ey mensen,

heb al een tijdje niks meer van me laten horen, en dat komt omdat het steeds beter gaat, ik onderneem weer dingen en denk niet zo vaak meer aan me ex.
heb zelfs normale gesprekken met hem op msn.

ik voel me stukken beter en wil jullie bedanken voor alle tips en de steun die jullie mij hebben gegeven.

af en toe heb ik nog wel een dipje toch het gevoel wat je mist en mis me ex ook nog wel, maar lang zo erg niet meer als voorheen.
ik hou nog steeds van me ex, maar begin hem steeds meer los te laten, paar weken geleden een date gehad wat me zus had geregeld met een jongen die ik wel leuk vond meer niet. dit pakte niet goed uit en kwam erachter dat ik nog te veel van me ex hield en dat ik nog te veel met hem bezig was. nu is het stukken minder en ben steeds vrolijker.

ik ga kapot aan de gevoelens die ik nog steeds heb voor me ex...
het is nu bijna 1,5 maand uit maar op een of andere manier gaat et steeds slechter met me...

ik weet niet meer wat ik wel en niet kan voelen, weet niet meer wat ik wel en niet moet denken, mijn hoofd staat op knappen heb gigantische spierpijn en alles doet me zeer... heb weinig zin in dingen en pieker me suf... er spoken heel veel vragen door me hoofd...

zijn foto ligt naast me bed en zijn kettinkje hangt om mijn bed... ik kijk elke avond nog naar zijn foto, ik heb het geprobeerd om alles weg te stoppen, maar iets in mijn hoofd zegt dat ik dat niet moet doen, zodra ik het nog maar net in me handen heb verlang ik naar te tijd van toen... de tranen rollen over mijn wangen....

ik heb hele rare gevoelens, ben vandaag jarig maar het is vandaag ook precies een maand uit :S...

heb gisteren met hem op msn gezeten, maar hij komt niet op mijn verjaardag zaterdag... hij vind het verstandiger voor mij... we hebben het er even over gehad maar hij doet zo dwars, hij zegt elke x van als de tijd er voor is dan zien we wel... dus op een gegeven moment zei ik van dus ik moet w88 tot jij contact met mij op neemt zodra je denkt dat ik er over heen ben? ik had tegen hem gezegt dat ik er wel klaar mee was en dat hij wel op me verjaardag kon komen, hij zei van dan blijf ik eigenwijs om te denken dat je dat nog niet bent... en nu heeft ie toch weer gelijk... voel weer een dip en heb hele rare gevoelens, aan de ene kant ben ik nu wel blij dat het uit is, dat ik ook zonder hem verder kan, maar aan de andere kant mis ik hem nog steeds heel erg... ookal doet hij mij steeds weer en weer pijn... toch zou ik em wel terug willen :S word gek van mijn gepieker... ik ga sinds kort weer uit en heb het reuze gezellig, maar als ik dan stelletjes zie of zie mensen zoenen, dan krijg ik het op één of andere manier best wel moeilijk....

voel me super kut,

afgelopen weekend een fout gemaakt en een gesprek gehad met mijn ex. hij is boos op me dat ik het gedaan heb en hij voelt zich gekwetst. ik had mijn ex een mailtje gestuurd om te vertellen wat er was gebeurd, hij vond eerlijkheid altijd belangrijk en ik d8 hij kan het wel waarderen als ik eerlijk ben. heb hem alles verteld en ook de achterliggende gedachten. het voelt voor mij al vreemdgaan terwijl je vrijgezel bent. hij zei elke keer van ik voel niks meer voor je geen schrammetje liefde nee niks... en nu is hij boos en gekwetst... toch een teken dat ie nog wat voor me voelt?!?... ik weet het niet meer ben volgende week woensdag 8 feb jarig en dan is het op die dag precies een maand uit! voel me heel kut en denk er steeds aan. hij komt waarschijnlijk nu helemaal niet meer op me verjaardag nadat dit gebeurd is, hij wou graag vrienden blijven en als ik mijn verhaal kwijt moest kon ik het em zeggen, heb ik gedaan en hij kon het dus niet waarderen, zelfs nu het uit is speelt hij met me gevoelens, de ene x laat hij me merken dat hij helemaal niks meer voor me voelt maar de andere x is het weer anders. ik denk constant aan em en wil em heel graag terug ondanks hoe hij nu doet. ik hou nog steeds heel veel van hem en ben nog steeds gek op em! ik weet het allemaal niet meer ik vind het heel moeilijk om met mijn verdriet om te gaan, ik trek me terug en eet slecht, slaap slecht, zie er slecht uit en val kilo's af... morgen 2 feb heb ik belangrijke toetsen, zo belangrijk dat als ik ze niet haal mijn diploma ook niet haal...:'( ik zit heel kut in me vel en wil niks doen... ik moet nu eigenlijk leren maar me hoofd staat er helemaal niet aan.. het lukt me niet om de toetsstof in me hoofd te krijgen, ik kijk elke avond nog naar de foto van me ex en huil ook elke avond nog voel me misselijk en klein... alles doet me zeer en heb nergens zin in... ik wil zo graag met hem praten, maar hij wil nu liever helemaal geen contact en als we elkaar dan miss ergens ooit eens tegenkomen dat we dan wel zien hoe het contact verloopt... ik wil eigenlijk gewoon weten wat hij wil, geeft ie nu wel om me of geeft ie niet om me... hij speelt met mijn gevoelens, en volgens mij heeft hij dat helemaal niet door. maar goed ik weet het nu allemaal niet meer en denk helemaal niet aan mijn toekomst, ik blijf in het verleden hangen ik denk constant aan ons en kan me gedachten niet opzij zetten hoe graag ik het ook wil. ik hoor van andere vrienden dat het goed met hem gaat en dat hij de draad al vrij snel weer had opgepakt. maar nu... dan is hij boos omdat ik iemand heb terug gezoend en heb het hem eerlijk verteld, ik ben hem eigenlijk helemaal geen verantwoording schuldig hij heeft het uitgemaakt. ik maak steeds weer de verkeerde beslissingen en het pakt steeds verkeed uit, ik verknal het steeds weer voor me zelf.. ben nu onzeker aan het worden en begin ik mezelf te haten. heb haast geen zelfvertrouwen meer... hoelang moet het nog door gaan? die pijn... tis verschrikkelijk!

