en ik vind het zo gemeen en ben nu zo boos, alles wat opgekropt is en nooit gezegd, nu 1 jaar en 1 dag uit, nog steeds een in elkaar geslagen gevoel, ik sta er mee op en ik ga ermee naar bed, en dan lig ik er van wakker , of drooom ervan, spookbeelden, hij met nieuwe partner want dat zal zeker zo zijn. ik schaam me zo dat ik het niet kan, ik durf er met omgeving niet over te praten. maar ik mis m zo, ook al ben ik kwaad en heeft hij me in de steek gelaten. ik heb het waarschijnlijk uitgemaakt. we hebben hele grote bonje gehad, ik heb m'n spullen opgehaald en nooit meer gesproken.

het gaat maar niet over het gaat maar niet over het gaat maar niet over
ik ben langzaamaan gek aan het worden,
ik wil schreeuwen , smijten, ik ben zo boos
hem laat ik niets merken
maar ik ben zo boos

soms mis ik zo mijn lieve man, zijn geur, zijn lijf, zijn stem,zijn voetstappen,zijn snor,zijn handen,zijn lief zijn voor mij,
we hebben elkaar zo lief gehad, zo lief zijn we voor elkaar geweest,
ik laat hem los ik laat hem gaan
en ik probeer het te doen in liefde
de haat en woede smelt langzaam voor de zon
met pasen is er nog een ijstijd over heengegaan

ik heb lachbuien gehad dat wil je niet geloven,
een soort omgekeerd huilen
een doorbraak het lachen is er echt door heen gebarsten

en dan nu dat gevoel dat je misschien wel vanaf het schoolplein niet zo oprecht vanuit je buik hebt gelachen

een ontlading, vlak daarnaast liggen de huilbuien,
door elkaar heen
werkelijk de fases die je doorgaat, phoe,
het heeft me fysiek verteerd, kilos lichter, nog steeds niet eten vandaar die lachbuien misschien
maar ik vertrouw dat het de naturel manier is die wij ondergaan om het verdriet en de liefde letterlijk te verteren

ben aan het werk , druk geweest, over een uur naar huis en de tranen willen stromen,
gisteren ben ik begonnen met mijn hart luchten op deze site:
thankGod dat jullie er zijn ! Maar totaal onverwacht bezoek van mijn zus heb ik het gedelete voor ik het erop kon zetten,
dus mijn verhaal komt nog,

ik mis hem, ik mis hem al sinds 6 december, ik zei ik ga en kom nooit meer terug,

gaat slecht met mij, goede nieuws van vandaag is dat ik jullie heb gevonden. voel me zo verdomd alleen met mijn verdriet, gebroken hart. Ben nu 3 maanden alleen december, januari, februari, en nu maart...4 maanden verder My God en geen stap vooruit...

ik was zo blij ook met de sneeuw tijdens Pasen, op witte donderdag heb ik 6 jaar geleden voor het eerst met mijn lief de lakens gedeeld.