Na een relatiebreuk schijnt er vaak de behoefte te zijn om een "naam" te willen geven aan het gedrag van de ex, of de reden dat de relatie verbroken is. Bindingsangst, stoornissen, levensfases of jeugdproblematiek. Ieder gedrag, signaal of woord dat de ex, recent of in het verleden heeft geuit wordt uitgeplozen en geanalyseerd. En daarnaast is er ook de bereidheid om het eigen zelfbeeld flink naar beneden te schroeven. Wat had ik anders kunnen doen, misschien had ik zus, misschien had ik zo ? Alle energie wordt volop in de ex gestoken.

Allemaal om een reden: niet tot acceptatie komen dat het wel eens daadwerkelijk voor bij zou kunnen zijn. De pijn van het verlies aan te gaan en het gevoel van afscheid aan te gaan. Vluchten voor de werkelijkheid.

Het is goed om terug te kijken op wat er is geweest. Goed om te kijken wat er in die relatie goed is geweest voor jezelf, en wat er niet goed was. Want ergens heeft die er gezeten, en zijn er al signalen geweest.
Dat je haar ten huwelijk vroeg is mij eigenlijk een raadsel. Je ex gaf al aan dat ze een beknepen gevoel in jullie relatie had en meer alleen wilde kunnen doen. Welk stuk van jou zit daar dan om toch die keuze te maken. Angst om haar kwijt te raken ? De hoop haar aan je te kunnen " binden" door haar ten huwelijk te vragen ?

Volgens mij is het veel belangrijker voor jou en je toekomstige relaties om daar antwoord op te krijgen.

hoi, wat een ellende maak jij mee man !
je wilde heel veel voor haar gaan, met haar dacht je het geluk te hebben gevonden.
je bent verbaasd door haar reactie, teleurgesteld ook in haar.
je probeert haar terug te krijgen
je probeert haar daarom te analyseren
je wilt weten wat haar beweegt
je begrijpt niet waarom zij aan anderen laat weten opgelucht te zijn.

het is moeilijk vanaf een afstand aan te geven wat er speelt
je vraagt echter toch een advies
er is een spel, het spel heet aantrekken en afstoten
het is een ongelooflijk irritant spel
zij stoot jou af
en soms trekt zij jou weer aan
de vraag is hoe jij daarmee op gaat

sommige vrouwen houden van aandacht
en als zij weggaan komt dat soms omdat zij aandacht te kort hebben gekregen
soms zeggen zij dan dat zij het zat zijn, daarom de relatie beëdigingen
zeggen dan dat het afgelopen is om een standpunt duidelijk te maken dat er wat dient te veranderen
sommigen zijn er gewoon klaar mee, zien geen uitweg meer
hebben alles voor zichzelf geprobeerd maar zien geen oplossing meer
zij gaan weg en komen er soms achter als zij een tijdje geen contact hebben gehad dat zij de ander toch missen.
anderen daarentegen willen het er niet meer over hebben en bij hen komt het dan ook niet meer goed voor langere tijd
sommigen willen later toch vrienden blijven , voor anderen is dat te zwaar
sommigen herstellen later de relatie weer
bij sommigen van hen helpt het door te gaan met je leven zonder die ander, niet te smeken, niet haar terug te willen, maar door te gaan waarbij je bijvoorbeeld een andere relatie aangaat, gaat stappen, etc......de jaloersheidsgevoelens , het missen van kan dan worden aangewakkert
soms werkt dat juist weer averechts omdat de ander dan denkt...wat een klootzak....en dus ook maar verder gaat

ach beste booker, weet je wat...
onderstaand geef ik wat dingen weer voor je die in het algemeen voor komen, het hoeft natuurlijk niet op jouw situatie te slaan, maar misschien herken je er wat in ?
zij geeft aan haar vrijheid te willen, dat houdt in het algemeen in dat zij het plezier miste, dat zij de relatie als beklemmend heeft ervaren, dat zij niet haar zelf kon zijn, misschien zelf wel niet haar eigen beslissingen kon nemen en dat wel wilde, dat zij niet aan haar zelf toe kwam.

