nou ..ik heb vandaag wel kunnen slapen, maar wordt toch nog steeds angstig wakker.
en droom van hem dat hi sex met een ander heeft, die ander waarvan ik het gezicht nu ook kan plaatsten.

Vaak droomde ik over dit soort dingen maar ik wimpelde ze af.
Ik ga straks wat doen met vriendinnen, maar ik ga dood van binnen
ik wil huilen maar het is nutteloos.... ik wil dit niet meer voelen...ik wil hem da hijvoor mij kiest

na 6 jaar dag en nacht contact, na alle gedane belofte van zijn kant...dat hij met mij ALTIJD contact zou willen houden, heb ik nog steeds niks van hem gehoord...
ik wil niet meer bellen niet meer smsen want ik ben bang..ik besta niet meer voor hem

de hele dag denk ik aan wat er in de 6 jaar is gebeurd..hoe we elkaar leerde kennen etc...
ik heb letterlijk pijn aan mijn hart, alsof het scheurt.....
ik wil mijn vrienden er niet teveel mee opzadelen..ook omdat ze er niet meer zoveel begrip voor hebben.....

ik ben blij met jullie hier, ik voel me minder alleen
en toch blijf ik naar mijn telefoon kijken, hopend dat hij me zal bellen , zeggen dat hij me mist
en ECHT van mij houd..

dingen die niet zullen gebeuren vrees ik, ik weiger het alleen te geloven en te accepteren

hij is nu leuke dingen aanht doen met zijn nieuwe mooiere partner en ik , ik ozu zelfs voor een trein kunnen springen bij wijze van

ik heb nog niet gehuild vandaag, lijkt wel alsof ik het niet besef..elke dag is een gevecht
ik mot steeds denken aan het liedje better in time- leona lewis

ik snap niet dat je mij aan het lijntje houdt , zegt dat je me nooit kwijt wilt en nu ben ik dood voor jou?
heb je dan geen gevoel?
was het allemaal een spel?
was ik zo weinig waard?
waarom dan de moeite nemen om nog te bellen?
waarom lieve bemoedigende woorden zeggen?
waarom hoop onboezemen?

ik kan wel zeggen jaaaa , misschien omdat hij denkt
ze wacht wel voor altijd op mij....of hij wilt me gewoon echt niet meer...

weer een dag , weer die pijn, weer die telleurstelling

waarom.........
waarom ik en niet hij

waarommm