Hallo MaartjeMarij

Het is moeilijk, als iemand zo onzeker is, in een relatie.
Zeker zoals jij het beschrijft, dat die jongen steeds twijfelt,en toch weer kiest voor zijn vrienden.Misschien is hij er echt nog niet aan toe, en kun je hem het beste op een afstand houden.
Zo kun je toch ook niet aan de gang blijven, dat is denk ik ook verspilde tijd.
Laat niet alles van hem afhangen, en stel je eigen grenzen.
Zeg hem maar, het is alles of niets!. Laat je niet aan het lijntje houden,dat verdien je niet.
En als hij er nu nog niet klaar voor is, wie weet .....De tij zal het leren.
Maar ik zou niet op hem blijven wachten,dat heb je al genoeg gedaan.Onderneem zelf leuke dingen,ga lekker winkelen met vriendinnen of gezellig op stap.

Ikzelf heb me ook in mijn relatie af en toe onzeker gevoeld,omdat mijn vriend, het ook allemaal iets voorzichtiger aanpakt.
Maar hij is al vaker gekwetst in zijn verleden.
In ieder geval, heb ik hem wel voor de keus gesteld,ALLES OF NIETS!!

Afgelopen week hebben we nog veel gepraat, en hij kiest voor ALLES
En zo moet het ook zijn in
een goede relatie.Ik neem met minder ook geen genoegen meer.
Ik wil me in een relatie gelukkig voelen,en laat niet met me sollen.
En natuurlijk hebben sommigen dingen tijd nodig.
Maar het belangrijkste is dat het goed voelt.

Meid, denk eraan ALLES OF NIETS!!!!!

Groetjes Jody

Lieve Maartje,

Bij het lezen van jou verhaal krijg ik meteen de kriebels en doet dat erg aan mijn eigen verhaal denken......
Klinkt hard, maar woorden zijn maar woorden he. De daden, daar gaat het om.
Ze kunnen je zulke mooie verhalen vertellen, je nog zoveel zeggen te missen, nog zo hard roepen voor een relatie met jou te willen gaan bla bla bla. Uiteindelijk gaat het niet om wat ze zeggen, maar om hoe het voelt, en wat ze voor je doen en laten!
Woorden zijn zo gezegd...

Heb een soortgelijk verhaal meegemaakt... Wees ajb maar heel erg blij dat je voor jezelf hebt gekozen en geen genoegen neemt met half werk. Begrijp zo goed dat je er niets van snapt waarom hij je zo behandeld, en dat is het ook niet. Het is waarschijnlijk een grote egoist hoor.

Sorry voor mijn opstandigheid, maar bij het lezen van mijn verhaal kwamen er even wat herinneringen van mijn eigen versie naar boven.

Liefs

Echt heel fijn om de reacties van jullie te lezen. Heb ik toch wel steun aan hoor. Ik hoop dat ik hier weer met positieve moed uitkom (en dat hij heeeel veel spijt heeft van wat hij gedaan heeft). Het zal wel weer heel wat pijn en moeite kosten en ik hoop echt dat ik de volgende keer wat eerder de knoop door kan hakken. Hoe moeilijk dat ook is. Dank je wel allemaal!!

groetjes Maartjemarij

Maartjemarij,

Zonder bot te willen klinken: heb je hem niet te veel gepushed? Ik wil zijn gedrag niet goedpraten, maar ik kan alleen naar mezelf kijken. Ik zit momenteel echt diep in de put. Ik heb echt geen idee hoe ik er weer uit moet komen. En als ik een leuk meisje als jij zou tegenkomen, dat mijn problemen begrijpt en dat me de leuke dingen van het leven laat zien dan ga ik daar zeker op in. Dat betekent alleen niet dat ik klaar ben met mijn verleden. Dat betekent nog steeds niet dat ik klaar ben om me in een nieuwe relatie te storten en eerlijk gezegd, zou ik het ook niet fair vinden ten opzichte van jou als ik dat wel zou doen. En ja ik zou het leuk vinden om met je te gaan uit eten, om met je uit te gaan, om op zaterdag met je naar de Ikea te gaan (OK niet overdrijven), maar onder de opperhuid zou ik me nog steeds leeg voelen. Ik zou nog steeds in een verwerkingsproces zitten en ik weet dat dat niet het moment is waarop ik belangrijke veranderingen in mijn leven zou willen aanbrengen.

