De meeste van jullie weten dat ik mijn ex een email had gestuurd met een hele hoop boosheid erin.. Jullie waren trots dat ik hem verstuurd had enzovoorts. Hij was wel 3 dagen boos op me maar daarna was hij aardiger dan ooit te voren. Hij maakt ineens veel tijd voor me vrij wil me helpen, hij wilt zelfs met me praten. Hij brengt zelfs begrip op en luisterd ook echt. Hij zei dat hij echt wou veranderen en dat hij heeft ingezien wat hij liet lopen. Dat hij juist lief voor zijn vriendin wou zijn en alles voor haar over wou hebben en juist tijd daarvoor wou vrijmaken. Ook belde hij me deze zaterdag op nadat ik uit was geweest vanuit een telefooncel om half 6 sochtends.

Bah wat voel ik me vreselijk na die verstuurde mail, ik weet bijna zeker dat hij me niet meer wilt zien en spreken dat het nu dan eindelijk echt over is na die 2 jaar. Ik ben zo vreselijk misselijk kan niet meer eten, ik kan ook niet meer slapen.. zit met zo'n vreselijk gevoel in mn maag. Heb gister best veel afleiding gehad opzich maar heb het gevoel dat ik mijn verdriet alleen maar onderdruk op die manier. Ben wezen shoppen met mn moeder, met mn buurmeisje naar het stadje geweest en met haar wezen fitnessen. Daarna kwam een vriendin en wouden we uitgaan maar het bl;eek een 40+ party te zijn maargoed toen is ze hier geweest tot half 4 snachtswas opzich heel gezellig..

Ik heb mijn ex een nogal heel boze email gestuurd.. nu is hij woest op mij.. Ik was zo boos op hem omdat hij ruzie had gemaakt en de hele tijd de telefoon opde haak knalde.. in deze email bedoel ik trouwens alles sarcastisch.. :$ ik schaam me kapot.. nu wilt ie me helemaal nooit meer zien.. Hoe kan ik dit ooit goedmaken... Ik schaam me zelfs dat ik het hier durf neer te zetten, maargoed kunnen jullie je mening erover geven.. Alvast bedankt Liefs xx Linda

Hoi ricardo,
Ik schrijf deze email omdat ik niet met je kan praten en heb geen zin om eeuwig op jou te moeten wachten.. Het moet wel via deze weg want gewoon praten met jou kan niet meer. Sorry voor de dingen die ik nu ga zeggen en die in jou ogen vast gemeen overkomen. Maar dat is dan maar zo, jij doet mij ook zovaak pijn. En als ik jou nu pijn doe spijt me dat, maar ik wil ook eens zeggen wat ik ECHT vind. en weetje ik neem het je geen eens kwalijk dat je zo bent maar ik ben er wel boos over. Het is dan wel UIT maar ik zit met dingen toen we nog een relatie hadden, die me zo dwars zitten. Heb geen zin meer om te moeten nadenken of jij anders niet boos wordt en of je me anders misschien nooit meer wilt zien ofzo. Ben het zat om me voor dat soort dingen te verontschduldigen en ik weet hoe jij erover denkt dat ik alles zelf gedaan heb en alles zelf veroorzaakt hebt en dat ik alles zelf verpest. Ik moet natuurlijk wel rekening houden met jou gevoelens, ik bedoel je vrienden kunnen niet wachten, je haalt anders je school niet door mij, of je ouders worden boos, de dingetjes die je voor jezelf moet doen komen je ook maar al te goed uit om te ontvluchtten van gesprekken. Nee voor anderen is er altijd wel een gaatje maar voor mij, stel je voor. Ik wil ook zovaak praten.. daar moet ik me nog schuldig om voelen ook. En het lost toch niks op.. en nee daar heb je gelijk in: praten betekend naar elkaar luisteren en uiteindelijk tot een oplossing komen waar je het allebei mee eens bent. Maar nee wij schreeuwen tegen elkaar we maken elkaar uit voor van alles en nog wat, en dan is het uur weer voorbij niks uitgepraat niks opgelost. Hoogstens dat ik er maar mee moet leven of ik het nou leuk vind of niet. Er valt niet eens wat te zeggen je doet alles waar je zin in hebt en ik moet dat accepteren, want de dingen die jij wil zijn tenslotte heel normaal toch: Flirten met meisjes in een disco, slapen bij je beste vriendin, liegen over waar je heen gaat (ohnee das ook allemaal m'n eigen fout ..) smsjes die ik niet mag lezen.. een dag nadat het uit is kun je nog geen eens het respect op brengen om NIET aan de reet van een ander te zitten, om haar NIET te omhelzen waar ik bij sta. Waarschijnlijk heb je er de behoefte aan.. je zoekt het nu maar bij iemand anders ofzo wat je bij mij niet krijgt? Nou ik hoop dat je een meisje vind die aan AL jou eisen voldoet (*pling toen was je online je negeerd me .. logisch....*) Weetje het enige wat je bereikt met schreeuwen en de deur dichtslaan en de telefoon ophangen en alles is dat ik me om alles schuldig voel en dat ik het gevoel heb dat ik jou leven verziek.. waardoor ik juist nog sterker de drang heb het weer goed te maken. Ik hoop dat je het ooit in zal zien.. Ik weet niet wat het is met jou voel je je te goed voor me ofzo? je doet net alsof ik niks waard ben, ik bedoel ik heb geen vrienden, ik verveel me altijd dood, je bent de enige die ik HAD! (ja had ja want je bent er niet voor me, en als je er al bent zit je op je klokje te kijken of zit je met tegenzin naast me)conclusie: JE HOUD VOOR GEEN METER MEER VAN ME !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En anders hou je in ieder geval niet ECHT van me! en als ik dit tegen je zeg zeg je altijd dat dit klopt, en dat scheen ik dan later weer verdient te hebben. Ik vroeg er tenslotte om... Oke ik kan me voorstellen dat je gek word van een vriendin die denkt dat je niet van haar houd en denkt dat je vreemdgaat en dat constant wil weten. Oke ik ben ook gewoon onzeker tuurlijk ben ik niet heilig! Maar dat alles verdomme mijn schuld is gaat me echt te ver. Je hebt me nooit het vertouwen gegeven wat ik juist zo graag wou hebben! En je kan nou eenmaal niks geven van wat ik nodig heb. Je snapt gewoon niet hoe belangrijk UITPRATEN is.. dan was het allang beter tussen ons gegaan..