soms houdt dat ook in dat er een gebrek aan passie is in de relatie, waardoor haar sexuele behoeften niet worden bevredigd en dat zij denkt dat bij een ander wel te kunnen krijgen. ik wil vrijheid wordt vaak gebruikt om netjes te kunnen zeggen dat je een ander wilt of zelfs al hebt.

gegeven jouw rolstoelafhankelijkheid zou het ook nog kunnen zijn, nogmaals ik heb geen idee, dat zij weg is gegaan omdat zij de toekomst niet met jou zag zitten door de ziekte. dat is natuurlijk extreem k.t maar zou kunnen. je zult niet de eerste zijn die door ziektebeeld wordt verlaten. aan de andere kant als je al ziek was toen zij jou ontmoette klinkt dat wel wat raar natuurlijk.nogmaals ik heb geen idee, jij kunt dat alleen maar zelf invullen !

lees bijvoorbeeld maar eens op :
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/man-en-vrouw/84450-oorzaken-van-ech...
welke termen mensen gebruiken om uit elkaar te gaan en welke betekenis er vaak achter zit. mensen willen in het algemeen anderen niet kwetsen en geven dus politiek correcte antwoorden om niet de onderliggende echte boodschap te hoeven te vertellen. om niet hun eigen gevoel bloot te leggen en om ook niet de ander te kwetsen.

ach hoe het allemaal ook zal zijn, je dient verder te gaan met je leven. je vroeg haar ten huwelijk en het antwoord was een nee. helaas heb je een verkeerde inschatting gemaakt met jouw vraag. je zegt dat je geen problemen had met haar. dat is jouw invulling van het geheel. zij heeft dat ongetwijfeld anders ervaren. dat kan het mi niet anders dan dat jullie communicatie niet goed gelopen is.

vaak denken mensen dat geen ruzie een goed teken is, dat alles in harmonie verloopt. in werkelijkheid is dan vaak de passie verdwenen en is er slechts sprake van goede vrienden die het niet waard vinden om ergens voor te knokken. die zich zelf wegcijferen in het belang van de goede vrede, waarbij dan na verloop van tijd de ik boven komt drijven waarna er voor de ander dan ineens het einde van de relatie is........er werd niet of nauwelijks gesproken over gevoel hoor je dan later vaak....en dat is dus waar het mis ging in zo'n geval.

het gevoel van de ander werd niet gehoord. de behoeftes van de ander werden niet gehoord en ingevuld. de communicatie tussen de partners heeft te wensen over gelaten en diende dus verbeterd te worden. de wensen van de ander diende gerespecteerd te worden, de ene partner diende zich meer aan de ander aan te passen of in ieder geval dienden de partners te komen tot aanvaarding van elkaars standpunten in plaats van zich er aan te ergeren, ruzie te maken of juist stilzwijgend in zich zelf te gaan. kortom acceptatie van wie de ander is. de aantrekkingskracht verdwijnt dan na verloop van tijd en er resteert nog slechts een geven om de ander.

nogmaals ik zeg niet dat het bij jullie zo gegaan is booker, maar hoop dat je stof tot nadenken gekregen hebt om je leven weer op te pakken. helaas zonder haar. zij was niet de ideale vrouw voor jou, anders had zij direct ja gezegd op jouw aanzoek. spontaan in plaats van nadenken erover. de twijfel erover zegt genoeg mi !
het blijft natuurlijk net zo balen ! aan de andere kant denk ik wel ..beter nu dan na een paar jaar of erger nog net voor of op de dag van het huwelijk !

wordt onafhankelijk van haar, en hoe moeilijk ook, probeer weer positief te worden ! zie de kansen weer die je krijgt en leer van wat er gebeurd is. je zult zien dat als je dat voor elkaar weet te krijgen dat je sterker wordt ! ik gun je het beste man !

heel veel geluk, wijsheid, sterkte, kracht en ik hoop ook gezondheid voor zover dat mogelijk is in jouw situatie !

groetjes en hoop dat je er wat mee kunt met dit verhaal
bjm