Ok ik ben eruit hoor!!

Na bijna 7 maanden uit elkaar te zijn en allebei een nieuwe liefde te hebben moet ik hem maar eens gaan loslaten!!

Of hij nou wel of niet aan mij denkt of gewoon in 1 keer makkelijk door is met zijn leven, ik ga hem los laten.

Ik weet het ik moest het al veel eerder doen, maar vind het zo moeilijk en ik snap niet waarom. Maar na weer eens op zijn hyves te kijken en natuurlijk zijn msn naam van van de week gezien te hebben denk ik dat het beter is. Hij heeft een ander ik heb een ander.

tja dan ben je jarig.. Maar het voelt dit jaar niet zo..
De afgelopen 3 jaar was hij er of ik keek die dag uit dat ik hem een dagje extra kon zien en natuurlijk zijn cadeautje..
En nu is er niet dat gevoel,ja ben jarig nou ok leuk..
Tuurlijk is het leuk om met me vriend nu te praten maar het is toch anders,hij is er niet en hem spreek ik niet(mn ex)
En dan dat gekke van gister kan het gewoon niet loslaten waarom opeens een datum in zn naam zetten als ik online kom en daarvoor nog niks..

Ik zit er eigenlijk wel mee en waarom??

Hey allemaal..

ik heb eigenlijk een beetje hulp nodig en ik dacht misschien kunnen jullie mij dat geven???

zal eens beginnen..

Ik heb nu dan een nieuwe vriend, gaat wel goed maar ik twijfel zoveel over van alles, niet persee door hem of over hem hoor..
En de laatste tijd denk ik veel terug aan mijn ex terwijl het nu toch best lang geleden is.
Ik ben bijna jarig en hij ook,dan word hij 18!!
en af en toe kijk ik toch nog even op zijn hyves gewoon even kijken hoe het nu gaat en wat hij allemaal doet..

hallo allemaal..

Er zijn nu 6 maanden voorbij,en weet je wat ik voel me best goed..
Heb een nieuwe vriend,niet die uit me vorige blog hoor..
Maar iemand waar ik echt blij mee ben..
Tuurlijk denk ik nog aan me ex en hoe het met hem zou zijn.. En zat ik een paar maanden terug nog helemaal in de put..
Heel weinig zelfvertrouwen tot ik een boek las en van een vriendin hoorde dat ik zelfvertrouwen moest opbouwen..dat iedereen verliefd op je kan worden als je er moeite voor doet!!!

In mijn vorige blog vertelde ik al over mijn nieuwe vriend..
maar nu weet ik niet helemaal zeker of ik dat wel wil.. Hij heeft het al in deze week zeker 3 of 4 keer uitgemaakt en gaf steeds aan dat het mijn schuld is.. omdat ik zoveel twijfel enz..
en ik zeg wel eerlijk, ik twijfel maar als ik dan niet twijfel komt hij met zn vage reacties of zn vage vragen aan mij waardoor ik dan juist weer ga twijfelen..stom he??

na een tijdje ben ik er dan weer, ondertussen een hoop gebeurd.. De jongen die ik leuk vond, mee zoende enz daar heb ik bijna geen contact meer mee.. Wat ik ergens wel jammer vind maarja.. Dan heb ik nog een andere jongen ontmoet 22, erg knap, nou op foto dan.. In het echt nog nooit gezien wel al gebeld en gesmst.. En ja dan ging ik vorige week zwemmen bij een meer met een vriendin, zij nam opeens haar ex mee maar ook een vriend van haar ex.. En ja tijdens het zwemmen voelde ik me raar als ik bij die jongen in de buurt kwam..

Vandaag is de dag dat mijn ex en ik 3 jaar zouden hebben.. en vrijdag is De dag dat ik voor het eerst echt alleen met hem op vakantie zou gaan..

Het doet me allemaal nog steeds best veel.. Probeer verder te gaan, probeer andere mensen te leren kennen en ja het lukt ook wel, vind er zelfs 1 wel heel erg leuk maar of ik er klaar voor ben?? nee denk het niet.. en hij wil ook niks heeft hij gezegt..
dus ja beetje flirten dat is het.. maar dan vraag ik me af waarom?? als het toch niks word..?
we zoenen maar het word toch niks dus waarom zou ik met hem zoenen??