Online gebruikers
- Angelo
Nu bijna 5 weken geleden is het uit gegaan .. ze zei zich niet voor 100% te kunnen geven, dat ze te veeleisend is, dat ze niet gelukkig is met zichzelf in de relatie ... Ze gaf ook aan te twijfelen, ze wist eenmaal toen het uit was niet of ze de juiste keuze gemaakt had .. en ze zei tijd nodig te hebben. Ik heb lang "hoop" gehad... maar het bleef bij: "ik heb tijd nodig". Toen liet ik het contact maar van haar komen, en ze mailde en msnde .. vrijwel dagelijks op een gegeven moment. En dat doet dan ook pijn .. dus heb haar 6 dagen geleden gebeld dat ik geen contact meer wil, omdat ik haar anders niet kan loslaten.
Nu zit het volgende me dwars .. ik heb dan geen contact meer met haar .. maar toch voel ik op een of andere manier wat ze aan het doen is ... en dan zeg ik dat tegen iemand die haar kent en in haar omgeving is .. en dan blijkt het nog te kloppen ook.
Ik heb namelijk sterk het gevoel dat ik gedumpt ben voor een ander. Die andere jongen kende ze al lang voordat wij een relatie kregen. In het verleden waren er ook al gevoelens. Zij heeft hem toen zelfs bekend gemaakt hem leuk te vinden. Die jongen heeft toen bewust niet voor haar gekozen, maar voor een ander... is er zelfs mee getrouwd geweest. Nu is die relatie 2 maanden terug uitgegaan, en mijne dus 4 weken later. Ze gaf aan sinds maart weer intensief contact te hebben via skype/msn .. en ook zei ze op het moment van uitmaken dat ze 1,5 jr geleden gezoend hadden ... Dat er wel gevoelens zijn, dat die er altijd al waren.. maar dat dit niet de reden is dat het uitgegaan is tussen ons.
En nu geloof ik haar niet meer ... want sinds het uit is, trekken ze steeds meer met mekaar op .. eerst om goed te praten ..1 avond in de week .. en deze week maandag de hele dag en vandaag de hele dag afgesproken ... En dan zeggen ze wel dat ze hele goede vrienden zijn ... maar toch heb ik het gevoel dat er meer is.
Zoek ik hier nou teveel achter? OK, het is uit .. en ze mag nu doen wat ze wil... maar het voelt voor mij dat ik gedumpt ben voor een ander .. misschien maar goed ook... want dan is ze dus niet de ware voor mij ... maar het voelt dus ook alsof ik 4 jaar lang (zo lang duurde onze relatie) aan het lijntje gehouden ben :s ... en dat voelt niet fijn ... kheb nu dan ook een behoorlijke terugslag.
Maar misschien zit ik zelf teveel in te vullen ... en zijn ze gewoon goede vrienden en zoeken afleiding om beide relaties te verwerken .... maar waarom spreek je anders zoveel af? Wat denken jullie? En wat zijn jullie tips voor mij?
Mr Bean @ kruimeldiefje Word wakker!
He kruimeldiefje, ik heb het met je te doen. Lijkt een beetje op mijn situatie, mijn vrouw heeft ruim een maand een ander, ook begonnen als vriendschappelijk, zogenaamd. Ze moest steeds vaker naar die ander toe, om hem te steunen, hij is door zijn vrouw de deur uit gewerkt. Uiteindelijk heb ik doorgevraagd, moet je elke avond naar hem toe, tot midden in de nacht? Als vrienden toch overdone. Uiteindelijk kwam ze overstag, gaf ze toe dat er meer is. Ze heeft gewoon keihard gelogen.
Dus in jouw situatie, normale vrienden zien elkaar niet elke dag, en nacht, als je voelt dat het overdone is, dan moet je ook op jouw intuïtie vertrouwen. Tot nu toe heeft mijn intuïtie toch gelijk gehad, ik ken mijn vrouw maar al te goed, ze heeft 2 keer toegegeven te hebben gelogen, mijn hart is helemaal kapot, ze loog nooit tegen me. Dus mijn tip, als jouw gevoel zegt dat er toch iets meer aan de hand is, dan is helaas de kans groot dat het ook zo is. en waarom vraag je niet een keer, dan kun je gelijk aan haar zien of ze wel of niet liegt.
