou, dan h?ɬ©?ɬ©ft hij totaal geen benul of besef waar hij z?ɬ©lf in feite staat. Hij heeft dan zijn eigen prioriteiten niet op een rijtje..hij weet niet hoe het hoort, hij is niet in staat een eigen beslissing te nemen bekrachtigd door zijn eigen gevoel (zijn liefde voor jou)
Als hij dat wel wist zou hij tegen zijn moeder zeggen dat hij s?ɬ°men met jou beslist waar jullie gaan wonen, en dat dat niet onder moeders vleugels is. Dat zij daar geen enkele inbreng over heeft...
Daarbij zou hij haar duidelijk moeten maken dat haar bemoeienissen met jullie op moet houden, dat het haar plaats niet is, en zij het recht niet heeft om jullie beslissingen uit handen te nemen. Ze kan adviseren, maar niet domineren...
Hij moet haar laten zien dan zij n?ɬ?et op nummer 1 staat maar jij...ondanks ?ɬ°l haar argumenten die ze zal aanvoeren.
Hij moet j?ɬ?uw zien als de belangrijkste persoon in zijn leven..niet zijn moeder.
En als je over d?ɬ°t punt dus moet strijden totdat je groen en geel ziet..is het een verloren zaak.
Hij moet niet het gevoel hebben dat hij gedwongen wordt...het zit pas goed tussen jullie als hij bl?ɬ?ndelings zonder pardon voor jou kiest..no matter what. Tenslotte moet hij met j?ɬ?u samen door het leven..niet met zijn moeder.
Je bent nu 4 jaar samen..lijkt me voldoende tijd om te beoordelen of er verdere plannen gemaakt kunnen worden voor de toekomst voor jullie samen..s?ɬ°men. Als de liefde voor jou groot genoeg is, en jij bent h?ɬ©t voor hem..dan z?ɬ°l hij eieren moeten kiezen voor zijn geld en voor jou moeten kiezen...ondanks het 'verdriet' wat hij zijn moeder dan bezorgd.
Hijis de enige die dit kan oplossen dmv 'een stand' in te nemen die duidelijk maakt aan haar dat hij zijn leven lijdt m?ɬ©t jou..en niet met haar...Dat jij op nummer 1 staat en niet zij....Maar of hij daar toe in staat is weet ik echt niet Blondie...
Ik denk als jij ziet dat dit niet het geval is, zou ik me nog maar eens h?ɬ©?ɬ©l goed bedenken of je met hem verder wil.
Want het is eigenlijk niet eens meer een kwestie van een keuze maken tussen jou en haar...Jij b?ɬ©nt zijn keuze al of niet.
En hij behoort daarvoor op te komen..te laten zien dat jij dat bent. Als hij duidelijke en klare taal spreekt tegen zijn moeder kan alle ellende achter de rug zijn...maar of hij dat kan is een tweede. Ik zou maar goed nadenken hoeveel jaar je hier aan energie wilt insteken om hem van je te laten houden z?ɬ?nder zijn moeder..als je dat uberhaupt lukt.
Het is niet alleen voor hem a wake-up call, maar ook voor jou....misschien is het allemaal n?ɬ?et aan hem..maar aan jou...
Als jij voelt en ziet dat je dit never nooit gaat winnen, zou ik toch eens naar een ander toekomstbeeld uit gaan kijken, want dit kan echt een gebed zonder end worden....Als haar invloed z?ɬ? sterk is, en hij z?ɬ? blind is, ben jij degene die het uiteindelijke prijskaartje wat daar aan hangd betaalt....Hij heeft dan ?ɬ©?ɬ©rst een andere weg te gaan dan aan een relatie beginnen..
Hij zal dan eerst moeten leren zelfstandig te worden in zijn denken en doen..Een eigen persoon zijn met zijn eigen mening, normen en waardes, z?ɬ?nder de inbreng van zijn moeder.
Het balletje ligt in zijn handen Blondie..en als jij duidelijk ziet h?ɬ?e het zit, en wat je kunt verwachten na je zegje gezegd te hebben tegen hem, zal jij ook serieuze beslissingen moeten nemen ...voor jezelf.

Hoop dat met mijn schrijven uit de voeten kan,

sterkte, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van krisje

ja idd

Ik sluit me helemaal aan bij free.Ik zou maar gaan overleggen met hem op de manier zoals free het omschrijft.Ik heb in een gelijke situatie gezeten en dat was om gek van te worden.Het is 15jr geleden die situatie.Ik heb er toen voor gekozen om weg te gaan,want zelfs toen wij zelfstandig woonden kwam ze regelmatig de lakens uitdelen en mij afkraken.Ik heb een hele tijd gedacht dat het aan mij lag maar zn nieuwe vriendin die ik naderhand sprak,had precies hetzelfde probleem.Wat was ik gelukkig dat ik daar vanaf was.Het is een verschrikking zulke (schoon)moeders.Ik zie ze af en toe nog wel eens lopen en dan kijkt ze me nog steeds boos aan,jammer dan,zij was de heks niet ikke denk ik dan(en lach vervolgens vriendelijk tegen haar).Ik hoop dat jullie er SAMEN uitkomen,succes en sterkte.knuffel krisje.