Help! Kent iemand een manier om die draaimolen in mijn hoofd te laten stoppen. De hele dag door denk ik aan hem: waarom, wat had er anders gekund, zal hij op zijn beslissing terugkomen,...? Terwijl ik niet eens weet of ik dat wel wil. Eerst 2 jaar samen, dan een jaar uit elkaar waarin hij telkens contact is blijven zoeken, bezoekjes is komen brengen. Eind juni viel in weer voor zijn charmes maar diezelfde week wordt met zijn gsm gebeld; wie ik was, hoe ik X kende want zij was zijn vrouw, ze waren al 1,5 jaar samen? Ik heb hier nooit iets van geweten, kon hem niet bereiken, hij antwoordde niet. Uiteindelijk wel en gaf toe een tijdje samen te zijn met haar maar hield enkel van mij en bleef daarom zolang contact zoeken. Ik geef toe en hij komt weer bij mij wonen. Na een zware ingreep bij hem stuur ik iedereen wandelen en zet hem bovenaan mijn prioriteitenlijst. Toen ik maandag thuiskwam was hij er niet meer en had zijn spullen meegenomen. Hij is ondertussen weer bij haar ingetrokken. Ik stuurde hem vandaag nog een berichtje: waarom wou je persé weer bij mij komen en heb je mijn leven op z'n kop gezet als je haar toch nog graag zag? Tot hiertoe geen antwoord en dat zal wel zo blijven zeker. Hij liet me weer op hem verliefd worden en trapte dan hard op mijn hart? Waarom? En wat kan ik doen om deze pijn zo vlug mogelijk te laten verdwijnen. Hij spookt een hele dag door mijn hoofd...