Online gebruikers
- JosephUnlal
Ik denk de laatste tijd weer veel aan haar. Maar het gekke is ik word er niet verdrietig meer van. Ik denk anders aan haar. Niet van ik wil haar terug of waarom heeft ze dit gedaan. Maar op de manier van hoe ze was, in het begin van onze relatie en we hebben een leuke tijd gehad.
Dat lucht best wel op. Het doet soms nog wel is zeer. Zoals deze week gaat ze waarschijnlijk naar Denemarken voor 2 maand. Ben benieuwd of ze wat van zich laat horen. Aan de ene kant maakt het me ook niet uit. Aan de andere kant zou ik het niet leuk vinden als ze niets liet horen van haar.
We zullen het zien. Ik moet me er eigenlijk ook niet zo druk om maken. Ze moet maar uitzoeken wat ze doet.
Het gaat eigenlijk steeds beter. Heb haar ook al een tijdje niet meer gezien. Ontloop haar eigenlijk ook wel een beetje. Dat is misschien ook niet altijd goed. Maar het voelt wel beter als ik haar niet tegen kom.
Ik weet precies hoe ze is als ik haar tegen kom en daar heb ik ook geen zin in. Ze is verlegen. Gaat grappen maken over. Gaat dingen vertellen die we samen gedaan hebben. Dat wil ik allemaal niet. Vind het nog moeilijk genoeg zo. Ik begrijp niet waarom ze zo verlegen is. Net als of ze nog iets voor me voelt. Maar als ik haar niet zien dan merk ik daar niets van.
Ik denk nog wel aan haar. Maar ik zou haar ook niet meer terug willen zoals ze nu is. Ze is zo veranderd. Ik probeer gewoon door te gaan. De weekenden blijven nog steeds het moeilijkst. Door de week heb ik er niet zo heel veel last meer van.
Het is zo raar. Ik hoorde dat ze heel vaak uitgaat enzo. Is ook haar goed recht. Maar nu zie ik foto's van haar waarmee ze met 1 andere jonge staat te praten. Het doet zeer. Ik zie verder niks maar het is eigenlijk zo raar dat het zeer doet. Het doet me ook pijn dat ze me zomaar verlaten heeft. Ik snap nog steeds niet waarom. Waarom verlaat ze me als ik zo'n goeie jonge ben volgens haar. Ik ben zo lief en geweldig. Dat vind ze allemaal. Maar waarom doet ze dit dan. Pas ik dan niet in haar schema? Het is een druk meisje en ik denk dat ik niet meer in haar schema pas. Ze schoof me steeds verder weg. Ik mis haar nu zo. BAH liefde doet zo'n pijn. Klote gevoel
Oke dat het nu uit is, oke. Daar heb ik wel redelijk vrede mee. Ik begrijp nu ook wel dat het niet langer kon. Ze werd steeds afstandelijker en dat hield ik ook niet vol.
Maar ik begrijp nog steeds niet dat ze zo in ongeveer 2 maand tijd ( dat is tenminste wat zij zegt ) van heel veel gevoel ( Houden van en gek op elkaar zijn ) naar helemaal niets meer kunt gaan.
Ik kan niet begrijpen dat ze niet meer gek op me is. Hoe kan zoiets toch. Want ze zegt wel tegen me van het ligt niet aan jou. Je bent een geweldige jonge en heel lief en alles. Ik kan het dan echt niet begrijpen dat, dat zo weg kan zijn. Ze zei al tegen mij van ik ben niet meer verliefd op je. Ik zo van ik ook niet op jou. Voor mij is er wat anders in de plaats gekomen. Het houden van. Vertrouwen, ik voelde me lekker bij haar. ( We hadden ook al 3,5 jaar een relatie ) Ik vroeg haar nog wat ze miste. Maar daar kon ze me geen antwoord op geven. Ik begrijp het niet.
Ik mis haar zo. De dingen die je met zijn 2en deed. Die blijven moeilijk om toch alleen op te pakken.
Als ik verdrietig was kon ik bij haar zijn. Als ik het druk had, kwam ik bij haar tot rust. Het samen slapen. Samen in bed liggen als we zaterdag waren wezen stappen en dan zondag avond lekker tegen elkaar aankruipen. De zoenen. Die dingen zijn zo moeilijk om niet meer te hebben.
Er valt niets te doen tegen dat gevoel, dat zal wel gewoon moeten slijten.
Kan het ook gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Al die dingen die wij samen gedaan hebben. Ik denk er constant aan.
Ook begrijp ik niet dat er nooit een woord over gesproken is toen we nog wel iets hadden. Ze kon niet over haar gevoelens praten zegt ze dan. Als er nu wel gepraat was dan waren de problemen misschien boven water gekomen. Misschien wou ze dit al wel langer zo. Ik weet het niet en ze heeft er zelf ook geen antwoord op.
Hallo allemaal,
Ik ben nog niet zo heel lang aangemeld en dacht laat ik nu maar is een keer iets van mij afschrijven.
3 maand terug heeft mijn vriendin de verkering uitgemaakt. (We hadden 3,5 jaar verkering.) Ze zegt dat haar gevoel weg is. Ze houd nog welvan me maar wil meer voelen. Ik kan niet begrijpen wat ze hier mee bedoeld. Ik snap soms ook niet waarom ze het dus nu dus uitgemaakt heeft. Als ik haar nog tegen kom dan kan ik gewoon aan haar zien dat ze het er heel moeilijk mee heeft. Ik zag haar laatst en ze was heel zenuwachtig en kreeg direct een rood hoofd. Ik heb daar zelf niet zo heel veel last van.