Inderdaad, afgelopen die shit.
Ik ben er klaar mee, hoera voor die kanker friend zone.
Als ze me alleen maar als ''hele goede vriend'' ziet, krijg t dan maar lekker ook, ik neem geen genoegen met een zilveren medaille.
Dus nu voel ik me echt gigantisch kut, en ondanks dat ik haar nu 3 weken negeer knaagt het nog aan me en blijft ze me maar meevragen naar shit.
Serieus, er is niets ergers dan in de friend zone vast te zitten, fuck it.
Nu ben ik elke dag depressief en t lijd me af van mn werk ook.

Zoals sommigen van jullie doorgehad zullen hebben, ik ben vandaag een beetje een klootzak geweest.
Vreemd genoeg heeft drank me wat helderder gemaakt dus ik zal de situatie uitleggen en nu om advies vragen.

Het meisje dat ik leuk vind is 6 jaar jonger als ik, en ik zelf ben n mijn vroege 20en.
Ze wou altijd met me afspreken, alles met me doen enzo, maar gister zij ze dat ze niets wil met iemand van 20+.
Ik heb het idee dat ze denkt dat ik haar alleen maar leuk vind vanwege haar leeftijd.

Nog steeds ben ik verliefd op een van mijn beste vriendinnen.
Zelfs al probeer ik haar niet meer aan te spreken spreekt ze mij wel aan.

Ze wil altijd met me uitgaan en dingen doen enzo, maar waarschijnlijk gewoon als vrienden.
En ik kan met mijn stomme kop gewoon geen nee zeggen.
Ik hou te veel van haar.
En ze weet dat ik van haar hou, dat heb ik haar al lang duidelijk gemaakt.

Het vreet me gewoon op.
Ik wil hier van af.
Ik zou willen dat ik haar gewoon kon vergeten, maar je raad het al, zelfde vriendengroep.

Ik ben al maanden verliefd op 1 van mijn beste vriendinnen.
Ze heeft het al duidelijk gemaakt dat ze me alleen als vriend ziet, maar ik kom gewoon maar niet van mijn gevoelens voor haar af.
Ik ga vaak met haar uit, en ik ben normaal een heel druk persoon, maar ik kan moeilijk nog mezelf zijn puur omdat ik bang ben weer afgewezen te worden.
Ik vind mezelf normaal altijd heel belangrijk, maar ik stel haar boven mezelf, ik wil haar gewoon graag gelukkig maken...