hallo allemaal,

weer even een blogje van mij.Zoals sommigen zich nog zullen weten te herrineren ben ik al over mijn ldvd van de uitgegane relatie van meer dan anderhalf jaar geleden heen.

Dus was weer volop begonnen met openstaan voor anderen. Had meer dan een maand geleden een meid leren kennen, vond haar heel levendig en leuk. Maar er was een probleem. Deze meid had vroeger haar ouders verloren toen ze 5 was. Daarna opgevoed door haar oma en toen die stierf door haar oom (van haar 15e tot 19e jaar). Die oom was niet goed voor haar, was aan de alcohol en gooide haar het huis uit omdat hij lekker alleen en vrij wilde zijn?¢‚Ǩ¬¶.Enfin, ze leerde op het werk een meid kennen die gescheiden was die meid was toen 23 en zij was 19, zij opende haar huis voor haar en ving haar op, ze werden hartsvriendinnen. Ze zijn nu 24 en 28 en delen een appartement. Hun vriendschap is erg diep, ze gaan vaak samen uit, winkelen en delen alles samen, kortom echte hartsvriendinnen dus (beste lezers, ze zijn allebei hetero ?جÅ?†, dus dat is het probleem niet )?¢‚Ǩ¬¶Dit was even een stukje geschiedenis.

beste vrienden, ik wilde hierbij zeggen dat dit mijn laatste blog zal worden op dit forum. Ik zal nog altijd wel af en toe meelezen zoals ik altijd al doe, maar dat zal denk ik in de toekomst ook veel minder worden.

Zoals sommigen weten had ik mijn ex, 16,5 maand nadat ze mij verlaten had voor het eerst weer gezien, onze relatie duurde 6 jaar en heb er erg veel verdriet van gehad. Na 16,5 maand wilde ze mij graag nog een keer zien en praten, tijdens dat gesprek heb ik haar duidelijk gemaakt dat dit onze laatste gesprek zou zijn. Ik zou er immers nooit meer mee kunnen leven dat ze een ander had gehad, mij had ingeruild voor een ander. Bovendien zei mijn verstand dat als we ooit weer bijelkaar zouden komen, de ergernissen die we samen hadden zeker weer om het hoekje zouden komen kijken. Maar het allerbelangrijkste; mijn vertrouwen in haar was tot op het bot geschonden. Ik heb haar toen na 2 uur gepraat te hebben in dat grand cafe achtergelaten en ben vertrokken. Daarna nam ze telefonisch en per email weer af en toe contact met me op. Ik heb toen een ander telefoonnummer en email adres genomen, ik moet zeggen dat dat mijn beste beslissing ooit is geweest.

Zoals ik jullie had beloofd is hier mijn verhaal van onze ontmoeting. 16.5 maand nadat zij het had uitgemaakt heb ik haar voor het eerst weer gezien. We hadden een ontmoeting op neutraal terrein in een grand cafe om 20.00. Mijn hart bonkte in mn keel en het zweet was in mn handen. Ik kwam om 20.10 op de bewuste plek, ze zat er al. Ze was magerder dan normaal, had een ander kapsel en kleren die ik niet gewend was.

Het gesprek verliep eerst stroef en daarna voelde het weer als vanouds. Na wat over het werk en ons leven te hebben gepraat, besloot ik de knoop maar door te hakken. Ik zei dat het fijn was haar gesproken te hebben, maar dat dit voor mij het laatste gesprek zou zijn dat ik met haar zou hebben gehad.het leek alsof ze water zag branden, alsof ze dit antwoord nooit van me had verwacht, alsof ik gewoon blij zou moeten zijn dat ik haar kon zien ofzo. Nee, deze keer niet.

Beste mensen ik ben ge-smst door mijn ex voor een gesprek. Meer dan een jaar geleden heb ik die kans nooit van haar gekregen toen zij het uitmaakte. Ik ben nu sterk genoeg om een gesprek aan te gaan. Ik heb mijn menselijkheid laten zien en het gesprek (zondag om 20.00) aanvaard. Dat is alweer een klap voor haar, want ik had in mijn antwoord-sms gezegd dat ik die kans vorig jaar nooit van haar had gekregen, maar het wel aanvaardde, waarop ze geen antwoord gaf.

Enfin, morgen dus....Deze keer zal ik in dat gesprek zeggen dat ik geen verder contact meer wens en dat ik haar nooit meer zou kunnen vertrouwen, het is afgelopen voor mij.

Ik ha het eigenlijk later verwacht, maar de revenge deel 3 is toch eerder dan verwacht aangebroken.

Zoals jullie in mijn laatste blog hadden gelezen, had mijn ex mij gebeld, waarop ik zei dat ik vrouwen die zonnodig achter andere mannen aan moeten zitten tijdens een relatie zelfs niet als vriend wilde hebben en daarop de telefoon opgehangen.

Vandaag ging om half zes de telefoon. Ik nam op: "met mike"....ex: "hoi met mij ik wilde het even over onze laatste telefoongesprek hebben.." mike: "wie bent u mevrouw? " ex:"ik ...., je kent me toch wel" mike: "nee , ken ik niet, zeker verkeerd verbonden, tot ziens mevrouw.." *tuutuutuut*

Mensen die mijn laatste blog hebben gelezen weten waar het over gaat. 17 dagen zijn er inmiddels voorbij nadat ik de telefoon voor de neus van mn ex had neergeknald nadat ze weer contact opnam. Daarna stuurde ze een sms maar ik reageerde niet... Dit was moelijk, maar is wel het allerbeste, veel exen zullen na een tijd met je gaan spelen door af en toe contact met je op te nemen. Dit contact staat meestal los van liefde. Ze nemen alleen conact op door hun nieuwsgierigheid weer wat in te laten dammen en hun "kleine"liefde voor jou "klein" te houden.

Maar de remedie is simpel: LATEN ZIEN DAT JE STERK BENT.

Net om 22.30 ging mijn huistelefoon. Ik dacht dat het mn moeder was dus ik nam op. Aan de andere kant ; "Hoi, met .....!"

Zonder een antwoord te geven heb ik de hoorn op de haak gelegd. Na 15 seconde ging de telefoon weer, niet opgenomen.

Na 3 minuten een sms gekregen; "mag ik weten waarom je de telefoon niet gewoon opneemt? Dat is toch menselijk?"

Geen antwoord gegeven. Na 15,5 maand weet ik ondertussen wel wat menselijk en onmenselijk is.

Ik heb haar zelfs geen antwoord waard gegund. God, wat had ik lang op dit moment gewacht. Ben er helemaal klaar mee. Niemand speelt meer met mn gevoelens!