Tussen alle gevoelens door, zou ik wel een bepaald gevoel bij je krijgen. Alleen zou het voor mij moeilijk zijn om te bepalen welk gevoel dat nu eigenlijk wel niet zou zijn. Was het mijn hart, waarin ik je eigenlijk zou hebben gesloten of was het mijn lichaam dat zei dat dit een goede manier was om mijn ex te vergeten. Misschien wel om wraak te nemen!
ik zou heel zeker van mijn zaak willen zijn om je hart niet te breken. Als jij zonder een relatie mij niet meer zou willen zien, dan zou mij dat heel erg beangstigen. Naast het gemis, wat al in mijn lijf aanwezig is, zou ik dan ook de baken dat mij naar de veilige haven leek te leiden kwijt zijn.
Alleen: daaraan toegeven betekent het noodlot! Misschien niet meteen, maar zeker op termijn. De basis voor de relatie zou verkeerd zijn. En op den duur wreekt zich dat. Een basis kan best zijn dat je bij elkaar troost zoekt, maar niet dat de een de troostende arm van de ander nodig heeft.

Dit gezegd hebbende, moet ik er aan toevoegen dat het geheel geen schoonheidsprijs wint. Hij heeft inderdaad veel fouten gemaakt en waarom, dat kan ik je helaas niet vertellen. En ik weet niet eens of hij dat zelf wel kan.

Maar vertrouw me. Wat ik uit je verhaal lees, heb je een goed hart. Je verdient dus ook een goede vriend. Een vandaag of morgen komt er iemand langs die jou tot zijn hoofdprijs maakt.

Ik wens je de beste vriend toe die je je maar kunt wensen.

Groetjes,
Angelo

Hoi Angelo, gepushed heb ik hem niet. Hij is zelf begonnen met het aantrekken e.d.. En dan lijkt t mij toch wel logisch dat je na een paar maanden zo met mekaar omgaan een relatie hebt. Maar ik kan me wel voorstellen dat hij dat zo gevoelt heeft natuurlijk. Achja het voelt alsof ik al die tijd goed was om de leegte op te vullen en nu hij zijn sociale leventje weer op orde heeft ben ik teveel en hoeft t allemaal niet meer..en dat doet heel veel pijn.. maar toch bedankt voor je reactie..jij ook veel sterkte.. ik hoop dat er voor jou ook een leuke meid rondloopt.. groetjes maartje marij

Ja haha inderdaad met een staartje.. Het gaat nog steeds niet goed.. het lijkt wel of ik kan blijven huilen... het is nu 4 weken geleden dat ik hem voor het laatst gesproken heb.. heb in de tussentijd nog wel een mailtje naar hem verstuurd maar geen reactie gekregen..na een week nog maar een smsje gestuurd(of ie zijn mail wel gezien had)..kreeg na twee smsjes wel een berichtje terug..dat hij er toch niet meer aan toe kan voegen en dat hij het ook K*t vond hoe het was afgelopen..het ergste is nog wel dat hij bij mij in de flat woont..voel me als het ware opgesloten hier omdat ik hem niet tegen wil komen (in ieder geval niet als hij in gezelschap is van de een of ander).. maar jou versie van het verhaal had ik zelf ook al wel bedacht maar hoe het precies zit zal ik wel nooit weten.. Ik hoop dat het met jou beter gaat! groetjes maartje marij

Lastig joh in dezelfde flat wonen...ben je hem nog niet tegen gekomen dan?

Nogmaals sterkte ermee, weet hoe je je voelt.
dit heeft tijd nodig om te slijten en zal nu nog erg verwarrend allemaal zijn en inderdaad helemaal snappen zal je het misschien nooit. Helaas kan je niet in zijn hoofd kijken he, maar ja aan de andere kant zal je het willen? het is vast een warhoofd

Groetjes Incognito78

Ja gaat wel, ben nog wel met buien erg verdrietig vooral de mannier waarop! Iemand die je het ene moment nog het einde vind en leuke smsjes zend en je graag wilt zien ineens 180 graden kan draaien.

Ik wil het dan zo graag snappen en dan mail ik weer, en uiteindelijk schiet ik er weing mee op. Hij vind het zelf ook raar, en snapt ook niet hoe het gevoel ineens kon verdwijnen, maar goed wat heb ik er uiteindelijk aan? verder is het contact deze laatste 3 weken minimaal op wat mail na, maar ook alleen omdat ik wat zond. Uitzichzelf niet, hij wacht steeds op mij omdat ie niet weet of ik wil praten ofzo, kom op zeg dan probeer je het toch.

Ik heb aangegeven dat hij me best zou mogen bellen en nog niks.

Maar goed we zouden misschien nog 1 keer afspreken..een soort afscheid? Of zodat hij me nog wat meer duidelijkheid kan geven maar goed we zullen zien

Weltrusten voor zo!

Groetjes Incognito78

Hey goedemorgen!

