ik weet niet wat er met me aan de hand is. Het is nu al bijna 4 maanden uit, en toch spookt hij nog steeds door mijn hoofd. Ik droom bijna elke nacht over hem, en overdag zou ik hem het liefst bellen en willen zien, maar ik hou me in. vrijdag gaan we wat drinken, als vrienden. Maar het liefst zou ik hem stevig willen vast pakken en weet ik veel wat nog meer, maar dat mag niet want het is over, voorbij. ik dacht net dat ik het een beejte geacepteerd had, als of ik een grote sprong terug doe lijkt het nu wel. Niemand lijkt zo leuk en lief als hij. ik weet dat het beter is zo en ik hem moet vergeten, alleen wil dat nog niet zo lukken.

het is wat....ben nog bezig met mijn ex te vergeten en los te laten, heb ik gister met een goede vriend van me gezoend! heb wel duidelijk gezegd dat ik geen relatie wil.we vinden elkaar erg leuk, maar heb geen zin in weer een relatie.dus ja nu zoenen we een beetje voor de lol eigenlijk. maar er zou nog meer kunnen gebeuren...maar ik zie het wel. ik leef het leven en doe wat goed voelt. dat is toch niet raar? we hebben het fijn samen en dat is belangrijk.normaal ga ik pas met iemand naar bed als ik een lange relatie heb, maar ik do het nu dus geheel anders. of het goed of fout is zal ik nog wel

Als het even niet zo gaat zoals je had gewenst..
Blijf knokken, blijf hopen, het komt goed!
Je zult zien achter elke wolk schijnt de zon!

Het lijkt wel alsof de hele wereld tegen me is. De hele dag al voel ik me verdrietig en klote. Heb HEM aangesproken op msn en dit verliep niet echt goed. Ik wenste hem al het slechts toe van de wereld. Ik wil dat hij ook die pijn en verdriet voelt wat ik door maak. Ben zo boos, op alles. Ik haat hem! Iedereen loopt maar te zeuren. Het lijkt wel alsof hij al mijn vrienden overneemt. Waarom is alles zo gelopen? Het had allemaal zo mooi kunnen zijn?¢‚Ǩ¬¶. Waarom voel ik me zo vreselijk? Nu wil hij niet meer met me naar het theater binnenkort, we hadden de kaartjes al een tijd terug bestelt. Misschien is het ook maar beter als we niet gaan, of iig niet samen.

Het is nu een maand geleden dat het over is. soms heb ik momenten dat het gped met me gaat, denk dan dat ik alles weer aankan.Maar helaas ook nog steeds veel te vaak dat ik het niet meer zie zitten zonder hem. Het gemis is zo groot! Het onbegrip en waarom? de dingen die we samen deden mis ik dan en hem. ik weet wel dat het beter is en dat ik zonder hem veder moet maar toch.ik heb echt een klap gekregen hiervan. je vertrouwen in iemand, in een relatie wordt gewoon beschaamd. want hij zou me nooit alleen laten, hij was niet zo als mijn exen, wij blijven samen. het lijkt wel een leugen want er is niks van waar geworden.

ik weet echt niet meer wat ik moet, ik mis hem zo erg. ik dacht dat het weer wat beter met me ging, maar ik krijg hem niet uit mijn hoofd. ik wil hem spreken maar weet eigenlijk niet eens wat ik wil zeggen. ik voel me zo machteloos, radeloos. ik wil hem vasthouden, alles moet weer goed zijn.ik weet niet waar ik mee bezig ben.weet alleen dat ik hem bij me wil hebben.ow wat moet ik?

Het is nu een paar weken uit.maar nu wil ik toch wel graag nog 1 keer met hem naar bed. of is dat onverstandig? ik weet ook wel dat het moeilijker is hem dan los te laten, maar het kan toch geen kwaad? zo kan ik echt afscheid nemen en het afsluiten. ik twijfel. en hoe moet ik dat dan hem zeggen...ja ik maak het me zelf weer lastig!