Nooit gedacht dat ik nog eens een blog zou schrijven op een site als deze.. Maar dus toch.. Ik weet me geen raad. KAPOT ga ik van verdriet, omdat ik vrij plotseling iemand kwijt ben waar ik ZOVEEL van hou. Ik ben intens verdrietig, voel me dood van binnen, word nergens meer blij van.. Het lukt me nog niet om mijn hele verhaal hier neer te typen. Ik hou me nu vast aan een laatste sprankje hoop, hij komt komende week praten, maar ergens ben ik ook ZO bang dat hij dan de genadeslag komt uitdelen door te komen zeggen dat het écht moet stoppen tussen ons.. En dan? Dan weet ik het echt niet meer..