Ik weet niet waar te beginnen, maar om een lang verhal kort te maken:
1,5 jaar knipperlichtrelatie. Plots zwanger, hij beweerd dat ik hem er heb ingeluisd.
Ik beslis toch van het kind te houden, na enkele tijd draait hij toch bij en geraakt het stilletjesaan weer goed.
Van mij rustig aan, omdat ik het toch nog een kans wou geven... maar echt vertrouwen kwijt was.
Dan een vroeggeboorte. Ons kindje sterft... en weer groeien we dichter naar elkaar toe.
Maar alweer met weinig vertrouwen, ik kan hem niet vergeven dat hij me op zo'n moment in de steek gelaten had.