Ja wel goed geslapen voor mij doen
Ja ik weet het, ik wilde dat hij zou bellen en ik de keus had "neem ik aan of niet" Maar ja het zij zo.
Ja ik spreek nog een keer af omdat ik antwoorden wil maar vraag me af of ik ze krijg en begrijp. Maar ja voel me soms ook zo gefrustreerd, ik had nog liever dat we ruzie gehad hadden ofzo maar dat was totaal niet aan orde in tegendeel. Maar goed ik draai in een kringetje en kan blijven malen "het was zo leuk, we waren nog maar net begonnen" Toen we -nu 3 maanden geleden- dan eindelijk concreet een afspraak hadden voelde het zo spontaan, zo goed en dat dit het einde was (zo voor de kerst ook weer)had ik nooit kunnen bedenken. Hield er wel rekening mee dat een relatie misschien niet zo werken maar die mannier waarop, mailtje op mijn werk met de boodschap "het voelt niet goed we moeten praten' ja en ik wist genoeg toen...
zwaar overstuur naar huis want liep ook al met gezondheid te kwakkelen.

En jij ook beetje geslapen? ik had je trouwens toegveoegd aan buddy list maar volgens mij niet goed gegaan?? Hoop dat jij ook een goede dag hebt voor zover mogelijk!!

Groetjes Incognito78

Incognito..Haha ja ik ken dat, zul je zien dat je hem net tegenkomt als je erop je aller onvoordeligst uitziet.. aaaargh..Dus we blijven hopen op de dag dat we erg giga goed uitzien, en goed gemutst zijn..hij net een pestdag heeft..en inderdaad t nakijken heeft..Ik verlang ook naar de dag dat ik mijn ogen open doe en denk goh..eigenlijk mis ik hem niet eens meer en doet het ook geen pijn meer..Weet je wat je zou moeten doen? De film "Eternal Sunshine of the spotless mind" kijken met een groepje vrienden en vriendinnen. Het is misschien meer bedoeld voor mensen die na veel onenigheid uit mekaar zijn gegaan en elkaar daarna niet los kunnen laten en zouden willen dat ze het verleden konden wissen en elkaar opnieuw konden ontmoeten en alles anders aan zouden pakken..maar goed..het is wel een film die je aan het denken zet..Dus leg de zakdoekjes en bonbonblok maar klaar..en wel wakker blijven natuurlijk...Ik heb trouwens ook een kunstboompje gekregen van de Sint.. heb hem wel opgezet maar d'r hangt nog niks in haha. Komt nog wel..groetjes maartje marij

Hmmm, die film ken ik niet. Moet ik misschien maar eens gaan huren.

Veel plezier met de lampjes.

O denneboom...

Groetjes,
Angelo

Angelo, ja je hebt gelijk..kan ook niet in zijn hoofd kijken natuurlijk..ik heb als eerste kennis gemaakt met zijn "emotionele" kant toen het net uit was met zijn ex...Hij begrijpt inderdaad zichzelf niet (heeft ie ook gezegd).. en daar moet ik t dan maar mee doen.. nou bedankt voor het "luisteren"..en je reacties..geeft me weer wat positieve inzichten..weltrusten.. ik ga mijn bed maar eens opzoeken..moet er morgen alweer heel erg vroeg uit. groetjes maartjmarij

Gisteravond besefte ik me ineens waar dit allemaal goed voor is, dat we hier allemaal op deze site zitten met onze gevoelens.

Je kan pas echt van iets genieten als je weet hoe het ook anders kan zijn.

Zie het als dat je op de fiets zit en het buiten -10 graden is. Je sterft zowat van de kou, en wilt niets liever dan lekker warm binnen zitten. Maar je moet nog door want je bent nog lang niet thuis. Het is vreselijk, want je bent tot overmaat van ramp zeer slecht gekleed waardoor het extra koud is! En dan eindelijk na een lange barre tocht zie je de lampjes van je huis. En een paar tellen later steek je de sleutel in het slot en stap je je warme huisje binnen. Nou als dat geen genieten is!!! Dat moment is 10 keer zo hard genieten als dan dat je de hele dag al binnen gezeten zou hebben!

Dus straks wordt ons verdriet beloond en kunnen we extra genieten van een nieuwe liefde. Maar eerst maken we met z'n allen deze fietstocht af.

Hee Angelo, ja gelukkig wel goed geslapen..dat was maandagnacht wel anders.. kon niet in slaap komen (piekeren)..zag op de wekker 04.00 uur nog..moest er om 6.00 uur weer uit..heb toen maar iets gedaan wat niet zo netjes is..me ziek gemeld..achja ben anders nooit ziek..dus een dagje "spijbelen"van het werk mag wel een keer toch? Oja ik heb trouwens nooit verkering met hem gehad..dat was waar al die onzekerheid om draaide.. terwijl de buitenwereld (en ik ook) dat wel zo zouden noemen.. maar goed maakt niet uit..voor mijn gevoel is ie toch een beetje een "ex"..Ik las bij de reactie op Incognito dat je vandaag ook een enorme dip hebt..zorg goed voorzelf..schrijf het op..draai lekker hard muziek (of een bad en choco)..zoals Woeter het omschrijft...we moeten er allemaal aan geloven maar ooit zullen we er weer iets moois voor terugkrijgen! En dan genieten we er weer van.. sterkte! groetjes maartje marij