Leuk zulke ouders, ze snappen er echt niks van..! Ik moest en zou perse mijn bord leeg eten maar ik kreeg het niet naar binnen omdat ik misselijk ben vanwege liefdesverdriet. Leuk dat me vader dan tegen me begint te schreeuwen dat ik maar naar de dokter moet gaan omdat het volgens hem niet normaal is als je een week achter elkaar weinig eet. Ik vertelde hem dat het uit was en dat het kwam omdat ik zo'n verdriet heb inplaats van dat ie me nou nog probeerd te begrijpen.. Nee hij word boos hij zegt dat mn ex hier ook niet meer hoeft te komen en dat ik me niet zo moet aanstellen omdat hij vroeger ook vriendinnen had waar het mee uitging en dat ie daar ook niet zo'n last van had.

Hey lieve mensen, mn ex kwam gisteren avond om te praten. Op een gegeven moment wou hij naar huis maar hij is niet gegaan omdat ik helemaal overstuur raakte ik kon niet meer normaal denken het is zelfs zo erg dat hij met me naar de huisarts wil omdat hij bang is dat ik er niet alleen uit kom hij zei dat het hem zo'n pijn deed om me zo te zien. Maar dat hij niet de gene was die me ermee kon helpen hij zei dat ie dacht dat ik serieus hulp nodig had. Hij is bij me blijven slapen omdat hij niet wou dat ik zo verdrietig was. Alleen slaapt hij zo vast als ik weet niet wat. en ik voel me juist zo verdrietig als ik naast hem lig. Ik heb de hele nacht liggen huilen maar hij had niks door want hij sliep er zo doorheen ik ben maar naar beneden gegaan ik voel me zo slecht, het het gevoel dat ik moet overgeven. Hij heeft me gister doen realiseren dat het ECHT over was op een gegeven moment zei hij: Lin snap je eigenlijk wel dat het uit is? ik kreeg zo'n klap toen hij dat zei. Het is zo moeilijk om hem los te laten het doet me zoveel verdriet ik kan niet meer ik ben kapot ik kan niet meer stoppen met huilen hij moet om ene uur of 12 sochtends naar een verjaardag en ben bang dat het dan weer gebeurd!! Ik kan hem niet loslaten hij is mijn alles en hij is de ENIGE die begrijpt hoe een pijn ik voel, alleen hij kan me troost geven. Ik voel me zo verrot niemand begrijpt me behalve hij en de mensen op deze site. Ik kan er niet meer tegen ik wil hem niet kwijt!! hij is mijn alles. Wat kan liefdesverdriet pijn doen zeg... ik kan niet meer helder denken en denk dat hij misschien wel gelijk heeft dat ik tog egt naar de huisarts moet gaan... maar mn ouders verklaren me voor gek die zeggen : ahjo dat gaat wel over, ja dat weet ik maar ik sta er zo alleen voor ik heb niemand die naar me luisterd behalve hij. Ik voel me zo wanhopig en machteloos. Hij zei tegen me: Ik kan het moeilijk aanmaken uit medelijden want daar heb je toch ook niks aan en hij zei dat hij niet meer wist wat hij met de situatie aanmoest omdat het hem zo'n vreselijke pijn deed me zo te zien. Maar hij zei dat hij me moeilijk elke dag kon gaan troosten omdat HIJ juist het probleem is dat ik me zo verdrietig voel. Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld het voelt als het einde van de wereld.

mn ex belde me net op zijn ouders gaan scheiden hij voelt zich natuurlijk klote... Ik wil hem graag steunen maar voel me aan de andere kant zo stom... wat moet ik doen... hij zou morgen langskomen om over MIJN problemen te praten hij zei net dat ie nog steeds langskwam maar voel me nu erg stom dat van hem is op dit moment toch wel effe belangrijker en heeft denk ik niet zoveel zin om over mezelf te gaan beginnen, wil er graag voor hem zijn als een gewone vriendin. Ik vind het zo erg voor hem.. Wat kan ik het beste doen denken jullie, hoe zou ik hem het beste kunnen steunen weet niet zo goed wa

