Ik zit al een flinke tijd op salsa en het is na al die tijd verworden tot een grote hobby. Het ritme, de passie, het plezier op salsa-avonden, het maakt gelukkig deel uit van mijn leven.

Een aantal maanden geleden heb ik eenmalig mogen invallen voor een meid in de les na die van mezelf. Het dansen ging lekker, de sfeer was prachtig en haar houding een geschenk, maar ook nu wist een meid me niet diep te raken. Tenminste, niet in den beginne...

Het is eind juni en nog steeds danst ze iedere week in de les na die van mij. Iedere week zie ik haar vanaf de zijkant dansen met haar DANSpartner en iedere week ook weet ze me meer te raken dan ik ooit had kunnen denken. Ik ben gek op haar geworden, maar het probleem is: als ik met mijn les klaar ben, begint zij meteen aan die van haar en ons contact gaat niet verder dan een 'hoi', een glimlach en een af en toe knipoog. Een weg naar meer contact lijkt er ook niet te zijn. Ik kan met geen mogelijkheid na mijn les blijven hangen tot die van haar voorbij is...

Twee weken geleden heb ik een vrouw leren kennen die me voor het eerst sinds lange tijd heeft weten te overrompelen. Lange tijd heb ik mezelf bewust afzijdig gehouden van ieder amoureus contact met welke vrouw dan ook, maar een moment van onwaakzaamheid maakte dat ik merkte dat ik hals-over-kop verliefd werd.

Op een feest bij vrienden kwam ze binnen. Het was voor mij "Wow!" op het eerste gezicht, niet wetende dat ze een stuk ouder was dan ik. Na twee weken kwam ze gisteren naar me toe. De avond vorderde zoals een droomavond zou moeten gaan. Na het kijken van een film wordt er intens gezoend, maar na een klein half uur komt ze met het verhaal dat het niet zal gaan werken. Leeftijd, afstand, weten wat ze wil, bla bla bla...