En geloof niet snel in iemands woorden, maar kijk meer naar diens gedrag, en de daden. Iemand kan gemakkelijk zeggen dat die van je houdt, maar daadwerkelijk doen, je aanraken, willen zien, niet van je af kunnen blijven, willen zoenen, dat zijn echte tekenen dat ze je nog wilt. De woorden kunnen slechts leugens zijn, om de situatie te sussen, om het voor jou niet te pijnlijk te maken.
Dus, word wakker, zet alles op een rijtje, kijk daadwerkelijk naar wat ze doet, hoe ze zich tegenover je gedraagt, niet wat ze zegt. Tuurlijk zeggen ze altijd dat dat niet de reden is geweest, maar onderzoeken wijzen wel altijd uit dat de meeste oorzaken van relatiebreuk toch een derde in het spel is. Ik denk toch een menselijke zwakte, pas durven stoppen met de relatie als je een ander hebt, stel je voor dat je alleen komt te staan. Vorm van egoïsme lijkt me, wij mensen kunnen slecht tegen eenzaamheid. Dus het lijkt er sterk op dat ze jou inderdaad aan het lijntje heeft gehouden, denkend aan een Chinees gezegde: eerst zittend op een koe tijdens het op zoek gaan naar een paard? (vrij vertaald) Jij bent dan de koe, en die ander het paard voor haar? Man, klinkt nog harder zo, maar is denk ik niet anders, heb dit zo vaak gezien in mijn omgeving.
Veel sterkte en succes met het wakker worden, ik hoop dat je ogen langzaam maar zeker worden geopend!
Groetjes,
Mr Bean
niet voor, maar door een ander
Hoi kruimeldiefje,
Denk niet dat je verlaten bent voor een ander, maar juist DOOR een ander. Zij is niet meer die persoon die jij hebt leren kennen. Waarmee je liefde hebt mogen delen. Dat ze vervolgens nu met iemand anders is, zo na jullie relatie is iets waar je je niet druk om zou moeten maken. Begrijp je gevoelens die je hierbij hebt. Maar zou me vooral met jezelf bezig houden op dit moment.
Zij is veranderd en daarom ben je niet verlaten voor een ander, maar juist DOOR een ander.
Hou je haaks..
Dat klopt!
Hallo verloren woorden,
Ik maak je graag een compliment over je reactie en je blogs, ze zijn mooi geschreven, meelevend en een bron van inspiratie, dank je daarvoor!
Je bovenstaande reactie op het stukje van Kruimeldiefje spreekt mij aan omdat ik hetzelfde idee heb over mijn exje.
De vrouw waar ik 13 maanden een relatie mee heb gehad bestaat niet meer, ze is in feite overleden. De vrouw die ze bleek te zijn kwam in de 3 maanden erna te voorschijn, door de handelswijze van deze vrouw heb ik besloten de relatie te beëindigen, niet door de eerste. Het bleek dus inderdaad een ander te zijn, DOOR die ander is de breuk ontstaan. In m'n laatste mail (november 2008)aan haar heb ik de bovenstaande redenatie min of meer al gebruikt, mijn intuïtie zit dus wel snor (blij toe).
Bedankt voor de uitleg.
BlueEyes
relativeren
Hallo BlueEyes,
ten eerste dank voor het compliment. Bron van inspiratie is heel fijn om te horen. Misschien moet ik al m'n geschreven blogs en gedichten maar eens bundelen tot een klein boekwerk om dan op de laatste pagina mijn afscheidsbrief te plaatsen : )
Ook jij hebt een heel helder verhaal geschreven over intuitie, wat ik met grote belangstelling heb gelezen.
Juist door dat soort blogs, reacties van anderen en soms ook m'n eigen reacties op anderen lukt het mezelf om (soms) te relativeren. Hoewel het natuurlijk altijd eenvoudig is om als toeschouwer te reageren. Terwijl je zelf ook op hetzelfde podium staat/ hebt gestaan.
Stapje voor stapje komen we uiteindelijk steeds dichterbij, daar waar we heen moeten. En dat is nog altijd bij jezelf. Je valt af en toe nog wel eens, of moet eens een stapje terug doen maar dan komt er een moment dat stapjes stappen worden.
