gisteravond moeilijke avond, was in mn zelf gekeerd, heb in mn hoofd al afscheid genomen.

maar......laatste dagen raak ze mij af en toe weer aan, en vanochtend zei ze dat ze haar "oude, stoere, doortastende" vent mist.....???? ik geef haar de laatste weken idd wat meer ruimte omdat ze dat 1 mnd gelden wilde, dus niet meer knuffelen, aanraken tegen elkaar aan liggen, kussen etc.

weet nu niet meer hoe en wat ik moet doen, hoe me te gedragen, ben een wandelende zombie,ben mijn eigen ik beetje kwijt, als ik te dichtbij kwam duwde ze me weg....nu wil ze wel weer......goh, wat vreselijk moeilijk

Gisteravond eindelijk meer dan twee woorden met elkaar gewisseld. maar we zijn geen stap verder gekomen. Naast alle verwijten die ik al eerder te horen heb gekregen, wordt mij nu medegedeeld dat zij zich al jaren voelt buitengesloten, niet erbij horen. het verwijt dat we geen super grote vriendenkring hebben waar we vaak naar toe kunnen.
Het grootste probleem is dat zij vindt dat ik de afgelopen weken had moeten vragen en informeren hoe het met haar gaat en wat haar plannen zijn ?????
terwijl zij in eerste instantie zei dat ze uit elkaar wil, mijn mening is dat zij mij op de had kunnen houden.

nou na een moeilijk weekend ff een update over mn situatie.

Zaterdag lekker in de tuin met een boekje en muziekje op, ik had vorige week kort ff met jongste zus van mn vriendin gebeld over onze situatie en haar situatie (zij is net gedumpt door haar vriend)

Toen mn vriendin thuis kwam kreeg ik het verwijt dat ik achter haar rug aan het rotzooien ben !!!! dat ik maar verder moest met haar zusje !!!

Ik ben vresekijk boos geworden, heb haar aangeraden hulp te zoeken. Zondag ben ik dagje naar vrienden geweest, alleen, eenmaal thuis werd op al mn woorden gelet, bv vroeg ik of haar nieuwe boek lekker wegleest of niet, reageerde ze boos wat voor rare vraagstelling dit is , na eten zeg ik dat het heel lekker was, bedankt voor het koken, kwam kommentaar dat ik niet zo moet slijmen????

he mede ldvd-ers,

ik zal even mijn verhaal vertellen. 6 weken geleden zei mijn vriendin na 11 jaar relatie, voor mij volslagen plotseling, dat ze (al dan niet tijdelijk) ergens anders wil gaan wonen. Haar reden : het gevoel is weg, hoop verwijten over "stomme" huishoudelijke zaken, ik zou niet genoeg liefde tonen, we zouden te weinig samen doen etc.

Dat haar gevoel weg is, dat kan zijn, maar over de andere zaken heb ik een andere mening. Over de huishoudelijke zaken kunnen afspraken worden gemaakt (ondanks dat ik 50uur p/week werk en zij 30uur per week)
Ik vind trouwens dat we juist wel veel samen doen, doordeweeks 's avonds fietsen, wandelen, koken, filmje kijken, concertje doen, winkelen, uit eten etc.