Het is al weer een hele tijd geleden dat ik hier iets heb neergezet, maar nu moet het toch maar weer even. De moeder van m'n ex is overleden, en dat maakt weer allemaal emoties los. Ze is ruim twee weken geleden overreden door een vrachtwagen.
Nadat ik ongeveer twee maanden geen contact met m'n ex heb gehad, wat me trouwens erg goed heeft gedaan, heb ik hem ongeveer een maand gelden weer eens gebeld. Het was toen een beetje een ongemakkelijk gesprek, maar wel veel beter dan de gesprekken die we als laatst hadden gehad voor dat we geen contact meer hadden. Later die week heb ik hem met heel veel moeite zover gekregen om een keer af te spreken, om een fotoboek op te halen. Eigenlijk wilde hij niet afspreken, hij wilde mij voorlopig eigenlijk helemaal niet zien.

Ik heb m'n ex weer gebeld. Had ik nooit moeten doen, maar ik hield het gewoon niet meer uit. Ik wou hem gewoon even spreken, normaal, ik wou helemaal geen ruzie maken. Hij liet helemaal niks meer van zich horen, reageerde ook niet meer op mailtjes. Dus heb ik hem gebeld. Eerst nam hij niet op, maar drukte mij weg. Later belde ik weer, toen nam z'n nieuwe vriendinnetje zijn mobiel op (ik dacht dat ik op een moment belde dat zij er niet was, niet dus). Dat ik niet meer moest bellen enz. enz. Heb haar 1 keer gezien, toen heb ik alle onaardige dingen die ik over haar dacht niet gezegd, nou nu kon ik me niet meer inhouden. Maar goed, daarna nog een keer gebeld, toen nam hij wel op. Maar ja, wat een normaal gesprek had moeten worden, werd nu natuurlijk weer een ruzie.