Na een relatie van 6 jaar en precies 11 maanden maakte mijn vriend het 4 weken geleden zomaar ineens uit. Eerst twijfelde hij en wist hij het niet meer en een paar dagen later heb ik min of meer gezegd dat we dan maar tijdelijk moesten stoppen omdat ik geen vent wilde die volledig voor me zou gaan. Nu is het dus uiteindelijk definitief uit en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Ik hou zo gruwelijk veel van hem en ik mis hem zo.
Eerst snapte ik er helemaal niets van omdat hij als enige reden aangaf dat hij zich eraan irriteerde dat ik nooit (mee) ging stappen. Afgelopen zaterdag hebben we elkaar gezien en dat was erg fijn. Het is fijn te weten dat hij het ook moeilijk heeft en hij vertelde dat van zijn kant de chemie weg is. Misschien dat dat ooit weer terugkomt maarja daar kan ik niet op gaan zitten wachten dat snap ik ook wel.