Zie mijn vorige blogs .... door een tip van een vriendin die zelf ook een kortstondige relatie heeft gehad met iemand die bindingsangst had , begin ik te denken dat mijn nieuwe partner bindingsangst heeft en dat zou kunnen verklaren waarom hij die afstand ineens beetje bij beetje neemt..... Ik wou weten hoe ik hier eventueel mee kan omgaan. Vanavond zien we mekaar en hoop ik eens een openlijk gesprek te kunnen doen.....
Ik zie het eerder als de angst om " terug " verlaten te worden. Hij heeft het namelijk moeilijk met het feit dat z'n moeder bij z'n vader is gebleven voor hem maar dan toch een 8tal jaar geleden vertrokken is... Daarbij is hij toen hij ernstig ziek was in de steek gelaten door z'n ex....
hoi , hoop dat het je goed gaat. je hebt zelf al lange tijd twijfels. zou jij niet beter eens bij jezelf te rade kunnen gaan , zo je dat nog niet gedaan hebt, waar die twijfels vandaan komen ? wat maakt dat jij twijfelt ? welke behoeften van jezelf worden niet vervuld in de relatie ? wat is het wat je mist ? wat zou jij willen bereiken ?
dit heeft mi niets met hem te maken, maar met jezelf ! jij bepaalt hoever je gaat, jij bepaalt of je wel of niet geraakt wordt, jij bepaalt of het een succes wordt of niet.
maar als jij niet open kunt zijn over jouw gevoel...dan kan hij dat ook niet...onderliggend zit er iets niet goed ...dat is althans hoe ik jouw blogs en antwoorden ervaar. je kent het gezegde...bij twijfel niet inhalen ?
Ik weet dat de twijfel en onzekerheid zeker ook bij lij ligt en daar ben ik aan 't werken met psycholoog en therapeut. Maar de reden waarom hij toch wel in 1 maand tijd enorme afstand neemt moet ik misschien toch ook wel voor een stuk bij hem zoeken denk ik.....
Ja, dat mag je zeker. Is inderdaad wel raar. Je moet zeker niet alles alleen bij jezelf zoeken in dit geval. Ik weet dat je je bewust bent van een aantal zaken bij jezelf. Maar die sterk verminderde aandacht van hem voor jou, zo vroeg in jullie relatie, dat moet een reden hebben.
Als de start van een relatie al zoveel kopzorgen oplevert, waar begin je dan aan.... Dat is toch niet gezond voor jullie beide. Lijkt mij dat de problemen zich dan alleen maar gaan opstapelen ipv afnemen.
Ik zou er spaansbenauwd en gek van worden...
Zoveel problemen, zoveel kopzorgen, waarom blij je jezelf dit aan doen?
Omdat ik hem graag zie... en niet zo makkelijk wil opgeven..... en er ook een deel bij mezelf ligt...
Dat zijn heel goede redenen vind ik, om eraan te willen werken. Opgeven kan je altijd nog, nadat je er heel zeker van bent dat je die beslissing om de juiste redenen maakt.
Heb je dit in alle relaties gehad dan? Die enorme onzekerheid?
Als een man voor je kan gaan, hoef je niet te vechten, dan ervaar je rust. Dan is het ok! Dat is toch heerlijk..
Dit klinkt heel ongezond, heb je wel genoten de afgelopen weken? Alleen op momenten dat jullie samen waren zeker?
Ik snap wel dat je hem graag ziet, ik krijg alleen het gevoel dat hij een stukje onveiligheid biedt waar jij je aan vast lijkt te klampen. Onveiligheid kan een heel heftig gevoel van liefde met zich mee brengen. Moeilijk om daar afstand van te doen, dat snap ik ook.. Dat stukje ligt dan inderdaad bij jou, waar komt dat vandaan...
Fijn dat je een psycholoog hebt om daaraan te kunnen werken, maar daarmee verander je hem niet he. Hij blijft dezelfde en als hij werkelijk bindingsangst heeft, blijf je in een ongezonde situatie zitten voor jezelf.
Wil je dat wel?
Neen, heb dit nog niet eerder meegemaakt..... Ik heb wel in het algemeen wat onzekere trekjes in m'n karakter...