ik kwam smiddags al bij me kameraad aan omdat we eerst gingen karten... dat was reuze gezellig ik heb voor het eerst gekart en was ook als laatste geeindigd ...

savonds werd het minder kreeg een mega dip en ben steun gaan zoeken bij vrienden en toen een goeie kennis van mij net die arm om me heen sloeg en mij een knuffel gaf op het juiste moment voelde dat even heel goed. hij begon me te zoenen en ik zoende hem terug. ik heb die jongen verteld dat ik het voelde als vervanging voor... en hij begreep me wel we hebben verder wel een heel goed gesprek met em gehad maar we hebben wel een paar x gezoend. elke x net die arm en die knuffel die et moment goed deed zodat ik niet aan me ex dacht. het was in het huis van me ex dus veel herinneringen kwamen boven, heb zelfs gehuild. maar nu is het gebeurd en ik voel me heel schuldig omdat ik nog zoveel van me ex hou en omdat ik nog zo gek op hem ben. het voelt voor mij als vreemdgaan terwijl ik vrijgezel ben. ik heb me ex een mailtje gestuurd en heb gezegt wat er was gebeurd en waarom het was gebeurd met de achterliggende gedachten. ik geef absoluut de drank niet de schuld ik was er zelf bij ik was diegene die hem terugzoende ik had em ook van me af kunnen duwen...

vandaag heb ik een lichtpuntje gezien...

ik heb al een paar week gehuild en gehoopt dat het weer goed zou komen tussen ons... maar tevergeefs hij wil nu helemaal geen contact meer met mij en dan op mijn verjaardag zien we wel hoe het contact verloopt... een voordeel als ik het moeilijk krijg dan kan ik hem fatoenslijk vragen of hij weg wil gaan.. de touwtjes liggen in mijn handen dan...
maar al dat huilen en hopen hebben mij erg verzwakt... afgelopen week hebben we heel even contact gehad op msn... het verliep niet zo lekker en heb nu zoiets van hij is het niet waard dat ik al mijn energie er nog in ga stoppen, ik krijg hem er toch niet mee terug. het heeft geen zin al dat energie hij voelt niks meer voor mij en hij heeft totaal geen liefde meer voor mij. ik heb nu zoiets hij weet niet wat ie doet nu hij mij laat lopen. hij weet niet wat hij nog gaat missen. word een beetje positiever voor mezelf, hoewel ik wel erg tegenstrijdig blijf met mezelf, ik denk nu dit en voor ik het weet zit ik weer in een dip en voel ik me weer klote en wil ik em weer terug... tis allemaal zo tegenstrijdig met elkaar?!? ik word er niet goed van...

heb weer es een kut dag,
heb volgende week een feestje bij mijn ex in zijn huis, van zijn huisgenoot! mijn ex is er dan niet en aangezien er niet genoeg slaaplaatsen zijn heb ik gevraagd of ik op zijn bed kon blijven pitten... dit mocht dus waarschijnlijk niet!

op een gegeven moment hadden we et over mijn gevoelens. ik wou het gesprek afkappen en hij zei nog tegen mij van:
als je nu gewoon had gedaan wat ik je had gezegt over geen contact meer en over een tijdje zien we wel hoe het loopt dan had hij er minder moeite mee om naar mijn verjaardag te komen. hij vind het nu minder leuk om heen te gaan, hij heeft nog steeds wel zoiets van ik ga wel heen, maar of hij het nog zo leuk vind? volgens mij niet...