in juli ging mijn moeder dood.
en mijn zogenaamde vriend, de man met wie ik al 3 jaar een relatie heb, kon het niet opbrengen er voor mij te zijn.
de eerste dagen wel, ook op de dag van de begrafenis zelf maar daarna viel hij weer zijn eigen kleine wereldje en bekommerde zich niet meer om mij en ik snap dat niet.
ik ben absoluut onredelijk geweest naar hem toe maar he mijn moeder ging zomaar dood dan valt wel even de vloer onder je leven vandaan! en hij wilde alleen maar zijn gelijk halen en excuses van mij voor mijn gedrag. en geloof me, aangenaam gezelschap was ik niet maar zo heel raar ben ik nou ook weer niet geweest en trouwens, het maakt niet uit, volgens mij stap je in dit soort periodes overal overheen en probeer je het alleen maar draaglijk te maken voor je partner. nou niet hij dus.
ik ben ontploft en sindsdien heb ik helemaal niets meer van hem gehoord en dat is nu iets van 5 weken geleden.
ik kan daar echt niet bij, dat je iemand zomaar los kan laten, zomaar kan laten vallen. in de meeste heftige en nare periode in mijn leven tot nu toe.
en kijk nou, ik wil bezig zijn met mijn moeder en dat ze er niet meer is en wat doe ik?!?! ik denk aan liefdesverdriet. ik haat dit.
kan iemand mij vertellen hoe ik hem weg kan maken uit mijn gedachten zodat ik me met belangrijker dingen bezig kan houden?