Begin augustus maakte mijn ex het uit na een relatie van 5 maanden. Ik zag het aankomen, maar toch kwam het keihard aan... Hij was mijn eerste vriendje, ik wist niet dat ik het in me had om zoveel van iemand te houden, dat ik iemand zo kon vertrouwen. Ik heb er maandenlang elke dag om gehuild, voelde me mentaal en lichamelijk ontzettend k**
In december merkte in ineens dat ik gevoelens kreeg voor een andere jongen, ik werd weer vrolijk, ik had ineens het idee dat het wel weer goed zou komen met me. Helaas zag die andere jongen me alleen als gewone vriendin, zelfs als zus :-S en ik merkte daardoor dat ik nog lang niet over de pijn heen was die mijn ex heeft veroorzaakt. Dit hele gebeuren kwam veel harder aan dan het anders had gedaan. Die jongen bleef namelijk wel aldoor met me flirten, ondanks dat hij wist wat ik voor hem voelde en dat hij niet hetzelfde voelde. Elke keer had ik weer hoop en die werd dan weer de grond in getrapt. (nee, ik val niet op foute mannen, maar deze jongen is ook wat onzeker en hij vond de aandacht en bevestiging ook heel prettig, hij heeft hiervoor zijn verontschuldigingen aangeboden)