Het is nu 2 weken geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb hier...
2 weken geleden zat ik ZO enorm in de put...ik was verloren, alleen...alle aspecten van liefdesverdriet pff...

Met mijn moeder... ( voor alle aandachtige fans die mijn blog hebben gelezen) gaat het niet zo heel erg goed..sterker nog..afgelopen vrijdag zwaar nieuws te verduren gehad.
Mijn ex wilde op de hoogte blijven, dus ik heb haar telefonisch ingelicht..ze schrok...want dit zag ze ook niet aankomen.
Afgesproken dat ik haar verder op de hoogte zou houden..

Zijn nu 2,5 week verder...
Maandag heeft ze mij van haar Facebook gedonderd...
En nu haalt ze al onze foto's weg...poef...steek in mijn hart...
Ze is aan het verdergaan...

Alhoewel ze er wel slecht aan toe is na horen zeggen..

Dubio...ze heeft aangegeven geen contact te willen omdat haar zwak nog te sterk is, dit was eind juli ergens...

Ik ben bang dat ze er echt overheen begint te komen
Zit met hartkloppingen op mijn bank...mijn maag draait om, en ik maar denken dat het zo goed met mij ging..en dan nu weer een knal...ik haat liefde...

*brul*

Allereerst maar weer bedankt voor het lezen van mijn 3 blog...

Gister zat ik er flink doorheen.
Dag ervoor gezellig naar de gaypride geweest, even gedachten verzetten.
En vrienden hebben mij in wat foto's getagd op Facebook...
Mijn ex en ik waren vrienden op Facebook...

Sinds vandaag heeft ze mij ontvriend, tevens familie leden van haar hebben mij eruit gegooid?
Wat heb ik in vredesnaam verkeerd gedaan?

Ik probeer afleiding te zoeken, zij maakt de keus uit elkaar te gaan, geen contact te hebben.
Die keus heb ik gerespecteerd, dit is nu sinds 2 weken.

Het is nu 2 weken geleden dat het uit is gegaan.

Ik had mijzelf voorgenomen, te genieten, zo ben ik gister naar de gayparade geweest in A'dam.
Wellicht leer ik nieuwe leuke mensen kennen, focus verleggen..maar in plaats daarvan..
Voelde ik me zo rot, ik kon op dat leuke evenement alleen maar aan haar denken.
Ver in gedachten verzonken, in mijzelf gekeerd, en alles behalve gezellig.
Kortom; Blij dat ik weer thuis was..

Ik heb haar helemaal niet meer gesproken, en it's killing me!
Verschrikkelijk dat gemis en die leegte...
Zou zij dat dan helemaal niet hebben? Pff...al die vragen..

Hoi allemaal,

Allereerst wil ik jullie alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal..
Voordat ik aan deze blog begon, heb ik al veel verhalen gelezen, en het voelt fijn om te weten, dat er meerdere zijn die zich op dit moment zo ellendig voelen.

Ik ben een lesbische meid, en mijn ex vriendin heeft het voor anderhalve week geleden uitgemaakt.
We wonen beide op een afstand van 250 km uit elkaar, waardoor elkaar tegenkomen compleet geen optie is.