Vandaag is het zaterdag, de derde zonder mijn ex en het doet vreeslijk veel pijn. Ik mis hem zo.
De klootzak, de slappe hap, die man die echt werkelijk te passief is voor woorden. Die niet verantwoordelijk is, die mij een trap in mijn rug heeft gegeven, door wie ik me zo in de steek gelaten voel, ja doe man, die mis ik zo.
Maar het is niet anders, nu dus het verlies verwerken en de pijn maar laten komen.
Vandaag is het zaterdag, onze bijna altijd "rommeldag". Even de stad in, het een en ander kopen. Hapje eten en filmen op de bank, of naar vrienden, seks enzo.
Ik miste de laatste maanden mijn soulmate. Er was al iets weg tussen ons. Ik nam al afstand en hij ook. We waren al niet zo vrolijk meer, en eigenlijk was ik de laatste maanden al erg weinig happy, mijn burn-out eisten zijn tol.