Mijn verdriet houd ik maar voor me, ik wou niet verder dus dan heb je het zelf gedaan. Het zal wel, maar verdrietig, teleurgesteld en kwaad op mezelf ben ik wel.

Nu anderhalve week geleden heb ik aangegeven niet meer met haar te willen samenwonen. We hebben het de afgelopen maanden tweemaal opnieuw geprobeerd. Het gaat niet, hoe gek ik ook op haar ben en hoe lief ze ook voor me is. Kort samengevat en zonder details: we verschillen te veel, zij te instabiel en ik te rustig. Van de onrust die ze in mijn huis brengt wordt ik soms compleet gestoord.

Ik zou haar graag nog als mijn vriendin zien maar daar kan ik nu echt niet mee aankomen. "Niet met mij samenwonen dan ook geen relatie" die reactie snap ik. Zou er zelf ook niet voor openstaan als mij net was verteld dat ik beter een eigen stek kan gaan zoeken.