ik moets vandaag eigenlijk al om 9.20 op school zijn. Maar voelde me ZO slecht. Kon het niet opbrengen zoveel verdriet om hem ik ga kapot, ik heb zon enorme buikpijn en misselijk ik heb zelfs keelpijn ik voel het door me hele lichaam me hart is echt gebroken, kon gister niet slapen en kan absoluut niet eten hoewel ik het wel probeer. Wat moet ik doen nu ik weer naar school moet ik moet me de hele dag inhouden niet in huilen uit te barsten. Ik word echt gek ben zo hopeloos en wanhopig en voel zo'n onmacht dat ik hem niet meer bij me terug kan laten komen. Ik probeer op school niet ana hem te denken maar het gaaat gewoon niet ik voel me zoo eenzaam en rot ik ga straks om een uurtje of 12 maar naar school want het is pas de eerste week.

Hey lieve mensen,

Volgensmij is het dit keer toch echt echt echt ECHT uit, voor de laatste keer, definitief voorbij.

Hij wil het nu echt niet meer aanhebben. Dus ook ik moet nu volledig proberen hem los te laten, maar dat is ZOO ongeloofelijk moeilijk. Ik weet wel wat ik moet doen, maar het lukt me niet. Voel me zo verschikkelijk slecht. Heb op school gevraagd of dat hij zaterdagavond langs kon komen voor een gesprek (wordt hij erg moe van omdat ik vorige week ook al 3 x met hem gepraat heb, wil vaak met hem praten omdat ik veel kwijt wil, niet dat ik het weer goed wil hebben.) Maargoed ik vroeg dus of hij langs kon komen eerst zei hij dat hij wel ''zou kijken''. Dus ik heb een beetje stom: als je toch nog niks te doen heb kun je dan alsjeblieft even tijdvrij maken want ik voel me niet goed. Hij zei dat ie dat dan wel zou doen op zo'n toon van: zeur niet zo mens!

Geen contact met me ex is onmogelijk. Omdat ik naar de havo ben gegaan zijn AL mijn vrienden van school af ik ken zelfs niemand op school meer want iedereen is geslaagd. De enige die ik ken is mijn ex. Dus nu nog afhankelijker van hem omdat ik alleen hem ken en ook vrienden van hem die ook wel mijn vrienden zijn. Tuurlijk zal ik wel nieuwe vrienden vinden maar de eerste weken nog niet. Hij zei dat ik gewoon elke pauze bij hem kon zijn omdat ik ook bij hun groep hoorde ok?ɬ®. Maar zo ben ik dus nog afhankelijker van hem en heb geen vriendinnen meer aan wie ik mijn verhaal kwijt kan. Omdat ik zelf een keer ben blijven zitten en nu dus ook van TL naar havo ben gegaan moet je ngo ene keer de 4e klas doen. Het overgrote deel van mijn klas is 14 jaar oud. Niet echt mijn leeftijd. Ik voel me nu nog rotter dan normaal, klote klas, ken niemand op school behalve hem, en dan ook nog liefdesverdriet. Mn ouders begrijpen me niet ik kan nergens heen met mijn verdriet behalve hier mijn hart stortten en met oude vriendinnen op msn lullen maarja mn 2 beste vriendinnen wonen nogal verweg dus daar kan ik ook niet ff langs ofzo. Ik voel me zoooo eenzaam gewoon.

Vandaag zou mijn ex langskomen en is dus ook geweest hij was zo lief hij zei dat hij het er verschrikkelijk moeilijk meehad en we hadden 2 uur lang op bed gelegen niks anders gedaan dan knuffelen. Hij zei dat ik zijn lindaatje was en dat ie steeds een rotgevoel had in zn buik en dat ie me steeds al miste als hij me 1 dag niet had gezien. Maar toen... alweeer met hem gezoend. grrr waarom is er zon enorme spannign en aatrekkingskracht tussen ons juist als het uit is. Het lijkt meteen altijd goed te gaan als het uit is. Maar nu komt het rare verliefdheid was wel een beetje over bij mij overgegaan op houden van maar nu..