dit weekend voor het eerst weer wezen stappen. het was erg moeilijk. ik keek steeds naar de deur, hopend dat hij binnen zou komen. ik zag veel jongens die op hem leken, denkend dat hij het was...ik werd gek van mezelf. gelukkig ben ik hem niet tegen gekomen.ik wil hem voorlopig niet zien, anders kan ik hem echt niet loslaten en vergeten. ik weet dat het beter is dat het over is, maar ik hou nog steeds van hem! ik wil af van dit gevoel. s'avonds in bed weer alleen. niet meer samen stappen, leuke dingen doen.ik mis hem echt.vreselijk is dat dat gevoel. hopend dat het een boze droom is, en morgen

Vandaag 21 jaar geworden, wat een dag. Mijn ex en een vriend van hem kwamen langs. Drie kussen op me wang, alsof ik niet meer ben dan een vage kennis, terwijl we zo intens met elkaar zijn geweest. Als kado een stom boek, wat moest ik daar nou mee. Hij kon in mijn ogen niets goed doen. Ik was kwaad op hem, maar was ook zo graag tegen hem aangekropen. Nu zat hij in de ene hoek van de bank en ik in de andere, dit was zo raar. Het voelde als een toneelstuk, met een slecht senario. We moeten nu ?¢‚ǨÀúnormaal' als vrienden met elkaar omgaan, maar hoe? Ik kan het niet, dit, doen alsof er niets gebeurd is. Gewoon vrienden zijn, oppervlakkige gesprekken. Ik hou gewoon nog steeds van hem, maar nu is hij niet meer dan een vage kennis die ik nooit meer zie, behalve dan bij toeval in de kroeg. Ik wil dit niet, wilde dat het nooit zo gelopen was. We zouden samen blijven, en nu dit?¢‚Ǩ¬¶ ik weet dat de beste manier om hem te vergeten is door hem niet meer te zien en al het contact te verbreken. Misschien kunnen we over een paar maanden vrienden zijn, maar de wonden zijn nu nog te vers, om deze grote overgang te maken. Ik wil voorlopig ook niet uit, want de gedachte hem zoenend met iemand anders te zien, doet me zoveel pijn! Ik verbreek voorlopig al het contact, dat is het beste. Over een paar maanden is het misschien mogelijk elkaar weer is te zien, en misschien als vrienden wat te gaan drinken of eten. Ik wil ook graag vrienden met hem blijven, maar ik kan niet van een intense liefdesrelatie opeens over switchen in een vage vriendschap. Nou mijn 21 ste verjaardag had ik me wel iets anders voorgesteld. Hij had beter niet langs kunnen komen. Maar ik ben er nu achter, dat ik het beste al het contact met hem kan verbreken omdat ik anders niet veder kom in de verwerking en hem niet uit me hoofd kan zetten. Voorlopig geen mannen meer voor mij, daar heb ik me buik vol van!