En als we krachtige stappen kunnen zetten. Boeken we vooruitgang. Vooruitgang naar een nieuw perspectief.
verloren woorden...
Vaak klopt je gevoel wel...
Ook mijn ex had na 4 jaar relatie, na een maand een ander... Hier ben ik ook later zelf achter gekomen, eerst ontkende hij dit, maar later kwam de aap uit de mouw.... Ik had ook zoiets van... al NA een MAAND een ander????? En je wilde tijd voor jezelf om tot rust te komen en om voor jezelf uit te zoeken wat je nou wil in het leven???
Bij mij begonnen er ook vraagtekens te ontstaan..... had hij niet al contact (of meer) met haar toen wij samen waren....? Zij kenden elkaar ook namelijk al langer. Hij zegt van niet, maar zeker weten doe je het nooit.... En achter het eerlijke antwoord zal je ook nooit komen.
En nu na 2 maanden samen met haar te zijn, kwam hij opeens met bekentenissen richting mijn kant op...
ik mis je, heb een grote fout begaan, heb geen toekomst met haar, heb twijfels, houd nog van je etc etc..
Zoals MR Bean al zegt, het zijn alleen maar woorden.. Maar het gaat om de DADEN!
Bewijs het maar dat wat je zegt, ook echt waar is...
Actions speak louder then words.
Dus ik zal als ik jou was of afstand blijven nemen en/of vragen naar het antwoord (wat je eigenlijk al weet).
Denk je dat ze ook al met hem omging toen ze nog met jou was? Wil je dat antwoord echt weten?
Ga voor jezelf na, wat je graag wil weten en wat liever niet..
Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt om geen contact meer te hebben... Als hij ooit nog iets wilt, zou het van zijn kant moeten komen.... het gaat om de daden, niet de woorden....
Succes ermee!
woord en daad
Dat is dus waar het volgens mij ook om draait. Sta je open en eerlijk in de relatie, waarin geven en nemen naar mijn idee centraal staat, dan durf je ook de woorden om te zetten in daden. En niet alleen maar in woorden. Dat schept te veel verwachtingen en ook wel hoop (zo voelt het voor mij). Des te harder is dan de klap als een relatiebreuk ontstaat, om wat voor reden dan ook.
Sta je dan, met al je vragen. Maar als je antwoorden zou krijgen, zijn het dan de antwoorden die je wilt horen? Beantwoord dat dan je vragen die je had? Zou je daar vrede mee hebben...
na elk antwoord, weer een nieuwe vraag
Bevredigende antwoorden zijn er in deze situatie mijns insziens niet. Ook ik heb maandag mijn ex dingen gevraagd. Buiten het feit dat ik niks meer geloof (maar was toch ergens benieuwd wat hij nu weer zou beweren) kan ik er niks mee. Zeker niet als ik er over nadenk. Want als ik nadenk over wat hij zei, dan ga ik weer denken "ja maar wat bedoelde hij daar dan mee?" of "Maar hoe kon hij dit of dat dan doen?".
Zodra die vragen in mij opkomen, dan ga ik mezelf er weer op wijzen hoezeer hij liegt. Dus ik wuif het niet eens meer weg, maar ik kijk inderdaad naar zijn daden. Dus buiten het liegen, ook hoe hij met mij en ook anderen omgaat.
Dat maakt dat ik verder kan. Zoek dus niet de antwoorden in wat hij zegt, maar inderdaad in wat hij gedaan heeft.
Woorden zijn maar woorden. En wat er nu gezegd wordt, zegt niks over wat er over een maand gezegd kan worden.
Wat ik nu denk is het
Wat ik nu denk is het volgende: er zijn gevoelens voor een ander.. al van ver voor mijn tijd. Die gevoelens zijn nooit weggegaan. Zij kan nooit 100% voor mij gaan als ze gevoelens heeft voor een ander. En waarom zou ik haar dan terug willen nu ik dit weet? Want zolang die gevoelens er zijn zal ze nooit helemaal voor mij kunnen gaan. Dus inderdaad.. Je kan stellen dat ik verlaten ben DOOR een ander.