Rust idd. de 1ste maand had ik volledige innerlijke rust met hem. De 2 de maand enkel onrust en vooral als ik alleen was. Als we samen waren kwam de rust terug...
En idd als hij écht bindingsangst heeft , weet ik niet of ik al sterk genoeg ben om hier mee om te gaan. Ik denk dat ik mezelf kapot zal maken dan...
Als ik je blogs zo lees van de afgelopen weken, denk ik dat ook. Het maakt je nu al kapot.
En hoe graag je iemand ook ziet, niemand is dat waard. En je staat nu nog zo aan het begin van een relatie, hoe meer je hier in mee gaat, hoe moeilijker het wordt om afstand te nemen.
Ben bang dat je dan uiteindelijk jezelf gaat verliezen.. Hopelijk maak je goede keuzes voor jezelf hierin!
Misschien kun jij dan aangeven ook wat jij mist in de relatie, zoals over de smsjes die in het begin er wel waren. Kan het niet zo zijn dat je daar alleen onzeker over wordt en dat het dan gewoon simpel is van zijn kant om het te doen. Ben jij ook tevreden, nu ga je je radeloos voelen.
Dan kun je zien of hij die interesse nog heeft als hij dat voor jou wilt doen. Zo een hele dag niks laten horen vind ik ook eigenlijk niet kunnen. Ook omdat hij het in het begin wel heeft gedaan, ja ik denk dat jouw intuitie het wel goed aanvoelt, en nu werk aan de winkel , geef het gewoon aan. Daar zal hij het niet om uitmaken hoor en doet hij het wel dan kun je je conclussies trekken. liefsss
Zie mijn vorige blogs ....
Zie mijn vorige blogs .... door een tip van een vriendin die zelf ook een kortstondige relatie heeft gehad met iemand die bindingsangst had , begin ik te denken dat mijn nieuwe partner bindingsangst heeft en dat zou kunnen verklaren waarom hij die afstand ineens beetje bij beetje neemt..... Ik wou weten hoe ik hier eventueel mee kan omgaan. Vanavond zien we mekaar en hoop ik eens een openlijk gesprek te kunnen doen.....
Ik zie het eerder als de angst om " terug " verlaten te worden. Hij heeft het namelijk moeilijk met het feit dat z'n moeder bij z'n vader is gebleven voor hem maar dan toch een 8tal jaar geleden vertrokken is... Daarbij is hij toen hij ernstig ziek was in de steek gelaten door z'n ex....
@bollieke
hoi , hoop dat het je goed gaat. je hebt zelf al lange tijd twijfels. zou jij niet beter eens bij jezelf te rade kunnen gaan , zo je dat nog niet gedaan hebt, waar die twijfels vandaan komen ? wat maakt dat jij twijfelt ? welke behoeften van jezelf worden niet vervuld in de relatie ? wat is het wat je mist ? wat zou jij willen bereiken ?
dit heeft mi niets met hem te maken, maar met jezelf ! jij bepaalt hoever je gaat, jij bepaalt of je wel of niet geraakt wordt, jij bepaalt of het een succes wordt of niet.
maar als jij niet open kunt zijn over jouw gevoel...dan kan hij dat ook niet...onderliggend zit er iets niet goed ...dat is althans hoe ik jouw blogs en antwoorden ervaar. je kent het gezegde...bij twijfel niet inhalen ?
dus neem de twijfel weg bij jezelf !
groetjes en veel geluk, wijsheid en
bjm
Ik weet dat de twijfel en
Ik weet dat de twijfel en onzekerheid zeker ook bij lij ligt en daar ben ik aan 't werken met psycholoog en therapeut. Maar de reden waarom hij toch wel in 1 maand tijd enorme afstand neemt moet ik misschien toch ook wel voor een stuk bij hem zoeken denk ik.....
@bollieke
Ja, dat mag je zeker. Is inderdaad wel raar. Je moet zeker niet alles alleen bij jezelf zoeken in dit geval. Ik weet dat je je bewust bent van een aantal zaken bij jezelf. Maar die sterk verminderde aandacht van hem voor jou, zo vroeg in jullie relatie, dat moet een reden hebben.
