We zijn enkele dagen verder... Heb niets meer van hem gehoord. Heb getracht hem enkele keren te bellen om te weten hoe het zit met het huis en zijn spullen enz... geen reactie. enkel dinsdag één berichtje: dat hij contact had genomen met de huisbaas en maandagmorgen om negen uur afspraak met hem om het huis op te zeggen. Voor de rest geen uitleg, niets. Hij is nu een week weg, en precies van de aardbol verdwenen... Hij beslist zonder uitleg te geven me te laten staan met mijn zwangerschap.

Waar moet ik beginnen...
Alles gedaan voor deze jongen wat binnen mijn mogelijkheden lag! Na een relatie van vier jaar is hij weg bij me sinds enkele dagen.
En ik? Ik blijf zes maand en half zwanger achter. Men verdriet slokt me op. Ben tot niets meer in staat. Niet om voor men andere dochter van bijna zes te zorgen, niet in staat te eten of te slapen, voel me wegkwijnen en heb schrik dat ik dit niet overleef?