4 maanden geleden kregen we contact. We kenden elkaar van mijn vorige baan, maar daar hebben we eigenlijk nooit echt contact gehad. Via een gezamenlijke vriendin raakten we aan de praat op msn. Onwijs leuke gesprekken en hij begon ook gelijk met flirten en polsen wat ik van hem vond. Maar wat bleek dus hij had een vriendin. Hij liet af en toe wat los over dat het eigenlijk niet zo goed tussen hun ging. Ondertussen werd het contact tussen ons steeds meer en zaten we ook te smsen als we niet op msn zaten. Dit ging dan door vanaf het moment dat we wakker werden tot het moment dat we gingen slapen. Af en toe hebben we ook met een groep vrienden wat gedronken en merkten we dat de aantrekkingskracht tussen ons wel erg groot was. Af en toe elkaar aanraken en na een paar maanden werd dat zelfs hand in hand zitten en zelfs bijna zoenen. Tijdens een weekendje weg een paar maanden geleden met zijn vriendin heeft hij mij ook nog zitten smsen dat hij me miste, wat toch ook wel voor heel wat hoop zorgde, maar wat daarna dus op ruzie uit is gelopen, omdat ik er blijkbaar teveel achter zocht volgens hem.
Hij liet ondertussen wel merken dat het niet goed ging met zijn relatie. Dat heeft hij ook echt een keer over de telefoon tegen me gezegd. Hij heeft zelfs gezegd dat ze ook geen sex meer hebben. Maar altijd bleef hij heel vaag en wilde me nooit duidelijk antwoord geven over hoe het nou echt zat en over wat hij voor me voelde. Maar ik had daar respect voor. Ik dacht ik geef hem de tijd en de ruimte om uit te zoeken wat hij wilt en ga geen vragen stellen waar hij ook geen antwoord op kan of wilt geven. Ik vroeg hem wel eens voorzichtig wat hij voor me voelde en dan zei hij dat hij daar op dat moment geen antwoord op kon geven. En dat hij er op dat moment ook niks mee kon omdat hij een vriendin had. Voor mij was dat heel frustrerend, want hij gaf me wel hoop met de dingen die hij deed en zei.
3 weken geleden vertelde hij me dat hij geen sex meer had met zijn vriendin. Het contact werd daarna nog leuker en nog meer. We zaten uren aan de telefoon en non stop op msn en te smsen. Hij liet steeds meer merken (dat dacht ik toen in ieder geval) dat hij meer voor me voelde.
Vaak zaten we ook te dollen over sex, maar ik zag dat ook echt als dollen en dacht dat dat voor hem ook zo was. Tot hij opeens vroeg of ik dat echt zou doen. Ik heb hem toen verteld van niet, omdat hij voor mij meer waard is dan een keer sex en ik wilde het gewoon goed aanpakken. En op dat moment dacht ik ook serieus dat het uit was met zijn vriendin door dingen die hij deed en zei en doordat ik wist dat ze elkaar al 2 weken niet echt gezien hadden. En zelfs toen wilde ik nog geen sex met hem, omdat ik weet dat er tijd voor nodig is om een verbroken relatie te verwerken en die tijd wilde ik hem geven. Maar toen vertelde hij me dus dat het helemaal nog niet uit was met zijn vriendin!!
Na die vraag van hem werd het contact slechter. Ik was boos op hem en had gewoon niet verwacht dat hij zo was. Hij wilde me dus gewoon gebruiken. Maar ik kon het niet zien omdat ik zoveel voor hem voel. Ik heb hem verteld dat ik wat meer afstand ging nemen, omdat ik teveel voor hem voelde. Vanaf toen veranderde hij nog meer. Hij had er geen zin meer in, hij vond me maar vervelend en toen ik hem vroeg om duidelijkheid of er meer in zat voor ons zei hij dat er niks is tussen ons. Want msn en sms daar krijgt hij geen warm of koud gevoel van en zo vaak zagen we elkaar niet. En toen ik zei dat hij me blijkbaar wel goed genoeg kent om sex met me te hebben, zei hij dat hij dat deed om mij te testen om te zien of ik er op in zou gaan. Nou dat is echt niet waar, want ik weet nog precies hoe en wat hij zei en als het een test was geweest had hij een hoop dingen echt niet gezegd hoor. Hij zei namelijk bijvoorbeeld nadat ik had gezegd dat ik het niet wilde: blijkt maar weer wat de zwakke kant van de man is... nou zou je dat zeggen als je de ander aan het testen bent? ik denk het niet.
Maar ja nu heb ik dus het contact met hem verbroken en hij is daarin heel bot en kwetsend geweest. Het interesseert hem niet dat ik er helemaal kapot van ben. Hij is alweer bezig met zijn volgende slachtoffer zag ik op hyves. En met zijn vriendin is het ook nog niet uit en daar ging hij deze week gewoon een dagje wat leuks mee doen...
