Weer huilen weer buikpijn ik kan het niet meer aan .......Die godverdoemsense psych schiet ook maar niet op, Waarom??????????????????

Eeffie

Ik realiseerde me iets bijna al mijn exen zijn vreemd gegaan. Wel zo beetje in de periodes dat het slechter ging maar voor de relatie knokken gebeurde dus niet. Hoe moet ik een man nog vertrouwen? Weet je ik ga er nu maar vast vanuit dat als er ooit een ander komt dat die ook vreemd gaat.

Wat is het in mij, waarom trek ik ze blijkbaar aan? En hoe kan ik vertrouwen....en hoe het voorkomen

Ps mijn eerste vriend zelfs met mijn toen heel goede vriendin

Eeffie

Wie is goed in analyzeren van dromen?

Dit droomde ik:

Ex en ik waren op een feest en langzaam bleek zijn verleden niet te kloppen. Langzaam werd duidelijk dat jij met je pa in eindhoven had gewoond en niet de zoon was van je ma. Jij was al 23 in die droom toen je pas naar Nijmegen kwam. Je vader had je ma in een ziekenhuis leren kennen in Eindhoven en daarna waren jullie naar hier verhuisd. Daar was altijd heel geheimzinnig over gedaan. Nu ik het wist werd hij opener tegen mij. Het was een heel grimmig sfeertje, een gezin met geheimen.

Ik vind het een bizarre droom. Ik vraag me ergens wel af wat die droom mij wil vertellen. Ik denk dat hij ergens voor mij een mysterie is gebleven. Dat ik heb samengewoond met een man die ik ergens niet ken. Ik kan m wel redelijk inschatten maar echt diep daarbinnen bereiken niet. En dat lukt misschien wel helemaal niemand.

Ik voel me zo verloren. Alweer die huilbui en dan ben ik zo kwaad op mezelf, dan haat ik mezelf, mijn leven, mijn huis ....alles. Ik moet me gewoon inhouden om niet alles rond te gooien voel me zo machteloos, verdriet dat door merg en been gaat....Zal ik mijn tas pakken en gewoon aanlopen en nooit meer stoppen..... Zo lost, wanneer lossen de dingen zich voor mij eens op.

Ik heb echt heel veel mensen geholpen en doe dat vaak nog, maar ik ben zo op. Ik wil zo graag dat de dingen op hun plek komen en dat het niet is ik ben ongelukkig en soms gaat het maar andersom ik ben gelukkig en soims ff niet. Soms gaat het wel beter of zo, maar iedere keer komt die pijn terug. Dan voel ik me lost.......

Vandaag vroeg iemand me gewoon, hoe ging het dan toen je het ontdekte? Ik vertelde hij wilde niet praten. Dus ik belde haar. Zij kwam.
Hij vroeg: Werd je kwaad en wat deed je toen je haar aan zag komen? Ik zei huilen, heel hard huilen en ze pakte me beet wilde me vasthouden...ik vroeg haar me los te laten.

Later toen ze loog dat er niets was tussen hun en ik weer huilde, trok ze ruw mijn kin haar kant op en zei: kijk me aan als je met me praat....en ik vertelde verder hoe het ging.

Hij was even stil en zei ik zie veel lagen, weer was hij stil en vroeg me waarom huilde je toen je haar zag, waarom werd je niet kwaad, waarom liet je je pijn en zwakte zien aan degene, die je grootste tegenstander vijand of belager was op dat moment.

Kan iemand me vertellen waarom? Waarom hij hier niets deed niet achter die klote computer vandaan kwam en nu hele huizen aan het verbouwen is voor haar. Leeft alsd een god in frankrijk terwijl ze samen niet echt veel meer hebben want dat wat ze meer hebben blowen ze op. Waarom koopt hij nu GODVERDOMME een caravan want ze moeten ieder jaar op vacantie en hier he, hier moest ik ieder jaar ruzi maken om een dag of 7 weg te kunnen want vancantie boeide hem niet en het huis ook niet . WAAAAAAROM?
Waarom woon ik nog op beton, kan ik geen mensen en hulp vinden om de boel hier voor elkaar te krijgen en zit ik na zo lange tijd nog aan de grond.

Raar maar waar, maar dankzij mijn ex dus.....maar ik moest hem loslaten en nooit meer zien, dan had ik waarschijnlijk over een jaar nog niets gekund ....