Ik wou dit nog even vertellen Het is dus uit al sinds vrijdag.. Maar zaterdag hadden we een feest van een vriend van ons beiden.. 1 dag uit en mijn ex flirt al met een ander. Zat aan haar kont, hele tijd arm om der heen. Die vrijdag toen we het uitmaakte zei hij nog dat hij niet zonder me kon enz enz.. Na dat feestje gingen we nog uit en dat meisje L. was weer mee, op een gegeven moment ging iedereen weg alleen Hij stond daar nog met L. Dus ik wist niet echt wat ik moest doen dus ik ging er maar een beetje achter dansen en niks tegen ze zeggen. Op ene gegeven moemnt werd hij boos dat ik als ene hondje achter hem aanlipe dus ben boos weggelopen en ben boos op een kruk gaan zitten.. Toen kwam ik gelukkig weer 2 mensen van het feest tegen. daarna ging L. gelukkig naar huis en ik vroeg aan hem of hij mee naar huis ging omdat we dicht bij elkaar wonen en ik het niet zo leuk meer vond.. hij ging een beetje met tegenzin mee.. Ik vroeg op weg naar huis waarom hij nu al stond te flirten met een ander en of hij dat wou doen als ik er niet bij was. Hij werd toen boos en zei dat ie hard moest zijn voor me omdat we anders nooit van elkaar los kwam. Toen barstte ik in huilen uit, en bleef ie dan toch maar slapen om me te troosten.. om een uur of half 5 snachts was hij in diepe slaap en ineens begon hij me te zoenen (in zijn slaap) Ik zei: Hallo waarom doe je dit??? hij anwtoorde niks.. ik zei volgensmij heb je het niet eens door weetje wel wie ik ben?? toen noemde hij de naam van L. waar hij dus de hele avond mee geflirt had (die L. heeft trouwens zelf ook een vriend maargoed :S ) Toen ging er bij mij een knop om ik was zo boos.. de naam van een ander meisje zeggen terwijl hij me zoent.. oke hij was in ene dorom maar blijkbaar droomde hij dus dat hij haar zoende.. Ik dacht dat dit soort dingen altijd alleen in films gebeurden Ik heb m proberen wakker te maken maar het lukte echt niet (hij had nogal veel op ook).. De volgende dag confronteerde ik hem ermee.. maar hij zei dat hij dat echt niet gedaan had en toen werd hij boos op mij.. Alsof het mijn schuld is dat hij me zoent en de naam van een ander zegt?

Heey mensen.. ik vind het altijd zo stom om hier te schrijven terwijl het weer aan is :S maar ik wou toch even wat kwijt. Ik kan hem helemaal niet goed meer vertouwen ik mag zijn berichtjes niet lezen (dat vind ie privé) Als hij bij me slaapt legt hij zijn mobiel onder zijn kussen omdat hij bang is dat ik erin ga lezen. Ik vertouw hem heel slecht omdat het zolang uit is geweest en vooral ook omdat we steeds ruzie hadden over dat ik te jaloers was. Ook wou hij eigenlijk uitgaan deze zaterdag, toen vroeg ik of we niet eens samen konden uitgaan en dat ik heus niet altijd jaloers ben en dat ik dat ook eens wil bewijzen toen zei hij dat het geen goed plan was omdat hij alleen maar met meisjes wou praten en mij geen aandacht wou geven.

Wat kun je doen om je minder verdrietig te voelen, er is hier bij mij thuis nooit iets te doen.. Dus heeft iemand tips zodat ik wat afleiding heb?

Ik heb al een paar dingetjes (thnx mark)
*wandelingen maken
*fietsen
* ik zit al op fitness

wat kan ik ngo meer doen om mijn dag op te vullen behalve tv kijken en chatten??

Mijn uhm ''vriend'' zou vandaag komen slapen... maar hij is er nog steeds niet... hij zou komen nadat ie naar verjaardag was geweest van een meisje die die amper kent... ook neemt hij zn mobiel niet op. hij wou geen tijd zeggen wat moet ik nou alstie me alweer vergeet? (sorry dit hoort hier natuurlijk niet meer thuis, maar ben hier heel erg verdrietig en misselijk van )