Lieve Daphje,

Misschien kun je niet anders. Je zegt dat je niet zo wil zijn, maar het is je gevoel dat een muur opwerpt. Ik heb het zelf ook. Ik heb mijn ex in de maanden dat het nu uit is een paar maal nog gesproken en dat draaide alle keren uit op een ramp. Waarom? Heel simpel: ik voel me niet meer op mijn gemak. Ik heb nog steeds gevoelens voor haar. Het is nog steeds erg moeilijk voor mij. Ik merk ook dat ik me nadat ik haar gesproken heb altijd slechter voel dan ervoor. Dus mijn gevoel "helpt" me door zo snel mogelijk ervan af te zijn en te proberen ervoor te zorgen dat zij geen contact meer met me op probeert te nemen.
Misschien niet geheel de jusite manier, maar ik kan niet anders. Ik ben wat dat betreft een slechtoffer van mijn emoties.

Je zegt dat je zo niet wil zijn. Dat geeft niet. Dat gaat vanzelf als alles goed is wel weer over. Ik zou proberen om een tijdje uit zijn buurt te blijven. Als hij naar een gemeenschappelijke vriend gaat, zorg dat jij er dan niet bent.

Geef jezelf de ruimte om een beetje op adem te komen. Om wat wonden te dichten. Wat ook kan helpen is om actief op zoek te gaan naar nieuwe mensen. Ik heb het nu niet erover dat je een nieuwe liefde moet zoeken, maar gewoon wat nieuwe mensen. Mensen waarmee je wat leuke dingen kunt doen.

Groetjes,
Angelo

Weet je, soms lucht het gewoon op om een kreng te zijn....met name als daar ook iets irritants in zit..... Ergens moet dat gewoon een functie hebben....effe ontladen!!....(kun je er weer tegen aan.........Kijk daarna heel eventjes achterom.....en doe daar je voordeel mee.....loop dan die deur binnen waarboven staat ...."binnentreden voor liefde'...

Tot later

"Hij behandelt me als een gevaarlijk specimen, dat vermeden en genegeerd moet worden"

Dat is nou precies zoals ik me ook voel. Ruim twee maanden geleden was er nog niks aan de hand en nu is het net of ik het ergste ben wat hem ooit is overkomen. Ik doe ook allemaal dingen die ik helemaal niet wil doen. Ik zeg bijvoorbeeld onaardige dingen over zijn nieuwe vriendin, en ik weet gewoon dat dat een averechts effect gaat hebben en toch zeg ik het. Dat is denk ik het lastige van iemand missen en tegelijkertijd ook eigenlijk wel boos zijn.

Groetjes Ingrid