@ Bolleke
Als de start van een relatie al zoveel kopzorgen oplevert, waar begin je dan aan.... Dat is toch niet gezond voor jullie beide. Lijkt mij dat de problemen zich dan alleen maar gaan opstapelen ipv afnemen.
Ik zou er spaansbenauwd en gek van worden...
Zoveel problemen, zoveel kopzorgen, waarom blij je jezelf dit aan doen?
Omdat ik hem graag zie... en
Omdat ik hem graag zie... en niet zo makkelijk wil opgeven..... en er ook een deel bij mezelf ligt...
opgeven
Omdat ik hem graag zie... en niet zo makkelijk wil opgeven..... en er ook een deel bij mezelf ligt...
Dat zijn heel goede redenen vind ik, om eraan te willen werken. Opgeven kan je altijd nog, nadat je er heel zeker van bent dat je die beslissing om de juiste redenen maakt.
..
Heb je dit in alle relaties gehad dan? Die enorme onzekerheid?
Als een man voor je kan gaan, hoef je niet te vechten, dan ervaar je rust. Dan is het ok! Dat is toch heerlijk..
Dit klinkt heel ongezond, heb je wel genoten de afgelopen weken? Alleen op momenten dat jullie samen waren zeker?
Ik snap wel dat je hem graag ziet, ik krijg alleen het gevoel dat hij een stukje onveiligheid biedt waar jij je aan vast lijkt te klampen. Onveiligheid kan een heel heftig gevoel van liefde met zich mee brengen. Moeilijk om daar afstand van te doen, dat snap ik ook.. Dat stukje ligt dan inderdaad bij jou, waar komt dat vandaan...
Fijn dat je een psycholoog hebt om daaraan te kunnen werken, maar daarmee verander je hem niet he. Hij blijft dezelfde en als hij werkelijk bindingsangst heeft, blijf je in een ongezonde situatie zitten voor jezelf.
Wil je dat wel?
Neen, heb dit nog niet eerder
Neen, heb dit nog niet eerder meegemaakt..... Ik heb wel in het algemeen wat onzekere trekjes in m'n karakter...
Rust idd. de 1ste maand had ik volledige innerlijke rust met hem. De 2 de maand enkel onrust en vooral als ik alleen was. Als we samen waren kwam de rust terug...
En idd als hij écht bindingsangst heeft , weet ik niet of ik al sterk genoeg ben om hier mee om te gaan. Ik denk dat ik mezelf kapot zal maken dan...
Dat denk ik ook.
Als ik je blogs zo lees van de afgelopen weken, denk ik dat ook. Het maakt je nu al kapot.
En hoe graag je iemand ook ziet, niemand is dat waard. En je staat nu nog zo aan het begin van een relatie, hoe meer je hier in mee gaat, hoe moeilijker het wordt om afstand te nemen.
Ben bang dat je dan uiteindelijk jezelf gaat verliezen.. Hopelijk maak je goede keuzes voor jezelf hierin!
Veel sterkte en een knuffel voor jou!
Binas
Ik hoop echt dat we er
Ik hoop echt dat we er vanavond een beetje meer duidelijkheid in kunnen scheppen en dat we een duidelijk , verhelderend gesprek kunnen hebben....
@BOLLIEKE
Misschien kun jij dan aangeven ook wat jij mist in de relatie, zoals over de smsjes die in het begin er wel waren. Kan het niet zo zijn dat je daar alleen onzeker over wordt en dat het dan gewoon simpel is van zijn kant om het te doen. Ben jij ook tevreden, nu ga je je radeloos voelen.
Dan kun je zien of hij die interesse nog heeft als hij dat voor jou wilt doen. Zo een hele dag niks laten horen vind ik ook eigenlijk niet kunnen. Ook omdat hij het in het begin wel heeft gedaan, ja ik denk dat jouw intuitie het wel goed aanvoelt, en nu werk aan de winkel , geef het gewoon aan. Daar zal hij het niet om uitmaken hoor en doet hij het wel dan kun je je conclussies trekken. liefsss