Ik weet dat ik beter af ben zonder hem, maar toch is er ook nog een deel dat hem heel erg mist. Ik weet niet hoe ik dat gevoel kwijt kan raken. Afleiding helpt niet want wat ik ook doe ik denk de hele tijd aan hem. Ik heb 2 dagen geleden het contact verbroken en die dagen gingen zo langzaam. Ik weet niet hoe ik het vol moet houden. En dan zit ik ook nog met de zwakke momenten waarop ik niets liever zou willen dan hem op te bellen. Gaat dit nog over?
heb het dit jaar ook een
heb het dit jaar ook een keer gehad voor ik mijn huidige partner ben tegengekomen. Ook zo'n zelfde type. Had geen vriendin, maar stuurde snel op sex aan en was overduidelijk niet serieus. Zodra hij merkte dat ik niet meteen toegaf, haakte hij af en ik bleef hem missen want oh wat vond ik hem sexy en aantrekkelijk en leuk. Dus ik heb me er nog een hele tijd rot door gevoeld. Waarom vraag ik me achteraf af, want hij was helemaal niet zo gek op mij als ik op hem. Believe me er zijn ook goeie mannen! Hoe ik er vanaf ben gekomen? Gewoon geen contact, hem van msn afgegooid, strak volgehouden, nummer uit mijn telefoon, niet op hyves kijken. Uiteindelijk ging het toen vrij snel over bij mij. Die jongen van jou is echt geen knip voor zijn neus waard. Hij bedriegt zijn vriendin! Als je aan hem denkt, waar denk je dan aan? Ik denk dat het een beetje een verslaving voor je is geworden, de aandacht, de adrenaline, iemand vindt je leuk, aantrekkelijk, tuurlijk er komen ook sexuele gevoelens bij kijken. En ja dat is lekker, veel lekkerder dan je gebruikelijke 'saaie' leventje zonder dat soort gevoelens, ... verliefdheid en aantrekkingskracht is heerlijk, maar bij dit soort types zorgt het alleen maar voor onrust en er komt niets goeds uit voort. Ik vind het echt heel goed van je dat je het hebt afgehouden, veel mensen zwichten wel en waarschijnlijk had hij je daarna gedumpt of even 'aangehouden', terwijl het voor jou wel wat betekent, betekent het voor hem volgens mij gewoon niks gezien zijn reactie. Hij heeft gemerkt dat je niet wilt en dan gaat hij bot doen. En zijn vriendin betekent blijkbaar ook niks want die kan hij ook gewoon voorliegen. Zielig figuur meid, wees blij dat jij zijn vriendin niet bent...
Echt bedankt voor de
Echt bedankt voor de reactie. Deed me echt goed om dat te lezen van iemand die ook zoiets heeft mee gemaakt!
Naast die 'verslaving' zoals dat inderdaad voelt, is het voor mij ook gewoon dat ik niet wil geloven dat hij echt zo is. Door al dat contact dat we gehad hebben en door de lieve dingen die hij ook gezegd heeft. Hoe kan iemand me zo lang voorliegen? Ik wil het gewoon echt niet geloven. Misschien ben ik dan te goed gelovig en vertrouw ik mensen dan te snel, ik weet het niet. Het is heel moeilijk om dit af te sluiten, maar ik ben weer door een dag heen gekomen zonder dat ik contact heb gezocht en daarom ben ik wel trots op mezelf.
Ik denk dan ook, waarom zou ik nog contact willen met iemand die mij zo behandelt? Eerst ervoor zorgen dat ik zoveel voor hem ga voelen en dan gooit hij me weg alsof ik niks ben. Ik weet het ook allemaal wel dat ik veel beter af ben zonder hem, maar nu moet mijn gevoel mijn verstand nog volgen....
ja meid ik snap je. ik kreeg
ja meid ik snap je. ik kreeg van die jongen ook rozen door de brievenbus en zo en dan was ik weer helemaal in de hemel zo gelukkig. Maar ja het was voor hem gewoon een manier om mij in te palmen. En ik zal je wat vertellen ik ben nu getrouwd met wel een superman die zulke fratsen niet in zijn hoofd zou halen maar vol voor mij gaat. Wij vrouwen zijn een beetej zo denk ik, we hopen stiekem dat mensen allemaal goed zijn en als ze dingen laten zien die dat tegenspreken, denken we oh het valt wel mee of het verandert niet, we steken onze kop een beetje in het zand. Maar nu ben ik echt streng voor mezelf geworden . Ga zo door, gewoon lekker doorgaan met jezelf en ja elke dag dat je hem niet gebeld hebt dan gewoon trots zijn op jezelf en koop iets leuks voor jezelf en ineens komt er een dag en zelfs een week en een maand dat je niet aan hem gedacht hebt maar ondertussen heb je allemaal leuke dingetjes gedaan lekker voor jezelf!
Oh wat is dit moeilijk zeg.
Oh wat is dit moeilijk zeg. Ik had gisteravond een heel zwak moment en had bijna contact opgenomen met hem, maar ik heb het niet gedaan. Maar het voelt alsof ik kapot ga. Ik heb er gewoon echt buikpijn van. Ik heb ook nergens zin in, maar ik zorg wel dat ik bezig blijf, want anders zie ik iedere seconde langzaam weg tikken. Hoe lang duurt het voordat ik me beter voel en dat ik niet meer stiekem hoop dat hij contact met mij opneemt?! Ik weet hoe hij is, maar toch wil ik dat nog...