van het weekend ben ik er achter gekomen dat ze op wintersport iemand ontmoet heeft en er nu omgang mee heeft.
Ik ontplofte toen ik het hoorde was net druk aan het opkrabbelen uit die gigantische diepe put en nu ben ik snoeihard na beneden gegooit en zit nog dieper in de shit dan eerst,kunnen mensen dan niet beseffen dat vreemd gaan zo gigantisch pijn doet voor de ander in een vertrouwensrelatie?alles heb ik haar gegeven, mijn hele hart mocht ze hebben en dan patsboem is ze in een keer met een ander.Ik wil haar nooit en never meer spreken hoe moeilijk dat ook zal worden ik kijk haar nooit meer aan en zal haar voor eeuwig negeren!!Ik voel me echt een zware loser dat ik in die zielige verhaaltjes getrapt ben van vrijheid en geen verantwoording af willen leggen en het gevoel is weg!!!

6weken geleden is het nu dat ze bij me weg is ik kan het niet meer trekken ik vind nergens geen levensvreugde meer in en word gek van het alleen zijn,is de wereld dan zo verrot dat we zoveel pijn moeten lijden, waarom word er niet meer gevochten voor elkaar,hoe kan liefde vervagen terwijl je alles zo goed voor elkaar hebt,en z'on mooi leven opgebouwd hebt met zn tweeen.
En dan zeggen ze dat je ooit weer gelukkig zult worden,ik weet het niet hoor het zal best maar dat is nog heeel ver weg.

No more pain......dat zou fijn zijn

Het is nu bijna een week geleden dat ze me aan de kant gezet heeft,ik word heen en weer geslingerd door emoties,dan ben ik kwaad,dan weer erg verdrietig,of zwaar depressief.
Vrienden zeiden dat ik nu moest proberen om de rug recht te houden,(ook om de financiele kant)dus ik heb haar gebeld en gezegd dat ik alles zo snel mogelijk geregeld wil hebben,wat ik verwacht had dat weet ik eigenlijk niet, maar ze was zo koud en zakelijk,ik snap niet hoe iemand die je zo goed kende zo kan veranderen.
Na het gesprek stortte ik weer kompleet in.tuurlijk ik snap het best dat je de rug moet rechthouden maa